[Βόλος] Κάλεσμα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στη Λάρισα
[ΒΟΛΟΣ]Κάλεσμα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στη Λάρισα την Κυριακή 13 Μαρτίου στη 13:00 στην πλατεία Ταχυδρομείου
Ο πόλεμος έρχεται πρώτα για τους άλλους και μετά για όλους.
Μην παραχαράσσετε την ιστορία, οι εθνικισμοί γεννούν νεκροταφεία
ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ
Αντιπολεμική πορεία
Ο πόλεμος έρχεται πρώτα για τους άλλους και μετά για όλους.
Αντιπολεμική πορεία Πέμπτη 10/03 | 18:00 | Πλατεία Ελευθερίας
Παρασκευή 11/03 | 19:00 | Συνέλευση πρωτοβουλίας για το αντιπολεμικό στην Κατάληψη Ματσάγγου.
Μην παραχαράσσετε την ιστορία, οι εθνικισμοί γεννούν νεκροταφεία
Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ενός πολέμου, ο οποίος βρίσκει τις
απαρχές του 8 χρόνια πριν στο πραξικόπημα του Μαϊντάν (“Εξέγερση της
αξιοπρέπειας” κατά τους Ουκρανούς). Η κίνηση αυτή ήταν κατά πολλούς
υποκινούμενη απ΄ τη δύση, αφού με αυτό τον τρόπο η Ουκρανία – χώρα
πολυπολιτισμική- επιτέλεσε την δυτική στροφή της στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ. Κάτι
που ο μέχρι τότε πρόεδρός της Γιανουκόβιτς, όντας φιλορώσος, δεν επέτρεπε.
Προϊόν λοιπόν αυτού του πραξικοπήματος αποτελεί η τωρινή φασιστική κυβέρνηση ,
κατά την οποία η Ουκρανία βρέθηκε στα πρόθυρα ενός εμφυλίου με μήλο της έριδος
να αποτελούν οι περιοχές του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ οι οποίες μαζί με την
Κριμαία αποσχίστηκαν το 2014 λόγο της κάθαρσης εθνοτικών πληθυσμών που
επέβαλαν τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου. Έτσι, φτάνουμε στο σήμερα όπου
έχοντας ήδη αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των αυτόνομων περιοχών που
προαναφέρθηκαν, η Ρώσικη αστική τάξη με επικεφαλής τον Πούτιν, σπεύδει για την
υπεράσπισή τους απ’ τα Ουκρανικά στρατεύματα προχωρώντας σε μια γενικευμένη
στρατιωτική επίθεση απέναντι σε ολόκληρη του Ουκρανία.
Στην Ουκρανία λοιπόν γίνεται πια εμφανής και με όρους πολέμου η όξυνση της
σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ/ΕΕ και Ρωσίας/Κίνας. Μιας όξυνσης που αποτελεί
συνέχεια της υγειονομικής κρίσης, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις, αφού το
σύστημα χρειάζεται τους πολέμους προκειμένου να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που το
ίδιο γεννά. Δεν είναι τυχαία φυσικά η γεωπολιτική της θέση (βρίσκεται ανάμεσα από
ΝΑΤΟ και Ρωσία) ούτε πως από αυτή περνά ένα τεράστιο ποσοστό του ρωσικού
φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ συνεπώς κυκλώνει τη Ρωσία και οι
ΗΠΑ μπαίνουν στο παιχνίδι παροχής φυσικού αερίου με το δικό τους LNG
(υγροποιημένο Φ.Α) στην Ευρώπη, κύριος πάροχος της οποίας αποτελούσε μέχρι
πρότινος η Ρωσία. Απ’ την άλλη πλευρά η Ρωσία ως υπερδύναμη προσπαθεί να
εδραιώσει την κυριαρχία της και όπως δείχνει και η προσάρτηση της Κριμαίας το
2014 και τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, να επεκταθεί δημιουργώντας
συμμαχίες με πρώην σοβιετικές και φιλικά προσκείμενες σε αυτή περιοχές.
Σε τοπικό επίπεδο η Ελλάδα βρίσκεται ήδη στο άρμα ΝΑΤΟ / ΕΕ, έχοντας νατοϊκές
βάσεις σε κομβικά σημεία της (Αλεξανδρούπολη, Άραξος, Σκύρος, Λάρισα, Σούδα,
Ανδραβίδα ). Παράλληλα, η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τους “προστάτες”
της στέλνει πολεμικό εξοπλισμό και θέτει την χώρα στη δίνη του ιμπεριαλιστικού
πολέμου των υπερδυνάμεων. Το μόνο βέβαιο είναι πως αν τα πράγματα δεν πάνε
όπως τα θέλουν οι μεγάλοι προστάτες στο τέλος ο καθένας είναι για τον εαυτό του
και με βάση την ιστορία το τέλος δεν είναι ποτέ καλό για τις πιο αδύναμες χώρες.
Στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου, είναι εμφανής η παρουσία των Αμερικάνικών
νατοικών σχεδιασμών από τις συνεκπαιδεύσεις Αμερικάνων και Ελλήνων
πεζοναυτών στο στρατόπεδο Γεωργούλα, την κατασκευή στρατιωτικού ναυστάθμου
στον Αλμυρό και την δημιουργία σταθμού αμερικάνικου LNG στο λιμάνι, μέχρι το
Στεφανοβίκειο που σταθμεύουν αμερικάνικα drones. Να σημειωθεί εδώ, ότι την
προηγούμενη βδομάδα, 12 νατοικά πολεμικά ελικόπτερα απογειώθηκαν από το
Στεφανοβίκειο με προορισμό την Πολωνία ώστε να συμμετέχουν στην λεγόμενη
νατοική ομπρέλα άμυνας. Είναι δεδομένο ότι στο ενδεχόμενο γενικής ανάφλεξης,
όλα τα παραπάνω βάζουν σε άμεσο κίνδυνο την περιοχή μας. Το Ρώσικο κράτος
άλλωστε, έχει διαμηνύσει πως σε περίπτωση γενικευμένης εμπλοκής και
στρατιωτικών χτυπημάτων της δύσης, η απάντηση τους θα στοχεύσει και τις έδρες
αφετηρίες των αντίπαλων αεροσκαφών, πλοίων, στρατιωτών κλπ.
Ο πόλεμος όμως δεν είναι κάτι καινούργιο, αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του
καπιταλιστικού συστήματος και της ελεύθερης αγοράς και ως τέτοιο το βιώνουμε
όλοι. Οι νόμοι είναι απλοί και τους έχουμε δει τόσο στο Ιράκ για το πετρέλαιο όσο
και σε άλλες περιπτώσεις, όταν υπάρχει ζήτηση πρέπει να ικανοποιείται με κάθε
κόστος (απέναντι στη φύση, στα ζώα και ακόμα και στην ανθρώπινη ζωή και
αξιοπρέπεια) ενώ αν δεν υπάρχει πρέπει να δημιουργείται ούτως ώστε να μπορέσει
να υπάρξει κέρδος. Φυσικά στο παιχνίδι αυτό νικητές βγαίνουν μόνο οι
κεφαλαιοκράτες ενώ οι ηττημένοι βρίσκονται πάντα στα κατώτερα κοινωνικά
στρώματα. Ο Μ. Μπρέχτ στο γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου έγραφε “ Όταν τελείωσε
ο τελευταίος (πόλεμος), υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός
λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο. ”
Οι λαοί συνεπώς δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αναμεταξύ τους και δεν χρειάζονται
προστάτες με οικονομικά συμφέροντα, χρειάζονται αλληλεγγύη, την εξάλειψη της
εκμετάλλευσης, παιδεία και ελευθερία και αυτά πρέπει να τα κατακτήσουν μόνοι
τους με συνεχείς αγώνες και όχι με πολέμους. Να δώσουμε το παν για την
δημιουργία ενός μαζικού αντιπολεμικού κινήματος που θα βάλει φρένο στον πόλεμο
και την εμπλοκή της Ελλάδος σε αυτόν. Η παγκόσμια εντεινόμενη φτώχεια, η
ακρίβεια και η καταστολή φανερώνουν πως ο πόλεμος δεν είναι απλώς μια εικόνα
στις ειδήσεις. Η αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών παγκοσμίως και η ύπαρξη
15.000 πυρηνικών κεφαλών εκατέρωθεν σε συνδυασμό με την όξυνση των
ιμπεριαλιστικών ενδοαστικών ανταγωνισμών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας
για τις προθέσεις των παγκόσμιων αφεντικών. Να τους σταματήσουμε!
ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ
Βόλος, 3/3/22, Κατάληψη Ματσάγγου
Κάλεσμα 25/2/2022 9:00πμ στα δικαστήρια Βόλου για την εκδίκαση της αγωγής του διανομέα κατά της εταιρίας Manollo Group
Κάλεσμα 25/2/2022 9:00πμ στα δικαστήρια Βόλου για την εκδίκαση της αγωγής του διανομέα κατά της εταιρίας Manollo Group,με την οποία ζητάει να του καταβληθούν τα δεδουλευμένα αποζημίωσή εργατικού ατυχήματος ,και η αποζημίωσή απόλυσης.
ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ-ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΡΓΑΤΕΣ-ΟΧΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ
ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΔΙΑΝΟΜΕΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΤΟΥ MANOLLO
ΑΓΩΝΑΣ ΤΑΞΙΚΟΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟ
Ακολουθεί το κείμενο που είχε βγει για το περιστατικό από αλληλέγγυες/ους:
«Τα μεσάνυχτα της 15ης Απριλίου 2021 ο εργαζόμενος Β.Μ., διανομέας, είχε τροχαίο ατύχημα εν ώρα εργασίας στη συμβολή των οδών Ζάχου και Γ. Δήμου στο Βόλο. Το ατύχημα ήταν αρκετά σοβαρό με αποτέλεσμα ο διανομέας να διακομισθεί στο Νοσοκομείο Βόλου, να χειρουργηθεί στον αγκώνα όπου τοποθετήθηκαν μεταλλικά ελάσματα, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει το αριστερό του χέρι. Σε λίγο καιρό επίκειται 2ο χειρουργείο αποκατάστασης στο χέρι του. Το συγκεκριμένο κατάστημα πληρώνει 0,90€ την παραγγελία και ασφαλίζει το διανομέα για 2 ημέρες/εβδομάδα (δύο 4ωρα) αντί του του πραγματικού χρόνου εργασίας (5 ή 6 ημέρες/εβδομ., δηλ.40-48 ώρες). Εξαιτίας της υποδηλωμένης εργασίας, ο εργοδότης υποστήριξε ότι ο διανομέας δεν εργαζόταν κατά την ώρα του ατυχήματος, αρνούμενος ότι πρόκειται για εργατικό ατύχημα. Από την πρώτη στιγμή ο ιδιοκτήτης άσκησε αφόρητες πιέσεις στον διανομέα ζητώντας να μην δηλωθεί το εργατικό ατύχημα και να μην αποκαλυφθεί η γενικευμένη ανασφάλιστη εργασία. Ο διανομέας αρνήθηκε την πρόταση του εργοδότη να μην δηλωθεί το ατύχημα, και να τον βγάλει σε αναστολή covid-19. Παρά τις απειλές και τους εκβιασμούς, ο διανομέας κατέφυγε στην Επιθεώρηση Εργασίας όπου ζήτησε την επίλυση της εργατικής διαφοράς. Λίγο πριν το ραντεβού στην Επιθεώρηση Εργασίας, ο εργοδότης προσπάθησε να τρομοκρατήσει την οικογένεια του εργαζόμενου, επισκεπτόμενος (μαζί με έναν υπάλληλο του) τον πατέρα του διανομέα στο χώρο εργασίας του, εξαπολύοντας απειλές για μπράβους και μαφιόζικα ξεκαθαρίσματα, με στόχο την απόσυρση της καταγγελίας. Στη συνέχεια προσπάθησε να προσφέρει στον εργαζόμενο ένα χρηματικό ποσό πολύ κατώτερο από όσα πραγματικά δικαιούται ο εργαζόμενος για να κλείσει η υπόθεση. Ο εργαζόμενος αρνήθηκε να υποκύψει στις πιέσεις, τους εκφοβισμούς και την εξαγορά, και πλέον αναμένει το πόρισμα της Επιθεώρησης Εργασίας για να κινηθεί νομικά, το οποίο θα βγει σύντομα. Το τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ της εργοδοτικής αυθαιρεσίας παίχτηκε την Τετάρτη 30 Ιουνίου, όταν ο εργαζόμενος πήγε στα γραφεία της επιχείρησης στα οποία υπάρχουν κάμερες ασφαλείας για να καταθέσει τα χαρτιά της αναρρωτικής άδειας, όπως κάνει κάθε μήνα μετά το ατύχημα. Όταν ο εργοδότης αντιλήφθηκε την παρουσία του διανομέα, βγήκε από το γραφείο του και κινήθηκε απειλητικά εναντίον του, στην αρχή φραστικά βρίζοντας τον ίδιο και την οικογένεια του ,ενώ στη συνέχεια, τον έφτυσε ενώ στην προσπάθεια του ο εργοδότης κυνηγήσει τον τραυματία διανομέα γλίστρησε μόνος του και έπεσε κάτω. Ο διανομέας αποχώρησε από το σημείο και το επεισόδιο έληξε εκεί. Σύμφωνα με ορισμένα ΜΜΕ, ο εργοδότης έκανε την επόμενη ημέρα μήνυση (!) κατά του εργαζόμενου κατηγορώντας τον για απειλή, εξύβριση κλπ. Προκαλεί εντύπωση ότι τα συγκεκριμένα ΜΜΕ (Ταχυδρόμος, Πρώτο Θέμα,thestival,newsit κα) δημοσίευσαν την «είδηση» της μήνυσης υιοθετώντας πλήρως το αφήγημα του εργοδότη, παρόλο που μέχρι και την ώρα που συντάσσεται το παρόν κείμενο, ουδεμία κλήση ή ειδοποίηση έχει κοινοποιηθεί στον διανομέα από τις αρμόδιες αρχές. Οι εργασιακές συνθήκες στο συγκεκριμένο κατάστημα δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά τον κανόνα για τους διανομείς (ειδικά στην εστίαση) οι οποίοι αναγκάζονται πολλές φορές να δουλεύουν: Στον καύσωνα, την παγωνιά, τη βροχή και σε όλες τις καιρικές συνθήκες Χωρίς να παρέχονται από τις επιχειρήσεις τα απαραίτητα μέσα ατομικής προστασίας Με τα δικά τους μηχανάκια αντί των επιχειρήσεων και να επιβαρύνονται οι ίδιοι βενζίνες, σέρβις, τις επισκευές από ατυχήματα Χωρίς σταθερό μισθό όπως προβλέπεται από τη σύμβαση εργασίας αλλά με το κομμάτι Ανασφάλιστοι ή με λιγότερα ένσημα από όσα πραγματικά δικαιούνται Χωρίς να τους παρέχονται οι νόμιμες άδειες, τα ρεπό, επιδόματα, δώρα κοκ Χωρίς να τους καταβάλλονται προσαυξήσεις για νυχτερινά, Σ/Κ , αργίες, ρεπό κ.α Για όλους αυτούς τους λόγους στηρίζουμε τα δίκαια αιτήματα του ΒΜ απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και απαιτούμε: -Να αναγνωριστεί το εργατικό ατύχημα του διανομέα, να του αποδοθούν τα δεδουλευμένα και να αναγνωριστούν τα ένσημα για τις πραγματικές ημέρες εργασίας. -Να αποσυρθεί η ψευδής μήνυση κατά του εργαζόμενου -Δουλειά με πλήρη δικαιώματα, ασφάλιση και αξιοπρεπείς μισθούς για όλους/ες τους διανομείς»
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΤΣΑΓΓΟΥ 2022
12/02/22 Μπαρ Οικονομικης Ενισχυσης Για Τις Διωξεις Του Συλλαλητηριου Στην ΑΓΕΤ
Σαββατο 12/02 στις 22:00 μπαρ ιικονομικης ενισχυσης Για τις διωξεις του συλλαλητηριου στην ΑΓΕΤ. Στον χωρο θα υπαρχει βιβλιοπωλειο για την οικονομικη ενισχυση φυλακισμενων και διωκομενων αγωνιστων/στριων.
ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
Δρασεις εν οψει του εφετειου των συντροφων Β. Σταθοπουλο και Δ. Χατζηβασιλειαδη.
Εν οψει του εφετειου των 2 συντροφων πεταξαμε τρικακια και καναμε αφισσοκοληση στο κεντρο της πολης.
Σημερα 5/2 στις 20:00 θα γινει προβολη και μπαρ οικονομικης ενισχυσης των δυο συντροφων.
https://matsaggou.squat.gr/?p=2156
ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΜΟΙ Ή ΠΑΡΑΝΟΜΟΙ
ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΤΟΥΣ Β. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ Δ. ΧΑΤΖΗΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ
Εφετειο Λουκάρεως, 9/2 9:00 π.μ.
Καταληψη Ματσαγγου 2022
5/2/22 Προβολή και μπάρ εν οψει του εφετείου των συντρόφων Δ. Χατζηβασιλειάδη και Β. Σταθόπουλο.
Προβολή και μπάρ εν οψει του εφετείου των συντρόφων Δ. Χατζηβασιλειάδη και Β. Σταθόπουλο.
Το να ξεχνάμε τους αιχμαλώτους του κοινωνικού πολέμου είναι σαν να ξεχνάμε τις μάχες που δώσαμε από παιδιά. Εφετείο 9 Φεβρουαρίου στη Λουκάρεως
Το Κειμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο που γράφτηκε με αφορμή το εφετέιο:
ΕΝΑ ΜΕΙΓΜΑ DNA ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ!
Αυτό το κείμενο γράφτηκε με αφορμή τη δίκη που θα διεξαχθεί σε 2ο βαθμό στις 9 Φλεβάρη για την υπόθεση Βαγγέλη Σταθόπουλου – Δημήτρη Χατζηβασιλειάδη. Πρωτόδικα, ο πρώτος καταδικάστηκε σε 19 χρόνια φυλάκισης για την έμπρακτη αλληλεγγύη του στον τραυματισμένο Χατζηβασιλειάδη και ο δεύτερος καταδικάστηκε σε 16 χρόνια κάθειρξης για την υπόθεση Επαναστατικής Αυτοάμυνας. Σε προηγούμενα γραπτά της συνέλευσης αναφέρονται η στοχοποίηση των συντρόφων και οι πολίτικες διώξεις τους. Εδώ επικεντρώνουμε και επιχειρούμε να αναδείξουμε τον ρόλο του dna στις πολλές πρόσφατες στοχοποιησεις αγωνιστών.
Τα τελευταία 15 χρόνια βλέπουμε όλο και πιο συχνά πολιτικές διώξεις, ακόμα και προφυλακίσεις, με πρόσχημα την εύρεση dna ή μείγματος dna. Ξεκίνησε να χρησιμοποιείται αραιά και μεθοδικά σε υποθέσεις αγωνιστών, με στόχο να εδραιωθεί δίπλα στα άλλα σαθρά χαρτιά κατασκευής ενόχων της αστυνομίας, όπως είναι τα ανώνυμα τηλεφωνήματα, τα μαγειρέματα στοιχείων και προδιαγεγραμμένων καταθέσεων. Όσον αφορά το παρελθόν και πιο διαδεδομένα, το ακούσαμε στην υπόθεση του Άρη Σειρηνίδη το 2009, αργότερα στην υπόθεση της Ηριάννας και του Περικλή το 2017, έπειτα στην υπόθεση Θεοφίλου το 2012. Σ’ αυτές τις δίκες, η εύρεση μείγματος dna σε κινητά αντικείμενα χρησιμοποιήθηκε ως αυτοτελές τεκμήριο ενοχής. Αυτές οι δίκες κατέληξαν σε αθώωση, αφού ταλαιπώρησαν τους συντρόφους με επιμήκεις προφυλακίσεις. Έτσι, γίνεται σαφές από την αστυνομοδικαστική εξουσία ότι το dna θα χρησιμοποιείται όποτε και σε όποιους επιλέγει να επιτεθεί, με σκοπό να τους φέρει αντιμέτωπους με ένα δικαστικό “αδιέξοδο” και παραδειγματικά να βάλει φρένο σε κοινωνικές αντιστάσεις.
Αυτή τη στιγμή και με όλες τις εξελίξεις που αφορούν την επίθεση σε όποιο δημόσιο αγαθό έχει απομείνει, έρχεται παράλληλα και η επίθεση στα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της κοινωνίας. Η επίθεση στους αντιστεκόμενους ξεκινάει με χουντικές διατάξεις και απαγορεύσεις συναθροίσεων, με όρια ατόμων, απαγορεύσεις διαδηλώσεων, κλείσιμο καταλήψεων/κοινωνικών χώρων, συνεχίζεται με αστυνομική κατοχή των πόλεων, ξυλοδαρμούς στο δρόμο και στα αστυνομικά τμήματα και παράλληλα φυλακίζει αγωνιστές δημιουργώντας ένα κλίμα ασφυκτικό, περιφραγμένο από έλεγχο και άκρως πολεμικό.
Κάθε φορά, η αιχμαλώτιση συντρόφων γίνεται για πολιτικές σκοπιμότητες και χρησιμοποιείται ως μοχλός πίεσης σε όσους αντιδρούν. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι στοχοποιημένοι αρνούνται τις κατηγορίες που τους επιβάλλονται και συνήθως απουσιάζουν μαρτυρίες και αποδείξεις που επαληθεύουν το αφήγημα ενοχής. Έτσι, κράτος και αστυνομία, για να εξυπηρετήσουν τους σκοπούς τους, να κλείσουν υποθέσεις και να ενισχύσουν την τρομοϋστερία, χρησιμοποιούν το dna. Ενδεικτικό της πίεσης που δέχεται η εγχώρια κυριαρχία είναι ότι, μέσα σε 2 χρόνια, έχει στοχοποιήσει 17 κοινωνικούς αγωνιστές με το κόλπο της εύρεσης dna, ουσιαστικά ενός μείγματος dna, που μπορεί να είναι οποιουδήποτε (υπόθεση 14 φοιτητών του ΕΜΠ, υπόθεση Βαγγέλη Σταθόπουλου, υπόθεση Κώστα Κ., υπόθεση Χάρη Ματζουρίδη).
Στην υπόθεση που αφορά την ομηρία Βαγγέλη Σταθόπουλου, η προφυλάκισή του αρχικά κρίθηκε από μια στημένη κατάθεση, που αποσπάστηκε βίαια στα κλειστά γραφεία της ΓΑΔΑ. Η κατάθεση αυτή γρήγορα αναιρέθηκε απ’ τον υπογράφοντα ως ψευδής και ανακριβής. Ενάμιση μήνα μετά και αφού ήδη υπάρχει η αναίρεση, η αστυνομία εκδικητικά και για να μην αποφυλακίσει τον σύντροφο λόγω έλλειψης στοιχείων, εμφανίζει ως διά μαγείας ένα “ατράνταχτο” στοιχείο, αυτό του μείγματος dna. Πρωτόδικα λοιπόν, γι’ αυτό το μείγμα dna που υπερασπίζονται, διδάκτορας βιολόγος κατέθεσε ότι αν παίρναμε δείγματα απ’ όλους μες την αίθουσα του δικαστηρίου θα μας βρίσκαμε όλους μέσα στο μείγμα.
Σ’ αυτό το σημείο να εξηγήσουμε κάποια πράγματα…
Πρώτον, το μείγμα dna –όπως περιγράφει και η ίδια η λέξη «μείγμα»– είναι προϊόν ανάμειξης, ένα συνονθύλευμα γενετικών πληροφοριών, μέσω των οποίων ανιχνεύονται χαρακτηριστικά ανθρώπων (στην περίπτωσή μας ανθρώπων με πολλά κοινά χαρακτηριστικά λόγω της μεσογειακής προέλευσης). Αυτά τα χαμηλής ποσότητας και κακής ποιότητας μείγματα, δεν είναι ικανά να αποδείξουν την άμεση επαφή συγκεκριμένου δότη, μπορούν όμως παράλληλα να υποστηρίξουν ταυτοποίηση με εκατοντάδες δότες.
Επίσης, το υλικό απ’ την στιγμή που συλλέγεται έχει πολλές πιθανότητες επιμόλυνσης και διαφοροποίησής του εν τέλει. Περιθώρια λάθους υπάρχουν και στην ανάλυσή του, γι’ αυτό και η ανάλυση γίνεται δύο φορές, η δεύτερη ως επαλήθευση της πρώτης. Επαλήθευση του dna στην περίπτωση του Σταθόπουλου δεν έγινε, παρά τις επανειλημμένες αιτήσεις του. Και σαν να μην έφτανε η αδιαφορία τους σ’ ένα ξεκάθαρο δικαίωμα κατηγορούμενου, η έδρα του δικαστηρίου (Απρίλης 2021) απαντάει, προσβάλλοντας τη νοημοσύνη μας, λέγοντας “γιατί δε το ζητάτε;”. Ένα εξίσου σημαντικό στην περίπτωση του Βαγγέλη είναι ότι, λόγω προηγούμενης διαμάχης στις δικαστικές αίθουσες (2010), οι μπάτσοι είχαν ήδη πάρει με βία το dna του συντρόφου. Συνεπώς, καμία εμπιστοσύνη δεν υπάρχει για το πού μπορούν να το χρησιμοποιήσουν, πότε και με ποια σκοπιμότητα. Ακόμα, ο παράγοντας τύχη είναι σημαντικός στην περίπτωση του dna όσον άφορα τα κινητά αντικείμενα και τη διασπορά του dna μας σε αυτά, καθώς ο τρόπος μετάδοσής του είναι ανεξέλεγκτος. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα λάθους είναι αυτό που αφορά μια εργάτρια σε εταιρία παραγωγής μπατονέτας. Η εταιρία αυτή προμήθευε στις αστυνομίες πολλών κρατών της Ευρώπης μπατονέτες για συλλογή dna. Στη διάρκεια των χρόνων, το dna της βρέθηκε σε διάφορους τόπους δολοφονιών και κλοπών, συνολικά καμιά εικοσαριά που έγιναν στη μισή Ευρώπη (Γερμανία, Γαλλία, Αυστρία). Ασύλληπτη πάντα απ’ τις αρχές και κανείς δεν την είχε δει, παρόλο που αυτή άφηνε το dna της παντού. Για τη σύλληψή της, χιλιάδες δείγματα dna λήφθηκαν από γυναίκες σε παγκόσμιο επίπεδο. Μέχρι να αποδειχτεί ο τραγέλαφος στην αξιοπιστία της αφήγησης βάσει του dna, η γυναίκα αυτή διασύρθηκε από τα ΜΜΕ ως η πιο στυγερή δολοφόνος σε όλη την Ευρώπη. Συνοψίζοντας, είναι ένας προβοκατόρικος, αυθαίρετος και αναξιόπιστος τρόπος ενοχοποίησης.
Η επικράτηση της «αυθεντίας» των μειγμάτων dna πλασάρεται ως νομικό υπερόπλο στα χέρια των δικαστών, ώστε να εκτελούν τις προειλημμένες αποφάσεις του καθεστώτος. Ο κρατικός παρεμβατισμός εργαλειοποιεί την επιστήμη, μολύνοντας την ορθότητα των εργαστηριακών πρακτικών και τα επιστημονικά πορίσματα, ώστε να επιβεβαιώνει τις μηχανορραφίες των εγκληματολόγων της αντιτρομοκρατικής και των εντολοδόχων της. Το dna έφτασε πλέον να χρησιμοποιείται σωρηδόν με δολο για να ενοχοποιήσει αγωνιστές, παρόλες τις επιστημονικές, δικαστικές και νομικές ενστάσεις καταξιωμένων, ακαδημαϊκά και κοινωνικά, ειδημόνων. Φτάνουμε πλέον στο σημείο να κινδυνεύει να καταδικαστεί τελεσίδικα και αμετάκλητα ο αναρχικός Βαγγέλης Σταθόπουλος με μόνο βασικό στοιχείο το μείγμα dna, κάτι που αν γίνει θα συμβαίνει πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η ομηρία του Βαγγέλη και η κατάληξή της στο εφετείο θα κουβαλήσει όλες τις υποθέσεις από δω και στο εξής που έχουν το dna ως “μάρτυρα κατηγορίας”. Αν αυτό περάσει, θα δημιουργήσει κυκεώνα εξελίξεων στα δικαιώματα κρατουμένων αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Συγκεκριμένα για τους κρατούμενους, τους υποβιβάζει ακόμα περισσότερο ως οντότητες, κάνοντάς τους μαριονέτες στις ορέξεις των δικαστών, καθώς επίσης έμμεσα τους στερεί το δικαίωμα της υπεράσπισής τους, αφού δεν υπάρχει περιθώριο αμφισβήτησης της “επιστημονικής αλήθειας”. Ταυτόχρονα, οποιοδήποτε νέο εργαλείο ή μέσο ελέγχου εφεύρει το καθεστώς για να ελέγξει και να καταστείλει, πρώτα δοκιμάζεται στα πιο εξαθλιωμένα κομμάτια της κοινωνίας (π.χ. φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης κ.ά.). Αφού δοκιμαστούν και αποκτήσουν κοινωνική συναίνεση, εδραιώνεται η χρήση τους στην ευρύτερη κοινωνία. Έτσι, μετακυλίονται στη φαρέτρα των αφεντικών και όλων των εξουσιαστών ανεξαρτήτως δομής, προχωράνε στην σαπίλα όλων των θεσμών και καταστρέφουν οποιαδήποτε δικλείδα ασφαλείας που αφορά στην ελευθερία των ανθρώπων. Με την αποδοχή του dna ως αυθεντία, επιχειρείται η ένταξη ενός ακόμα μέσου που εντείνει τον ολοκληρωτισμό και τον αυταρχισμό του καθεστώτος στις ζωές μας. Τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά, αποκλείοντας τον παράγοντα τύχη στη ζωή και την ικανότητά μας να αποφασίζουμε εμείς για τον εαυτό μας και την πραγματικότητα που βιώνουμε.
Όσο όλα αυτά διαπραγματεύονται, πλησιάζει το εφετείο των συντρόφων Δ. Χατζηβασιλειάδη – Β. Σταθόπουλου στις 9 Φλεβάρη. Σ’ αυτό το εφετείο, μαζί με άλλα πολλά που έχουμε αναφέρει σε προηγούμενα κείμενα, θα κριθεί και η στρατηγική του κράτους σε σχέση με την επιβολή του dna ως καταδικαστικό στοιχείο.
Να βάλουμε ρωγμές στην νομική υπεροπλία του κράτους!
Κοινωνική συναίνεση στα παραμύθια δεν θα επιβληθεί!
Ο έλεγχος των ζωών μας είναι υπόθεση δική μας και όχι της αστυνομίας!
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΟΥΝ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΜΕΘΟΔΕΥΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΒΑΓΓΕΛΗ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟ
ΧΑΡΗ ΜΑΤΖΟΥΡΙΔΗ
14 ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΕΜΠ
ΚΩΣΤΑ Κ.
Συνέλευση αλληλεγγύης στον αναρχικό Βαγγέλη Σταθόπουλο.
Πανελλαδική Ημέρα Δράσης για την Υγεία Συγκέντρωση στο Βόλο, Σάββατο 22/1 στις 12.00 στον Άγιο Νικόλαο.
Πανελλαδική ημέρα δράσης για την υγεία
Συγκέντρωση Σάββατο 22/1, 12μμ, πλ. Αγ. Νικολάου, Βόλος.
Η Υγεία ΔΕΝ είναι εμπόρευμα! Η ζωή μας πάνω από τα κέρδη τους.
Η Υγεία του λαού δεν χτίζεται με περικοπές προϋπολογισμού, ακρίβεια, διαχωρισμούς, πρόστιμα και απολύσεις
Έχουν περάσει δύο χρόνια από το ξέσπασμα της πανδημίας. Η κρατική διαχείριση και η εγκληματική κυβερνητική πολιτική έχουν δημιουργήσει ένα εφιαλτικό τοπίο για την υγεία, τη ζωή του και την αξιοπρέπεια του λαού.
Δεκάδες συνάνθρωποί μας χάνουν καθημερινά την ζωή τους ή βρίσκονται διασωληνωμένοι σε αποδεκατισμένα νοσοκομεία, με ανεπαρκείς υποδομές και λιγοστό, εξουθενωμένο ιατρικό προσωπικό. Μπροστά στην εκτίναξη των κρουσμάτων, η κυβέρνηση συνέχισε την προκλητική εξυπηρέτηση των μεγαλοεπιχειρηματιών της υγείας, αρνούμενη να εξασφαλίσει επαρκή, δωρεάν τεστ. Τεράστιες ουρές συγκεντρώνονται έξω από διαγνωστικά κέντρα, φαρμακεία, κλινικές που θησαυρίζουν με νεοδημοκράτες μετόχους (πχ Μαραβέγιας – ΑΝΑΣΑ Βόλος).
Τα σχολεία άνοιξαν χωρίς κανένα μέτρο προστασίας. Ο ΕΟΔΥ έχει καταρρεύσει. Το ΕΣΥ έχει αποδεκατιστεί με αποτέλεσμα την αύξηση θανάτων από Covid19 και την αδυναμία κάλυψης άλλων επειγουσών ιατρικών αναγκών. Η κυβέρνηση επέλεξε να αφήσει μόνη της την κοινωνία εστιάζοντας στην πόλωση, τη στοχοποίηση, και στις διαρκείς διαβεβαιώσεις για το «τέλος της πανδημίας» επιβάλλοντας νέα πρόστιμα στους ανεμβολίαστους πολίτες άνω τον 60 ετών.
Ενώ οι βαθύπλουτοι αυξάνουν τον πλούτο τους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα βρίσκονται μπροστά στην οικονομική αφαίμαξη. Ολόκληρα τμήματα εργαζομένων χάνουν τα εισοδήματά τους χωρίς καμία ενίσχυση, ενώ μια σκληρή ταξική επίθεση συντελείται μέσα από την πρωτοφανή ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς. Ο φετινός χειμώνας είναι πιο σκοτεινός, με όλο και περισσότερους/ες να αδυνατούν να προμηθευτούν βασικά αγαθά. Οι τρομακτικές αυξήσεις στην ενέργεια καταδικάζουν χιλιάδες στο κρύο, ενώ μόνο εντός του Δεκεμβρίου περισσότεροι από 20 συνάνθρωποι μας βρήκαν το θάνατο στην προσπάθειά τους να ζεσταθούν μέσα στα σπίτια τους.
Τόσο η τωρινή, όσο και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχουν την απόλυτη ευθύνη για τη διάλυση του ΕΣΥ και την κοινωνική κατάρρευση. Αντί μπροστά στην πανδημία να ενισχυθεί η δημόσια υγεία και να παρθούν μέτρα προστασίας, η κυβέρνηση έθεσε σε διαθεσιμότητα χιλιάδες υγειονομικούς την πιο κρίσιμη στιγμή επιτείνοντας τα μέτρα καταστολής με διαρκή πρόστιμα, με αυταρχική επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές ελευθερίες. Αντιμετωπίζει την πανδημία με πρόστιμα, καταστολή και απολύσεις ενώ βάζει διαρκώς στο στόχαστρο τον συνδικαλισμό, τις διαδηλώσεις, το πανεπιστημιακό άσυλο, τα δικαιώματα των προσφύγων κ.α. Μετέτρεψε την ανάγκη για καθολικό εμβολιασμό σε εργαλείο μετάθεσης ευθυνών, τορπιλίζοντας και το πρόγραμμα εμβολιασμού, επιτείνοντας την υποχρεωτικότητα κυρίως για λόγους πολιτικού αυτοματισμού και ελέγχου παρά για τη διασφάλιση της υγείας του πληθυσμού.
Αυτή η εγκληματική πολιτική και κυβέρνηση, πρέπει να ηττηθεί, να ανατραπεί. Ήρθε η ώρα για μια λαϊκή αντεπίθεση. Ένα μεγάλο, παλλαϊκό αγωνιστικό μέτωπο που θα διεκδικήσει αλλά και θα επιβάλλει μια σειρά από αναγκαία αιτήματα προστασίας και επιβίωσης των εργαζομένων/ανέργων και της νεολαίας:
• Δωρεάν PCR τεστ σε όλες και όλους. Διανομή μασκών FFP2/KN95. Επαρκής χρόνος καραντίνας πληρωμένης αδείας για την περίοδο της νοσηλείας/ανάρρωσης/αναμονής αποτελεσμάτων
• Μέτρα προστασίας στα σχολεία και χώρους εργασίας. Ενίσχυση των ΜΜΜ, αύξηση δρομολογίων. Αποτελεσματικό σύστημα ιχνηλάτησης από τον ΕΟΔΥ
• Στήριξη του ΕΣΥ με προσλήψεις προσωπικού και ενίσχυση του εξοπλισμού και υποδομών. Ενίσχυση της πρωτοβάθμιας υγείας. Επίταξη των ιδιωτικών κλινικών. Άμεση αύξηση των δαπανών για την υγεία. Παύση της αναστολής των χιλιάδων υγειονομικών
• Οικονομική στήριξη ανέργων και εργαζομένων, των επαγγελμάτων που πλήττονται από την πανδημία. Αξιοπρεπής διαβίωση για όλο το λαό. Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, επίδομα ανεργίας ίσο με τον κατώτατο μισθό.
• Άμεσα και μεγάλης κλίμακας μέτρα ενάντια στην ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια και την στεγαστική επισφάλεια. Απαγόρευση εξώσεων και πλειστηριασμών, και διακοπών παροχής.
• Όχι στην καταστρατήγηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τον κρατικό αυταρχισμό. Όχι στη διαχείριση της πανδημίας με αυταρχισμό και καταστολή, όχι στα μέτρα περιορισμού των ελευθεριών, τα πρόστιμα και τις απολύσεις.
Να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας!
ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΒΟΛΟΥ
Καταγγελίες κατά του Α., Βόλος
Στο σήμερα η συνέλευση “Πρωτοβουλία Γυναικών για τη Διαχείριση Έμφυλων Ζητημάτων” αποφάσισε την αυτό-διάλυσή της, για πολιτικούς και προσωπικούς λόγους της κάθε μίας. Ωστόσο, θα θέλαμε να πούμε δυο λόγια για την διαδικασία που ακολουθήσαμε. Επιλέξαμε να δώσουμε προτεραιότητα σε συνάντηση με την καταγγέλλουσα Χ. (αν και είχαμε γραπτή της καταγγελία) κυρίως για να τη γνωρίσουμε και να μας γνωρίσει αλλά και να καταλάβουμε με ποιον τρόπο η ίδια επιθυμούσε να διαχειριστούμε το ζήτημα στο τότε (2020) δεδομένου ότι είχαν περάσει αρκετά χρόνια από τα γεγονότα που μας γνωστοποιήθηκαν. Στη συνέχεια, όπως αναφέρεται και στο κείμενο που επισυνάπτεται παρακάτω ακολούθησε συνάντηση με τον καταγγελλόμενο Α. (οι λόγοι αναφέρονται) καθώς και με την σύντροφό του, η οποία μας κατήγγειλε αντι-φεμινιστική, κακοποιητική συμπεριφορά που δέχτηκε η ίδια από την καταγγέλλουσα Χ. αλλά και άλλα προβλήματα που της δημιούργησε σε σχέση με την οικογένεια της. Τα παραπάνω απασχόλησαν ιδιαίτερα την συνέλευση μας αν και με λίγα λόγια δεν καταφέραμε ούτε να πάρουμε θέση αλλά και ούτε να το διαχειριστούμε. Τέλος, όσον αφορά τις συναντήσεις με εμπλεκόμενα άτομα, η συνέλευση μας αποφάσισε να τα ακούσει αφού γνώριζαν (πριν από εμάς) πράγματα, με σκοπό να αξιολογήσουμε <το πως και το γιατί έδρασαν κατά αυτό τον τρόπο ή δεν έδρασαν καθόλου και γιατί>. Θέλουμε να τονίσουμε πως δυσκολευτήκαμε αρκετά μέσα σε αυτή τη διαδικασία γιατί ανά τα χρόνια το ζήτημα πήρε διαστάσεις που ήταν αδύνατο να διαχειριστούμε (κουτσομπολιά, συκοφαντίες κ.α.) και οι προσωπικές σχέσεις των ατόμων που εμπλέκονται ήταν ιδιαίτερα τεταμένες. Θεωρούμε σημαντικό πριν την ανάγνωση του κειμένου, να διαβαστούν οι ορισμοί που καθιέρωσε αυτή η συνέλευση για την κατανόηση του κειμένου αλλά και την μεταξύ μας συνεννόηση και επικοινωνία. Δεν θεωρούμε ότι η διαδικασία που επιλέξαμε είναι η ιδανική για την διαχείριση έμφυλων ζητημάτων και δεν την προτείνουμε ως ιδανική. Ωστόσο, με τα εργαλεία και δεδομένα που είχαμε, επιλέξαμε αυτή τη διαδικασία θεωρώντας ότι κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Ο αγώνας κατά της πατριαρχίας και κατά των έμφυλων διακρίσεων δε σταματά. Είναι διαρκής και μας χρειάζεται όλ@. ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ. ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΗ.
ΟΡΙΣΜΟΙ
Παραθέτουμε κάποιους ορισμούς όχι για να υποδείξουμε πως πρέπει να χρησιμοποιούνται αυτές οι
λέξεις αλλά για να εξηγήσουμε πως τις χρησιμοποιούμε μέσα στο κείμενο.
• Διαπροσωπική βία
Ένας γενικός όρος που χρησιμοποιείται συνήθως για να περιγράψει διάφορες μορφές βίας που
ασκούνται στα πλαίσια των διαπροσωπικών σχέσεων. Παραδείγματα διαπροσωπικής βίας:
βιασμός, σεξουαλική επίθεση, σεξουαλική παρενόχληση καθώς και η σεξουαλική, σωματική και
συναισθηματική κακοποίηση.
• Κακοποίηση
Οποιαδήποτε μορφή βίας (λεκτική, ψυχολογική, συναισθηματική, σωματική, σεξουαλική) που
ασκείται σε ένα άτομο χωρίς τη θέλησή του.
• Κουλτούρα του Βιασμού
Μία κουλτούρα που προσπαθεί να συγχωρέσει, να δικαιολογήσει, να κανονικοποιήσει και να
ενθαρρύνει τη διαπροσωπική βία με άμεσο ή έμμεσο τρόπο.
• Καταγγέλλουσα
Το άτομο που δηλώνει ότι έχει υποστεί διαπροσωπική βία έτσι όπως το ίδιο την αντιλαμβάνεται.
• Καταγγελλόμενος
Το άτομο που καταγγέλλεται ότι έχει ασκήσει διαπροσωπική βία σε άλλο ή άλλα άτομα έτσι όπως
την έχουν βιώσει.
• Εμπλεκόμενοι/Εμπλεκόμενες
Άτομα που τους έγινε γνωστή η καταγγελία είτε από την καταγγέλλουσα είτε από τον
καταγγελλόμενο και άθελα ή θελημένα μέσω της δράσης ή της αδράνειάς τους ενδυναμώνουν τον
καταγγελλόμενο ή/και αποδυναμώνουν την καταγγέλλουσα αναπαράγοντας έτσι την Κουλτούρα
του Βιασμού.
• Υποστηρικτές/Υποστηρίκτριες
Εμπλεκόμενοι/εμπλεκόμενες και άλλα άτομα που γνώριζαν την καταγγελία και συνειδητά
υποστηρίζουν τον καταγγελλόμενο αναπαράγοντας την Κουλτούρα του Βιασμού.
• Επιδεικτική συμπεριφορά
Συμπεριφορά κατά την οποία κάποιος δείχνει τα γεννητικά του όργανα.
• Ανάθεση-Επίκληση στον «ισχυρό»
Η διαβίβαση διεκπεραίωσης ενεργειών σε τρίτους είτε εσκεμμένα είτε όχι με σκοπό την αποποίηση
ευθυνών.
• Κουτσομπολιά
Διάδοση ανυπόστατων και συνήθως κακόβουλων φημών ή διαστρεβλωμένων πληροφοριών.
• Αποκαταστατική δικαιοσύνη
Ένα μοντέλο κοινοτικής δικαιοσύνης κατά το οποίο ο/η καταγγέλλων/καταγγέλλουσα απαιτεί τη
δικαίωση του/της και σε αυτή τη διεκδίκηση συμβάλλει και η κοινότητα. Δεν επιδιώκεται η
εξόντωσή του/της καταγγελλόμενου/καταγγελλόμενης αλλά η συνειδητοποίηση των συνεπειών
των πράξεών του, η αναγνώριση της ευθύνης από την πλευρά του και η ανάληψη πρωτοβουλιών
επανόρθωσης σε συνάρτηση με τις ανάγκες του/της καταγγέλλοντος/καταγγέλλουσας.
• Συγκάλυψη
Η συνειδητή ή ασυνείδητη αδράνεια ατόμων που γνωρίζουν για την καταγγελία με αποτέλεσμα την
αναπαραγωγή της Κουλτούρας του Βιασμού. Η άγνοια κατάλληλων χειρισμών της καταγγελίας με
αποτέλεσμα το «κουκούλωμά» της.
Η καταγγελία της Χ. για τον Α. περί κακοποίησης, είχε γνωστοποιηθεί σε διάφορες συνελεύσεις του
Βόλου κυρίως από το 2020 (ενώ υπήρχαν και ατομικότητες που το γνώριζαν από πιο πριν), μέσω
γραπτού κειμένου καταγγελίας που στάλθηκε στην Κ.Μ. το Φεβρουάριο του 2020. Τότε, συστάθηκε
συνέλευση η οποία απέτυχε στην επίλυση του ζητήματος και έτσι κρίθηκε απαραίτητη η δημιουργία
μιας αμιγώς γυναικείας ομάδας πριν από σχεδόν 6 μήνες. Η ομάδα δημιουργήθηκε και με την
παρότρυνση των συνελεύσεων της Α.Λ.Α. και της Κ.Μ. Αφορμή στάθηκε και η παρέμβαση των
Αλληλέγγυων προς τη Χ. που έγραψαν με σπρέι κατηγορώντας για συγκάλυψη την Α.Λ.Α. και την Κ.Μ.,
στον πεζόδρομο της Αυτόνομης Λαϊκής Αγοράς ως απάντηση στην δημοσίευση του κειμένου της Λαϊκής
που αφορούσε ατεκμηρίωτες πληροφορίεςκατηγορίες σε σχέση με τη Χ.
Η συνέλευση μας απαρτίζεται από γυναίκες διαφορετικών ηλικιών που συμμετέχουν σε διάφορες
συλλογικότητες του Βόλου αλλά και ατομικότητες, με καθαρή την εικόνα του αγώνα ενάντια στην
πατριαρχία, όπως και στον αγώνα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας.
Κάποια χαρακτηριστικά της συνέλευσης συμφωνήσαμε να είναι: Η αυστηρά εσωτερική διαχείριση
(κλειστός κύκλος συζητήσεων) με σκοπό την αποφυγή αναπαραγωγής κουτσομπολιών που θα
δημιουργούσαν περαιτέρω σύγχυση, αλλά και την εξασφάλιση κατάλληλου περιβάλλοντος για την
καταγγέλλουσα. Αποφυγή συναισθηματισμού τόσο στις συνελεύσεις μας όσο και κατά τη διάρκεια των
συναντήσεων με τα εμπλεκόμενα άτομα αλλά και με τον καταγγελλόμενο και την καταγγέλλουσα.
Ακολουθώντας την εξής σειρά συναντήσεων: Καταγγέλλουσα, καταγγελλόμενος, σύντροφος
καταγγελλόμενου και εμπλεκόμενα άτομα, βάλαμε σε μια χρονική σειρά τα γεγονότα και αφήσαμε απ’
έξω τις φήμες και τις συκοφαντίες που ανά τα χρόνια διαστρέβλωναν την αλήθεια και συνέβαλαν στην
ανακρίβεια.
Αναγνωρίζουμε ότι η πατριαρχία δεν είναι κάτι που αποτινάσσεις από πάνω σου μόνο επειδή
βιολογικά είσαι γυναίκα. Το γεγονός ότι ανήκουμε και σε μια μονοθεματική συνέλευση γύρω από το
έμφυλο δε σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζουμε και άλλες μορφές καταπίεσης και εκμετάλλευσης είτε
απορρέουν από την πατριαρχία είτε όχι. Ο αγώνας είναι πολύμορφος, πολύτροπος και πολυεπίπεδος
και δεν τον διαχωρίζουμε από τον αγώνα κατά του κράτους και του κεφαλαίου. Αντιμετωπίσαμε λοιπόν
μέσα από πολύωρες συζητήσεις την ανάγκη να κατανοήσουμε τις διαφορετικές οπτικές, απαιτήσεις,
εμπειρίες, τα διαφορετικά αντανακλαστικά και τους διαφορετικούς χειρισμούς της κάθε μίας. Στο
πλαίσιο αυτό κρίθηκε απαραίτητη η αναζήτηση κάποιων βασικών εννοιών για τη θέσπιση γενικότερων
αρχών με σκοπό τη ζύμωσή μας. Προσπαθήσαμε να διατηρήσουμε μια σχετική ισορροπία μεταξύ
θεωρίας και πράξης, γεγονός που συνέβαλε στη διαχείριση της διαδικασίας.
Λόγω έλλειψης βασικών αρχών αναγνωρίζουμε την αδυναμία των συνελεύσεων να διαχειριστούν
ζητήματα έμφυλης βίας. Διαπιστώθηκε ότι με συστηματική αποδυνάμωση της καταγγέλλουσας, κυρίως
από υποστηρίκτριες/υποστηρικτές του καταγγελλόμενου, με πρόσχημα τη διατήρηση της ενότητας του
κινήματος, αναπτύχθηκε κλίμα αποποίησης ευθυνών με επιχείρημα την «πολυπλοκότητα» του
ζητήματος. Απόρροια αυτής της τακτικής, αποτελεί η θελημένη ή αθέλητη, συνειδητή ή ασυνείδητη
συγκάλυψη. Πιο συγκεκριμένα, στις συναντήσεις με τους εμπλεκόμενους δε διακρίναμε άμεση
διάθεση κουκουλώματος της καταγγελίας καθώς οι περισσότεροι μας δήλωσαν ότι ζητούσαν από την
καταγγέλλουσα να το ανοίξει στις συνελεύσεις γιατί οι ίδιοι θεωρούσαν ότι δεν μπορούσαν να την
αντιπροσωπεύσουν. Αναγνωρίζουμε ότι η αδυναμία κάποιου να φανεί αντάξιος στα αιτήματα της
καταγγέλλουσας, η μη κατανόηση του τι πρέπει να κάνει, η άρνησή του να σπάσει στο ξύλο τον
καταγγελλόμενο δεν αποτελεί συνειδητή διάθεση συγκάλυψης. Εκ του αποτελέσματος όμως η
αδράνεια γύρω από το ζήτημα και η συνύπαρξη με τον φερόμενο ως κακοποιητή σε συνελεύσεις,
δομές, εκδηλώσεις κλπ. σε ένα επίπεδο υποβάθμισης των γεγονότων δείχνει την εθελοτυφλία. Σε αυτό
το σημείο γίνεται ξεκάθαρο πόσο βαθιά ριζωμένη μέσα μας είναι η ανάθεση, η απεύθυνση στον
«ισχυρό» να βοηθήσει στο πρόβλημά μας, και εν τέλει η ίδια η πατριαρχία. Αυτή η ισχύς πρέπει να
μεταδοθεί στο βασικό εργαλείο που έχουμε, τις πολιτικές διαδικασίεςσυνελεύσεις οι οποίες
χρειάζονται να ζυμωθούν γύρω από την πατριαρχία και το έμφυλο ώστε να αποφευχθεί η συντήρηση
της Κουλτούρας του Βιασμού.
Όταν ξεκίνησε η διαδικασία μας, γνωρίζαμε για την καταγγελία της Χ. περί σεξουαλικής κακοποίησης,
και μη κατανόησης θεμάτων αυτοδιάθεσης και συναίνεσης από τον Α. Έπειτα, μας έγινε αναφορά για
παρεμβατική συμπεριφορά με σεξιστικό περιεχόμενο, το οποίο αποσύρθηκε ως καταγγελία (όπως είχε
γραφτεί αρχικά στο κείμενο) καθώς η συγκεκριμένη γυναίκα το διαχειρίστηκε προσωπικά. Πριν δύο
μήνες σχεδόν λάβαμε ακόμη μία γραπτή καταγγελία περί επιδεικτικής συμπεριφοράς και σεξουαλικής
παρενόχλησης σε δημόσιο χώρο στα πλαίσια εκδήλωσης. Δεδομένου των καταγγελιών κατανοούμε
πως ο Α. έχει εκδηλώσει παρεμβατικήκυριαρχική συμπεριφορά τόσο στην ιδιωτική του ζωή όσο και
στους πολιτικούςκινηματικούς χώρους. Επιπλέον, σε συνέλευσή μας, που καλέστηκε με σκοπό να
ακούσουμε τη δική του οπτική και να κάνει κάποιες ελάχιστες παραδοχές για τις παρελθοντικές του
συμπεριφορές, ο ίδιος στάθηκε ανειλικρινής, κάτι που κρίνουμε ως αντισυντροφικό χαρακτηριστικό. Ο
Α. αν και του ζητήθηκε από τη συνέλευσή μας δεν κατέθεσε πολιτικό λόγο για να υποστηρίξει τη θέση
του αλλά και για να διευκολύνει τις διαδικασίες μας ώστε να μας απαλλάξει από το να τον
αντιπροσωπεύουμε. Χρησιμοποιούσε ως αιτιολογία ότι η υπόθεση θα κινηθεί συλλογικά ενώ
ταυτόχρονα δημιουργούσε αμφιβολίες για τις κινηματικές δράσεις της καταγγέλλουσας Χ.
Λόγω της πρόθεσης της καταγγέλλουσας Χ. για εφαρμογή αποκαταστατικής δικαιοσύνης για την
προσέγγιση του ζητήματος, προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε αυτή τη διαδικασία. «Όλοι οι ορισμοί
όσον αφορά την αποκαταστατική δικαιοσύνη, μοιράζονται μια κοινή ηθική οπτική: ότι η δικαιοσύνη
απαιτεί πολύ περισσότερα από την επιβολή των αντιποίνων στο δράστη. Έτσι, η αποκαταστατική
δικαιοσύνη ξεκινά με την πεποίθηση ότι οι παραβάτες οφείλουν με κάποιο τρόπο να κάνουν καλύτερο
τον κόσμο από ό,τι τον άφησαν με τις πράξεις τους εφόσον τις αναγνωρίζουν και τις παραδέχονται. Η
συγκεκριμένη μορφή δικαιοσύνης παρέχει μια οικειοθελή ευκαιρία τόσο στον καταγγέλλων όσο και
στον καταγγελλόμενο να αποκαταστήσουν τις σχέσεις τους, και ειδικότερα στον καταγγελλόμενο να
βρει έναν τρόπο να επανορθώσει για το κακό που προκάλεσε στο άτομο.»
Εφόσον ο Α. δεν αναγνώρισε και δεν παραδέχτηκε τις προβληματικές του συμπεριφορές στην
συνέλευση που καλέστηκε, στάθηκε αδύνατο να πραγματοποιηθεί η αποκαταστατική δικαιοσύνη. Για
το λόγο αυτόν, προτείνουμε την απομάκρυνση του Α. από τις κινηματικές διαδικασίες και τις δομές
επ’ αόριστον και έως ότου υπάρξουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και παραδοχές για την επιστροφή
του . Παράλληλα σε αυτό το διάστημα η ομάδα μας σε συν διαμόρφωση με τις υπόλοιπες συνελεύσεις
θα προετοιμάσει δράσεις και εκδηλώσεις επιμορφωτικού χαρακτήρα που θα ζητήσουμε από τον Α. να
τις πλαισιώνει. Δεν επιδιώκουμε την εκδίκηση ούτε τη στοχοποίηση του Α. για όλα τα έμφυλα
ζητήματα που προκύπτουν και απασχολούν τους χώρους μας. Απώτερος σκοπός είναι η ουσιαστική
κατανόηση των πράξεων του που μας γνωστοποιήθηκαν, η παραδοχή τους αλλά και η μεταξύ μας
απόσταση. Στόχος μας είναι να επιτευχθεί με βέλτιστο τρόπο η επιστροφή του μέσω επιμορφωτικών
διαδικασιών αλλά και η δημιουργία συλλογικής συνείδησης γύρω από το έμφυλο ζήτημα. Όσον αφορά
την απασχόλησή του καταγγελλόμενου στον εργασιακό τομέα στην Α.Λ.Α. δομή της Κ.Μ. ο πάγκος
που διατηρεί με τη σύντροφό του θα παραμείνει, καθώς εκείνη δε φέρει ευθύνη και για να μην
επιβαρυνθεί περισσότερο. Για αυτό το λόγο προτείνουμε ο Α. να έρχεται το πρωί στο στήσιμο του
πάγκου και το μεσημέρι για το ξεστήσιμο. Θεωρούμε ότι αυτός ο τρόπος είναι ικανός όχι μόνο για τη
δικαιοσύνη αυτών που καταγγέλλουν αλλά και για τη βέλτιστη «επανένταξη» του Α. μέσω της λιγότερο
δυνατής τριβής του με τα υπόλοιπα πολιτικά υποκείμενα του χώρου.
Φαίνεται ότι οι κοινωνικές σχέσεις μέσα στα κινήματα μετά από τέτοια περιστατικά, κλονίζονται. Σε
συνδυασμό με τις ήδη υπάρχουσες παθογένειες του κινήματος θεωρούμε ότι οι σχέσεις είναι ήδη
κλονισμένες και κρίνουμε επιτακτική ανάγκη να βελτιωθούν τα αντανακλαστικά μας ώστε να
αναγνωρίζουμε, να εκθέτουμε και να αντιμετωπίζουμε άμεσα τέτοιες συμπεριφορές.
Aν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς κανένας και καμία από μας δεν είναι απόλυτα απαλλαγμένος/η από
πατριαρχικά στερεότυπα βαθιά ριζωμένα μέσα μας, δεν ερχόμαστε σε ρήξη με έναν φαντασιακά
μεγάλο εχθρό αλλά στο εδώ και το τώρα, αλληλεπιδρούμε στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, στις
εργασίες μας, στους πολιτικούς χώρους, στις γειτονιές μας, στο δρόμο. Καταλήγουμε συχνά να μην
αντιμετωπίζουμε τη διαπροσωπική βία ως πολιτικά υποκείμενα αλλά εξαρτημένοι από τις κοινωνικές
μας σχέσεις εντός και εκτός του κινήματος. Κάπως έτσι συντηρείται ένα ιεραρχικό σύστημα κατάταξης,
ατόμων που έχουν ενδοκοινοτική ισχύ και ατόμων που δεν έχουν. Όμως και οι δυο κατηγορίες με κάθε
τρόπο αναπαράγουν την Κουλτούρα του Βιασμού. Ένα κίνημα για να είναι υγιές οφείλει πρώτα απ’
όλα να εξασφαλίσει την εσωτερική του ισορροπία και να βασίζεται σε σχέσεις ισοτιμίας, αλληλεγγύης,
τιμιότητας, ειλικρίνειας και εμπιστοσύνης. Είναι σημαντικό να απαλλαγούμε από τις εξουσιαστικές
σχέσεις που κυβερνούν τις ζωές μας, όχι μόνο σε συλλογικό επίπεδο αλλά να επιτεθούμε στις πλευρές
του εαυτού μας που συντηρούν και διαιωνίζουν το σεξισμό και την πατριαρχία.
Η πατριαρχία δεν καταπολεμάται μόνο μέσω της αντιπληροφόρησης (κείμενα, τρικάκια, σπρέι, πανό).
Είναι ένας διαρκής αγώνας που απαιτεί την αυτομόρφωση, την αυτοκριτική, τη διάθεση για
αυτοβελτίωση και τα αντανακλαστικά αναγνώρισης τέτοιον κατάλοιπων. Η έμφυλη βία είναι ζήτημα
που θα έπρεπε να απασχολεί όλες και όλους, είναι από χιλιάδες χρόνια κρυσταλλοποιημένο φαινόμενο
και η οποιαδήποτε ανάδειξη του βοηθάει στο να αντιλαμβανόμαστε ότι δεν είναι κανονικότητα.
Με την ολοκλήρωση της διαχείρισης του συγκεκριμένου θέματος η συνέλευση επιθυμεί το άνοιγμά της
για όσες/όσους συντρόφισσες/συντρόφους θέλουν να συμμετάσχουν.
Πρωτοβουλία Γυναικών για τη Διαχείριση Έμφυλων Ζητημάτων
Το κείμενο συντάχθηκε από την «Πρωτοβουλία Γυναικών για τη Διαχείριση Έμφυλων Ζητημάτων» και
έπειτα από δύο κεντρικές συνελεύσεις συνυπογράφουν η Λαϊκή Συνέλευση Αγίου Νεκταρίου, η
Κατάληψη Ματσάγγου, ο Χώρος Κινημάτων Στέκι Μεταναστ.ρι.ών, ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων
Βόλου Ενάντια στη Καύση Σκουπιδιών και σύντροφοι/συντρόφισσες
Παρά την καθυστέρηση της δημοσίευσης του κειμένου, ο καταγγελλόμενος έχει απομακρυνθεί από τις
συλλογικές διαδικασίες, τις δομές και τις συνελεύσεις
