ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΧΡΥΣΟ ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΙΣ ΘΥΡΙΔΕΣ

Η ιστορία της χαλκιδικής είναι συνυφασμένη με την ιστορία των μεταλλείων χρυσού αλλά και με μεγάλους αγώνες
κατοίκων της, ενάντια στη λεηλασία της φύσης αλλά και των ζωών τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι αγώνες των
κατοίκων του στρυμωνικού τη δεκαετίατου 90 ενάντια στην εταιρία TVX στην οποία ανήκαν τα μεταλλεία. Ένας αγώνας με
έντονες συγκρούσεις, σαμποτάζ στα μηχανήματα, αλλά και άγρια καταστολή μέχρι το σημείο που απαγορεύτηκε “η
πραγματοποίηση κάθε δημόσιας σε ανοιχτό χώρο συνάθροιδη, πεζή ή με οποιοδήποτε τροχαίο μέσο, στην ευρύτερη περιοχή
των κοινοτήτων ολυμπιάδας και βαρβάρας για αποτροπή σοβαρού κινδύνου της δημόσιας ασφάλειας και απειλής της
διατάραξης της κοινωνικο-οικονομικής ζωής στη περιοχή”. η TVX αποχώρησε απο τα μεταλλεία το 2003 ύστερα από
μακροχρόνιο αγώνα των κατοίκων και μέσω μιας νομικής απόφασης του ΣΤΕ ότι η επένδυση της TVX θα έχει πιο μεγάλο
κοινωνικο-οικονομικό κόστος πάρα όφελος. Έτσι η TVX κυρήσει πτώχευση πετώντας πίσω 472 απολυμένους χωρίς
αποζημίωση και με περιβαλλοντική ζημία 400 εκ. ευρώ. Το κράτος των αφεντικών δεν το βάζει κάτω και με διάφορα νομικά
τερτίπια παρακάμπτει στο ΣΤΕ και επανέρχεται πουλώντας τα μεταλλεία στην εταιρία ελληνικός χρυσός Α.Ε.. μια εταιρία
που το 95% ανήκει στην καναδική ελντοράντο γκόλντ και το 5% στην ΑΚΤΩΡ του γνωστού μεγαλολαμόγιου Μπόμπολα. Οι
χρυσοθήρες επανήλθαν δριμύτεροι ποντάροντας στον κοινωνικό κανιβαλισμό που φέρνει η απειλή της “κρίσης”.
Τα νέα τους σχέδια είναι πραγματικά τερατώδη. Αν τα σχέδια τους ευοδωθούν, περίπου 4.000 στρέμματα αρχέγονου δάσους
σπάνιας οικοποικιλότητας θα εκχερσωθούν (συνολικά στην ελληνικός χρυσός έχουν δοθεί 317.000 στρέμματα). Στη θέση
τους θα ανοίξει ένας τεράστιος κρατήρας διαμέτρου 2000μ και επιπλέον θα δημιουργηθούν φράγματα για την
εναποθέτηση 346 εκ τόνων αποβλήτων. Η καταστροφή δε θα σταματήσει εκεί, τα μεταλλεία θα στεγνώσουν απο νερό
όλο το όρος κάκαβου με τις γεωτρήσεις που θα χρειαστούν καθώς η μεταλλουργεία είναι μια απο τις πιο υδροβόρες
βιομηχανικές δραστηριότητες. και ότι απομείνει θα είναι τοξικά επιβαρημένο (αέρας, νερό) απο το κυάνιο και άλλα
απόβλητα.
Οι κάτοικοι της χαλκιδικής δε μείναν με σταυρωμένα τα χέρια. Όπως τη δεκαετία του ’90 έτσι και τώρα αγωνίζονται για τα
αυτονόητα, ώστε ο τόπος τους να μην μετατραπεί σε έναν τάφο χρυσού. Αγωνίζονται εδώ και δεκαετίες και κάθε μέσο
ενάντια στη καπιταλιστική βαρβαρότητα. Αντιστέκονται με αξιοπρέπεια στην καταστολή του κράτους, φρουρού των
χρυσοθήρων και την προσπάθεια τρομοκράτησης τους απο μπράβους, σεκιουριτάδες, ΕΚΑΜίτες… Έτσι λοιπόν κομμάτι του
δίκου αγώνα τους ήταν η επίθεση και η καστροφή μέρος των εγκαταστάσεων ΕΛ.Χρυσός. Έπειτα απο το ισχυρό αυτό
πλήγμα <> που δέχθηκαν κράτος και ΕΛ.Χρυσός η καταστολή στα χωριά έχει ενταχθεί, ΕΚΑΜ
εισβάλουν σε σπίτια, ανήλικοι μαθητές μεταφέρονται και ανακρίνονται στην αντιτρομοκτατική, ΜΑΤ επιτίθενται με
δακρυγόνα ανά τακτά διαστήματα… Μέτα την επίθεση έντονη είναι η ιδεολογική τρομοκρατία των ΜΜΕ κάνοντας λόγο
συνεχώς για κουκουλοφόρους, καταστροφείς των επενδύσεων κατηγορώντας τους αγωνιζόμενους κατοίκους ως υπαίτιους
για την απώλεια θέσεων εργασίας, μιας και οι χιλιάδες θέσεις εργασίας άλλων επαγγελμάτων που θα χαθούν λόγω του
μεταλλείου δεν έχουν αξία στο χρηματιστήριο τους.
Οι αγωνιζόμενοι κάτοικοι της χαλκιδικής και στο πρόσωπο τους συνολικά όσοι αγωνιζόμαστε για το δίκιο και την ελευθερία
δεχτήκαμε και δεχόμαστε την επίθεση και πρέπει να απαντήσουμε με τα μέσα που μας χαρακτηρίζουν: την αλληλεγγύη, την
αξιοπρέπεια, την αντίσταση.
Το μόνο μέλλον που επιφυλάσσεται για τους κατοίκους της ΒΑ χαλκιδικής είναι η καστροφή του περιβάλλοντος και των
χωριών τους. Και το πρόβλημα είναι πως ακριβώς αυτή είναι η μόνη προοπτική που επιφυλάσει το καπιταλιστικό συνεχές,
στερώντας μέσα απο τη λεηλασία των φυσικών πόρων κάθε υλική δυνατότητα στις κοινωνίες να οργανωθούν με βάση την
ελεύθερη βούληση τους. Όταν η Χαλκιδική πλημμυρισεί χρυσό και το Αιγαίο πετρέλαιο, τα νησιά γεμίσουν ανεμογεννήτριες
και οι κάμποι της θεσσαλίας με φωτοβολτα’ι’κά, Οι άνθρωποι δε θα έχουν ούτε μια σπιθαμή γης και ελευθερίας για να
απολαύσουν τα ψίχουλα που θα τους πετούν οι καπιταλιστές.

Η μόνη μας ελπίδα είναι να τολμήσουμε να φανταστούμε τη ζωή μας έξω απο το υπάρχον πλαίσιο. Να τολμήσουμε να
επαναπροσδιορίσουμε τις ανάγκες μας και την σχέση μας με τη φύση, πέραν του επεκτατικού και συσσωρευτικού πρίσματος
που επιβάλει ο καπιταλισμός. Να οργανώσουμε οριζόντια τους κοινούς μας αγώνες, είτε είμαστε επιστρατευμένοι εργάτες,
άνομοι καταληψίες ή παράνομοι απεργοί. Να τολμήσουμε να ζήσουμε. Και σε αύτη την πορεία, ο αγώνας των κατοίκων της
Χαλκιδικής είναι κομβικός. Είναι αγώνας όλων μας.-

ΤΑ ΠΛΟΥΤΗ ΤΟΥΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ και ΘΕΑΤΡΙΚΟ

ΣΥΝΑΥΛΙΑ – nouvel punk (θεσ/νικη) , conspiracy of denial (αθηνα) , koufio beat (volos)

ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ – σωπα μη μιλας του αζιζ νεσιν (θεατρικη ομαδα στεκιου μεταναστων θεσσαλονικης)¨

οι καταληψεις ειναι χωροι αντιστασης, πολιτισμου, ελευθεριας…
…ειναι κομματι των κοινωνικων αγωνων και ως τετοιες θα τις υπερασπιστουμε

ΣΑΒΒΑΤΟ 34/3 ΩΡΑ 21:30

_____-fuaop5

Πορεία Αλληλεγγύης Στους Κατοίκους της Χαλκιδικής

afisa_skouries1

ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΧΡΥΣΟ ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΙΣ ΘΥΡΙΔΕΣ
ΕΞΟΡΥΞΗ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΗΝ ΤΡΕΦΕΤΕ ΕΛΠΙΔΕΣ
ΠΟΡΕΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22/3, ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΗΝ ΠΛ.ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΝΑ ΜΗ ΜΕΙΝΕΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

19/1 Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις 12:00 Πλατεια Αγ.Νικολαου

19/1 Πορεία αλληλεγγύης στις καταλήψεις 12:00 Πλατεια Αγ.Νικολαου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΛΕΛΑΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ 37

Την Τρίτη 15 Ιανουαρίου, σε μία επιχείρηση-φιάσκο, ειδικές κατασταλτικές δυνάμεις, από Εκαμίτες και ΜΑΤ μέχρι ασφαλίτες και το Τμήμα Εξουδετέρωσης Εκρηκτικών Μηχανισμών, πραγματοποίησαν εισβολή στο χώρο της κατάληψης Λέλας Καραγιάννη 37. Κατά την εισβολή τους, οπλισμένοι, μεταξύ άλλων, με τροχούς και τσεκούρια, προκάλεσαν εκτεταμένες φθορές στο διατηρητέο κτήριο της κατάληψης. Το πρόσχημα ήταν η “αναζήτηση όπλων και εκρηκτικών”. Ο πραγματικός λόγος της προαναγγελθείσας εισβολής, από τη φασιστική συμμορία του υπουργείου ΠΡΟ.ΠΟ. και τα μέσα αναμετάδοσης κρατικής προπαγάνδας, ήταν φυσικά η συνέχιση της κατασταλτικής επίθεσης στον κόσμο του αγώνα.

Οι 14  σύντροφοι και συντρόφισσες που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στην κατάληψη παρέμεναν στην ταράτσα του κτηρίου, φωνάζοντας -μαζί με τους αλληλέγγυους που είχαν συγκεντρωθεί στη συμβολή Δροσοπούλου και Καραγιάννη- συνθήματα, υψώνοντας πανό που έγραφε ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ – NO PASARAN!, και παρακολουθώντας τις αλλεπάλληλες αποτυχημένες προσπάθειες των ΕΚΑΜ να εισβάλουν. Μετά από μιάμιση ώρα, οι κατασταλτικές δυνάμεις “κατάφεραν” να φτάσουν στην ταράτσα και οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες, μαζί με δύο αλληλέγγυους που προσήχθησαν έξω από την κατάληψη, μεταφέρθηκαν με υψωμένες τις γροθιές τους και εν μέσω συνθημάτων στη ΓΑΔΑ, ενώ είχαν προηγηθεί αψιμαχίες αλληλέγγυων με τα ΜΑΤ και στην περιοχή συνέρεαν διαρκώς αγωνιστές, καθώς και κόσμος από τη γειτονιά που αποδοκίμαζε την αστυνομία. Η εικόνα της επιβολής και του αιφνιδιασμού μέσω μιας ταχείας εισβολής εν μέσω σιωπής είχε ήδη ανατραπεί.

 Οι πολιτικοί διαχειριστές της εξουσίας και οι ένστολοι λακέδες τους, όντας  ήδη  αποδυναμωμένοι από την διαρκή, μαζική και μαχητική δραστηριοποίηση του κινήματος ιδιαίτερα μετά την ανακατάληψη της Villa Amalias, την ανάπτυξη ενός κοινωνικού-ταξικού μετώπου απέναντι στην κρατική καταστολή με κομβικό σημείο τη μεγαλειώδη διαδήλωση της 12ης Γενάρη, χωρίς επιπλέον να έχουν την παραμικρή δικαιολογία για την κατοχή του κτηρίου αφού δεν είχαν τη συναίνεση των πανεπιστημιακών αρχών -οι οποίες δήλωσαν ότι η βίαιη αστυνομική εισβολή έγινε χωρίς την έγκρισή τους- και πασχίζοντας να αποφύγουν το άνοιγμα ενός νέου κύκλου κινητοποιήσεων σε όλη την Ελλάδα, εξαναγκάστηκαν σε υποχώρηση. Τέσσερις περίπου ώρες μετά την εισβολή, οι προσαχθέντες αφέθηκαν ελεύθεροι. Την ίδια ώρα μία μεγάλη ομάδα αλληλέγγυων, οι οποίοι παρέμεναν συγκεντρωμένοι έξω από την κατάληψη και μπροστά στα ΜΑΤ καθ’ όλη τη διάρκεια της κατασταλτικής επιχείρησης, ανακατέλαβαν το κτήριο μαζί με τη συντρόφισσα που είχε παραμείνει στην κατάληψη κατά τη διάρκεια της αστυνομικής έρευνας.

   Το κτήριο της οδού Λέλας Καραγιάννη 37 καταλήφθηκε στις 15 Απρίλη 1988 μετά από τρεις δεκαετίες εγκατάλειψης από τα τρία πανεπιστημιακά ιδρύματα (ΕΚΠΑ, ΕΜΠ και ΑΣΚΤ) στα οποία κληροδοτήθηκε. Η διαθήκη με βάση την οποία περιήλθε στα χέρια τους ορίζει σαφώς και αμετάκλητα  πως ο χώρος θα πρέπει να στεγάζει άπορους φοιτητές, κάτι που τα πανεπιστημιακά ιδρύματα δεν έκαναν και δεν έχουν και τον σκοπό αλλά ούτε και τη δυνατότητα να το  κάνουν. Χάρη στις κοπιώδεις προσπάθειες πολλών καταληψιών και αλληλέγγυων, το κτήριο, το οποίο θα βρισκόταν σε μία διαρκή κατάσταση αποσύνθεσης, μετατράπηκε σε χώρο στέγασης από τους καταληψίες οι οποίοι το συντηρούν αποκλειστικά με δικά τους έξοδα εδώ και 25 χρόνια.

Στον χώρο της κατάληψης έχουν φιλοξενηθεί αμέτρητες εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές, πραγματοποιούνται συλλογικές κουζίνες, γίνονται εκδηλώσεις για παιδιά και συναυλίες, λειτουργεί βιβλιοθήκη, ομάδα προπόνησης και γυμναστηρίου, θεατρική σκηνή, καθώς και η θεατρική ομάδα Ανάπλους.

 Παράλληλα, η κατάληψη είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το αναρχικό και αντιεξουσιαστικό κίνημα και τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες. Σε αγώνες προάσπισης του φυσικού κόσμου και των δημόσιων χώρων, σε συνελεύσεις γειτονιάς και ταξικά σωματεία, σε αγώνες ενάντια στην παγκοσμιοποίηση της κυριαρχίας αλλά και σε τοπικές αντιστάσεις, σε αντιφασιστικές κινητοποιήσεις και στην προσπάθεια ανάπτυξης και ενδυνάμωσης του αναρχικού κινήματος, στις μικρές και μεγάλες στιγμές του αγώνα, είμαστε παρόντες. Και θα συνεχίσουμε να είμαστε, χωρίς να μας πτοεί ούτε στο ελάχιστο η στοχοποίησή μας από το καθεστώς της εξαθλίωσης και του εκφασισμού. Αντιθέτως, οι κατασταλτικές επιχειρήσεις ενισχύουν την πεποίθησή μας για την αναγκαιότητα της καταστροφής ενός απάνθρωπου και εκμεταλλευτικού συστήματος που βρίσκεται σε σήψη. Στο τέλος αυτού του δρόμου ξέρουμε ότι η νίκη  θα είναι  δική μας: όλων εκείνων που αγωνίζονται από τα κάτω ενάντια στα δεσμά της εξουσίας. Ο  αγώνας για ισότητα και ελευθερία, για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον κομμουνισμό θα σαρώσει το καθεστώς της εξαθλίωσης και του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.

 Από το επί 25 χρόνια (και συνεχίζουμε) κατειλημμένο έδαφος της ΛΚ37 απευθύνουμε θερμό χαιρετισμό σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσες, σε όλους τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που κινητοποιούνται πολύμορφα και μαχητικά απέναντι στην κατασταλτική εκστρατεία που έχει εξαπολύσει το καθεστώς.

Χαιρετίζουμε τους 10.000 και πλέον διαδηλωτές που το πρωί του Σαββάτου της 12ης Ιανουαρίου, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα καταλήψεων και αυτοοργανωμένων χώρων, πραγματοποίησαν μια μεγαλειώδη πορεία στους δρόμους της Αθήνας. Μια πληθώρα οριζόντιων κοινωνικών, ταξικών και πολιτικών συλλογικοτήτων, ένα ποτάμι από μπλοκ αναρχικών, αναρχοσυνδικαλιστών, καταλήψεων, συνελεύσεων γειτονιάς και σωματείων βάσης, ένα ποτάμι στο οποίο συμμετείχε επίσης πλήθος αριστερών αγωνιστών, πλημμύρισε τους δρόμους κόντρα στην αστυνομοκρατία και την πιεστική παρουσία μεγάλου αριθμού μπάτσων.

 Η πορεία αυτή ήταν ένα σπουδαίο δείγμα των δυνατοτήτων  που έχει, τόσο από άποψη μαζικότητας όσο και από την πλευρά του πλουραλισμού και της σύνθεσης, η συγκρότηση ενός πλατιού κοινωνικού-ταξικού μετώπου απέναντι στο καθεστώς της  εξαθλίωσης και της καταστολής. Αυτή η μεγάλη διαδήλωση αφήνει σημαντική παρακαταθήκη για τον κόσμο της αντίστασης και μας υπενθυμίζει ότι πρέπει να συνεχίσουμε να κινούμαστε στον δρόμο της εξάπλωσης του αγώνα και της σύνδεσής του με όλο και μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια.

Σήμερα, όπου όλο και περισσότερο συσσωρεύεται η κοινωνική οργή εξαιτίας των δυσβάσταχτων όρων επιβίωσης και της αυξανόμενης εξαθλίωσης, υπάρχει η δυνατότητα και η ανάγκη τα προτάγματα της αντίστασης, της αλληλεγγύης και της αυτοοργάνωσης να διαχυθούν σε όλο και περισσότερους και τα μέτωπα του αγώνα ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο να πολλαπλασιαστούν. Σήμερα που κάθε αντιστεκόμενος βρίσκεται στο στόχαστρο της καταστολής, σήμερα που οι απεργοί, οι διαδηλωτές, οι καταληψίες, οι αναρχικοί στοχοποιούνται για να επιβληθεί απρόσκοπτα στην κοινωνία η κρατική και καπιταλιστική βαρβαρότητα, η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη είναι το όπλο μας, και ο αγώνας η μόνη διέξοδος.

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΟΡΙΩΝ, ΝΑ ΑΝΤΙΤΑΞΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΛΑΤΥ ΜΑΖΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ-ΤΑΞΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ  

ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ VILLA AMALIAS, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΚΑΡΑΜΑΓΚΑ, ΣΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΣΟΕΕ, ΣΤΟΝ 98FM- ΡΑΔΙΟΖΩΝΕΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΓΩΝΑ

ΑΚΟΥΣΑΤΕ;
ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΑΣ ΠΟΥ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ
ΕΙΝΑΙ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ

 

Αθήνα, 17 Γενάρη 2013
Σύντροφοι και συντρόφισσες από το κατειλημμένο έδαφος της Λέλας Καραγιάννη 37

http://squathost.com/lelas_k/gr/anak_17j.htm

2μερο Αλληλεγγύης στην Καταληψη Villa Amalias και 98fm

Η Villa Amalias Κατάληψη θα μείνει, παρα την θεληση κρατους και φασιστικου παρακρατους

Πέμπτη 3/1

19.30 συλλογικη κουζινα αλληλεγγυης

20.30 προβολη video για Villa Amalias και εκδηλωση-συζητηση με θεμα “Η καταστολη αντιστεκομενων ατομων και συλλογικων ενχειρηματων”

Παρασκευη 4/1

21.00 Συναυλια με τους

   Zafina(Βόλος)                                          

Dystopian realm(Βόλος)

              Gay Anniversary(Aθηνα)

              Despnea(Τυρναβος)

ΤΟ ΕΙΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΜΕ:ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ

Όσο με παγώνει η σιωπή του θωρακισμένου σφαγείου,
τόσο τους τρομάζει η οργή του παγιδευμένου θηρίου…

… Αυτοί είμαστε. Εμείς και οι χιλιάδες διαδηλωτές, αγωνιστές, καταληψίες, απεργοί, μαχητές των δρόμων. Είμαστε οι άστεγοι και οι ανέστιοι, οι πανκς και οι αλήτες, οι χορτοφάγοι και οι φεμινίστριες, οι ξενύχτηδες και οι εργάτες, οι πένητες και οι αδικημένοι, τα θύματα του ρατσισμού και οι εκδικητές του άδικου…

Από το πρωί της 20ης Δεκέμβρη 2012, από το πρωί που η Κατάληψη Villa Amalias  βρέθηκε στο στόχαστρο της κρατικής καταστολής και της μηντιακής παραπληροφόρησης ο χρόνος που έχει μεσολαβήσει είναι λίγος, αλλά πυκνός. Είναι χρόνος κατά τη διάρκεια του οποίου οι μηχανισμοί έννομης άσκησης βίας έχουν καταφέρει με τα στρατεύματα τους και τις δικαστικές μηχανορραφίες τους, να κρατήσουν όμηρους 8 συντρόφους και συντρόφισσες μας, να μας αποσπάσουν τον χώρο μας, το Μεγάλο Σπίτι του Κινήματος, να μας κρατήσουν μακριά από τα 2 κτίρια μέσα στα οποία ζούμε ισότιμα, εκφραζόμαστε και δημιουργούμε αντί-εμπορευματικά, στήνουμε υλικοτεχνικές κινηματικές υποδομές και συνδιαμορφώνουμε αυτό-οργανωμένα την Αντίσταση και τον Αγώνα ενάντια στην Εξουσία και τον «πολιτισμό» της. Κατάφεραν να μας λαβώσουν αλλά όχι να μας καθηλώσουν. Μέσα σ’ αυτά τα λίγα μερόνυχτα οι έννοιες της Συντροφικότητας και της Αλληλεγγύης πήραν μπροστά στα μάτια μας σάρκα και οστά και εκφράστηκαν πλατιά, αυθόρμητα, συλλογικά σε κάθε γωνιά αυτής της χώρας, αλλά και έξω απ’ αυτήν. Αυτή η χειροπιαστή πραγματικότητα είναι που μας δίνει τη δύναμη για ν’ αντικρίζουμε την αναγκαιότητα της επανάκτησης ως υλική δυνατότητα της συλλογικής αποφασιστικότητας μας.
Ο πρωθυπουργός με ιδεασμούς εθνικόφρονα αυτοκράτορα Σαμαράς έδωσε μια κομβική εντολή καταστολής, ο ομοϊδεάτης σερίφης του Δένδιας μας βάφτισε «εστία ανομίας» και έστειλε τους έμμισθους πραίτορες του ν’ «αποκαταστήσουν τη νομιμότητα» ενώ οι «κεντροαριστεροί» συγκυβερνήτες τους μαζί με τον «δημοκράτη» δήμαρχο Καμίνη καμώνονται τους πόντιους πιλάτους. Οι αναβαθμισμένοι κοινοβουλευτικά νεοναζί και όλο το φασιστικό σκυλολόι χαίρεται σιωπηλά, βλέποντας τους ένστολους ψηφοφόρους τους να τους ανοίγουν δρόμο και να καταφέρνουν προσωρινά αυτό που δεν κατάφεραν τόσα χρόνια όλες οι προηγούμενες κρατικές και παρακρατικές επιθέσεις εναντίον μας. Megaλοι παπαγάλοι μας βαφτίζουν «βία Αμαλίας», κίτρινες φασιστοφυλλάδες (όπως η Espresso) μας βαφτίζουν «βίλα των μολότωφ» και οι Εισαγγελάτοι ονειρεύονται το «τέλος εποχής» μας. Όμως το ξέρουμε και εμείς το ξέρουν και αυτοί. Η αλήθεια στέκεται ωμή μπροστά στα μάτια όλων αυτών που θέλουν να δουν: μιλούν για ανομία αυτοί που ξεφτιλίζουν τους ίδιους τους νόμους τους, αυτοί που στους πλέον χουντικούς καιρούς της «καλύτερης δημοκρατίας που είχαμε ποτέ» κυβερνούν με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, αυτοί που για να επιβάλουν την ταξική αφαίμαξη και το κοινωνικό σφαγείο, την υποτίμηση της εργασίας και την μαζικοποίηση της ανεργίας, το μπιρ-παρά ξεπούλημα της εναπομείνασας δημόσιας περιουσίας στο ιδιωτικό κεφάλαιο καθιστούν σε κουρελόχαρτα το ίδιο το σύνταγμα τους και τις αποφάσεις της «δικαιοσύνης» τους. Μιλούν για κουκουλοφόρους οι απόγονοι των κατοχικών κουκουλοφόρων, των δοσίλογων και των μαυραγοριτών. Μιλούν για στρατηγεία της βίας αυτοί που ματώνουν και βομβαρδίζουν με χημικά κάθε απεργία και κάθε διαδήλωση, αυτοί που καταστέλλουν και στοχοποιούν κάθε εργατική κινητοποίηση, κάθε  κατάληψη και αυτό-οργανωμένο χώρο, αυτοί που διώκουν και ποινικοποιούν κάθε εστία αντίστασης και κάθε φωνή ανυπακοής, αυτοί που φυλακίζουν φτωχοδιάβολους και αγωνιστές, αυτοί που στοιβάζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μετανάστες και πρόσφυγες, αυτοί που περιφρουρούν και κανακεύουν τους θρασύδειλους φασίστες μαχαιροβγάλτες, αυτοί που επιβάλλουν με τη βία και το ψεύδος, με τον φόβο και το τρόμο τον κοινωνικό εκφασισμό, την φτωχοποίηση και το ρήμαγμα των ζωής μας. Μιλούν για δημοκρατία αυτοί που εγκαθιδρύουν μ’ ένα καθεστώς μόνιμης έκτακτης ανάγκης τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό.
Το ξέρουμε και εμείς το ξέρουν και αυτοί Όπως και να βαφτίζουν τα άδεια μπουκάλια μπύρας, το πετρέλαιο της σόμπας και τα στοιχειώδη μέσα αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας ενός ανοιχτού κοινωνικού-πολιτικού-πολιτιστικού χώρου που εδώ και δεκαετίες έχει γίνει στόχος πολλών φασιστικών-παρακρατικών δολοφονικών εμπρησμών, επιθέσεων, μαχαιρωμάτων που έχουν αφήσει πίσω τους τραυματισμούς και υλικές ζημιές. Άλλωστε όπως και στις τρείς προηγούμενες αστυνομικές εισβολές που πραγματοποιήθηκαν στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, έτσι και σ’ αυτήν της 20ης Δεκέμβρη τα «ευρήματα» δεν μπόρεσαν να στηρίξουν ούτε στο ελάχιστο τις προσδοκίες των αστυνομικών επιτελείων περί «οπλοστασίου», «εργαστηρίου παραγωγής μολότοφ» και «κέντρου ναρκομανών». Ότι και αν προπαγανδίζουν, όσο και να γυροφέρνουν την πραγματικότητα, το κρέας ψάρι δεν γίνεται.
Η Κατάληψη Villa Amalias βρέθηκε στο επιχειρησιακό στόχαστρο της καταστολής γι’ αυτό που είναι και για αυτό που κάνει εδώ και 23 χρόνια:  θέλουν να μας σβήσουν από τον χάρτη του κέντρου της αθηναϊκής μητρόπολης γιατί εδώ και πάνω από δύο δεκαετίες αντί να είμαστε δανειολήπτες και ιδιοκτήτες είμαστε καταληψίες, αντί να βολευόμαστε με την ιδιώτευση και την εξατομίκευση, επιλέγουμε το δρόμο της συλλογικής αντίστασης και του αδιαμεσολάβητου αγώνα,  αντί να συμβιβαζόμαστε με την ανάθεση, την ιεραρχία και τον ετεροκαθορισμό, δρούμε με βάση την αυτενέργεια, την ισότητα, τον αυτό-καθορισμό και αποπειρόμαστε την αυτό-οργανωμένη κάλυψη των αναγκών και των επιθυμιών μας, αντί να ακολουθούμε το αστραφτερό τίποτα του (ξεφτι(λι)σμένου πλέον…) life style και του κέρδους, πραγματώνουμε και προτάσσουμε τον δικό μας αδέσποτο πολιτισμό της αντί-εμπορευματικής έκφρασης και δημιουργίας, αντί να παραμυθιαζόμαστε με την «ανάπλαση» και την «ανάπτυξη» του αθηναϊκού κέντρου, δηλαδή με την επέλαση του κατασκευαστικού κεφαλαίου πάνω στο σώμα αυτής της μητρόπολης, επιλέγουμε να επισκευάζουμε και να διατηρούμε στη ζωή με τα ίδια μας τα χέρια ένα χώρο που τον πονάμε πολύ περισσότερο απ’ όλους τους υπουργούς, απ’ όλους τους εισαγγελείς, απ’ όλους τους δημάρχους. Θέλουν να μας εξαφανίσουν από την πολυεθνική φτωχογειτονιά μας γιατί αντί να μοιρολατρούμε για τη χαμοζωή που μας προσφέρουν, διεκδικούμε στην καθημερινότητα μας τη Ζωή που μας κλέβουν, αντί να φτύνουμε ρατσιστικό δηλητήριο, στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τους απόκληρους και τους κυνηγημένους αυτού του κόσμου, αντί να κανιβαλίζουμε τους ακόμα πιο κάτω και να συντασσόμαστε με τους φασίστες, χτίζουμε στις γειτονιές μας γέφυρες επαφής και συμβίωσης ντόπιων και μεταναστών, ανοίγουμε χαρακώματα ενάντια στα φασιστικά πογκρόμ, ορθώνουμε αναχώματα ενάντια στην επέκταση του ρατσιστικού απαρτχάιντ.
Είναι αλήθεια ότι ζούμε το τέλος μιας εποχής, αλλά όχι της δικής μας εποχής. Ο κόσμος της αντίστασης και του αγώνα, ο κόσμος των δεκάδων καταλήψεων και των άλλων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων, ο κόσμος των αυτό-οργανωμένων υποδομών αλληλοβοήθειας και αλληλεγγύης, οι χιλιάδες του κόσμου του οποίου η Villa Amalias αποτελεί κομμάτι της ζωής του  και σάρκα από τη σάρκα του είναι εικόνα από το μέλλον, έρχεται από πολύ μακριά και θα πάει πολύ μακρύτερα απ’ όσο θέλουν να πιστεύουν. Κυνηγάνε χίμαιρες θα εισπράξουν εφιάλτες.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ VILLA AMALIAS

villa amalias

ΣΤΙΣ 22/11 ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΣ

ΣΤΙΣ 22/11 ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟΣ

Η πορεία που έγινε στις 17/11 δεν ήταν μια πορεία μνήμης , συμμετείχε πλήθος κόσμου διαφόρων ηλικιών , πολιτικών και εργασιακών χώρων με κοινό στόχο να αντισταθούν στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Σε αυτή την πορεία μετά από επίθεση της αστυνομίας , για διάλυση της πορείας με κυνηγητό , με κρότου λάμψης και δακρυγόνα είχαν σαν αποτέλεσμα το βασανισμό του 24χρονου διαδηλωτή από άνδρες των ματ. Κατάληξη αυτής της βιαιοπραγίας ήταν το άνοιγμα του κεφαλιού του σε τρία σημεία με 9 συνολικά ράμματα καταδεικνύοντας χτύπημα από τρία διαφορετικά γκλόπ ως συνέχεια της κατάφορης καταπάτησης των δικαιωμάτων του,οι αρχές αρνήθηκαν για τουλάχιστον 1.30 ώρα την μεταφορά του στο νοσοκομείο και για τουλάχιστον 3 ώρες την επαφή με τους δικηγόρους του.
Η χθεσινή δίκη της 21χρονης φοιτήτριας μετατράπηκε σε πολιτική δίκη. Τόσο ο δικαστής όσο και ο εισαγγελέας από την αρχή της διαδικασίας επεδίωξαν να πολιτικοποιήσουν την δίκη διαιρώντας το σύνολο των διαδηλωτών σε δύο σώματα – κομματικά ενταγμένους και κομματικά ανένταχτους. Ειδικότερα ο εισαγγελέας κατά την γνωμοδότησή του στον δικαστή προέβη σε μια ηθικοπλαστική αγόρευση αποκαλώντας «μπαχαλάκηδες» όλους τους διαδηλωτές που συμμετείχαν στη πορεία εκτός των κομματικών μπλόκ, θέτοντας υπό αμφισβήτηση και ουσιαστικά ποινικοποιώντας το δικαίωμα να διαδηλώνουμε . Χαρακτηριστικό του κλίματος τρομοκρατίας που διαμορφώθηκε ήταν η καταστρατήγηση της επ’ ακροατηρίου διαδικασίας με πρόσχημα τη διασφάλιση της δημόσιας τάξης. Αυτό επετεύχθη με δύο τρόπους ,με την απαγόρευση της εισόδου στους πολίτες και την αθρόα παρουσία των αστυνομικών οργάνων εντός και εκτός της δικαστικής αίθουσας. Οι καταθέσεις και των δύο αστυνομικών ήταν εξόφθαλμα προκατασκευασμένες και σε συνδυασμό με την στάση των δικαστών κατάφεραν την στοχοποίηση , την εκ των προτέρων (a priori) ενοχοποίηση του 24χρονου συγκατηγορουμένου και γενικότερα την δημιουργία αρνητικού προηγουμένου .
Το προκείμενο είναι ότι ο διαδηλωτής συνελλήφθη και κατηγορείται γιατί πρέπει να δικαιολογηθεί η βιαιοπραγία εναντίον του. Αλλά για να μην ψάχνουμε δικαιολογίες να ποια είναι η πραγματικότητα :
Το κράτος προσπαθεί να φυλαχτεί από αυτό που βλέπει ότι έρχεται και επενδύει τεράστια επενδυτικά ποσά στην καταστολή όσων αντιστέκονται , αγωνίζονται και διεκδικούν τα αυτονόητα ενώ οι υπαίτιοι για την ανεργία, την εξαθλίωση και τις αυτοκτονίες ζουν και βασιλεύουν. Τα κοινωνικά μέτρα παίρνονται απομονώνοντας τις κοινωνικές ομάδες και εξαθλιώνοντας τις.
Η απαίτηση για άμεση και οριστική απόσυρση όλων των κατηγοριών είναι υπόθεση όλων μας που βιώνουμε την εξαθλίωση των ζωών μας και την τυρρανία του κράτους μέσω των δυνάμεων καταστολής. Οι ολοφάνερα εκδικητικές διώξεις γίνονται για να αποτελέσουν μήνυμα τρομοκράτησης για όλη την κοινωνία. Αν αυτό που δικάζεται στο πρόσωπο των συναγωνιστών μας είναι οι ίδιες οι πρακτικές της εξέγερσης είμαστε όλοι ένοχοι διαφορετικά πρόκειται για καθαρή πρόκληση ενάντια σε καθένα που αντιδρά στην διάλυση της ζωής του.

ΤΑ 9 ΡΑΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
5 ΜΕΡΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ

Ή ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Ή ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΕΣ ΗΤΤΕΣ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ 22/11 ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 10π.μ.

ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΕΣ ΗΤΤΕΣ

ΑΝ ΔΕΝ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ, ΘΑ ΜΟΙΡΑΣΤΟΥΜΕ ΚΟΙΝΕΣ ΗΤΤΕΣ
Η πορεία της 17ης Νοεμβρίου δεν ήταν απλώς μια επετειακή πορεία. Οι λόγοι για τους οποίους κατεβήκαμε και θα κατεβαίνουμε στους δρόμους ποικίλλουν. Από την μία, η καθημερινή εκμετάλλευση και καταπίεση που βιώνουμε με :
• την παρακμή και υπολειτουργία του εκπαιδευτικού συστήματος
• την κατάρρευση των κοινωνικών κεκτημένων, όπως το σύστημα ασφαλίσεων
• την κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων
• την εξαθλίωση και περιθωριοποίηση των πιο αδύναμων οικονομικά
• τα πογκρόμ και τις επιχειρήσεις “σκούπα” στους μετανάστες
στοχεύουν στην διαιώνιση της εκμετάλλευσης και της υποταγής.
Από την άλλη,το καθεστώς ελέγχου κι επιτήρησης κάθε πτυχής της ζωής μας, το κλίμα τρομοκρατίας κι αβεβαιότητας για την επιβίωση, και η νομιμοποίηση φασιστικών νοοτροπιών και πρακτικών , αποσκοπούν στην αδρανοποίηση κάθε μορφής αντίστασης.
Τα όργανα του κράτους, σαν φρουροί της καταστολής που δεχόμαστε καθημερινά, για ακόμη μια φορά έδειξαν τα δόντια τους στην πορεία του Σαββάτου. Η αστυνομία φρόντισε εξ αρχής να κάνει την παρουσία της αισθητή, πιέζοντας και δημιουργώντας έναν ασφυκτικό κλοιό γύρω απο τους διαδηλωτές. Η χρήση βίας ήταν ασύμμετρη σε σχέση με τη συμπεριφορά των διαδηλωτών, με την αστυνομία να προβαίνει σε άγριους ξυλοδαρμούς, ρίψη χειροβομβίδων κρότου λάμψης και προσαγωγές, απο τις οποίες οι δυο μετατράπηκαν σε συλλήψεις. Οι συλληφθέντες φέρουν βαρύτατους τραυματισμούς, με αποτέλεσμα ο ένας να χρειαστεί να κάνει εννιά ράμματα στο κεφάλι. Οι κατηγορίες και για τους δύο συλληφθέντες είναι πλημελληματικού χαρακτήρα, ενώ ο ένας από αυτούς διώκεται και για κακούργημα. Χαρακτηριστική είναι η στάση των αστυνομικών αρχών που επι τέσσερις ώρες αρνούνταν στους συλληφθέντες την παροχή ιατρικής περίθαλψης και νομικής προστασίας.
Απέναντι σε όλο αυτο το αποπνικτικό καθεστώς προτάσσουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη,η οποία χρειάζεται να υπάρχει ανάμεσα μας σε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής, στηρίζοντας και δημιουργώντας αυτοοργανωμένες δομές (κοινωνικά ιατρεία, συλλογικές κουζίνες, ανοιχτούς κοινωνικούς χώρους, ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων αγωνιστών κ.α.). Θεωρούμε λοιπόν δίκαιο και αναγκαίο την Τετάρτη 21/11 στις 10.00 και Πέμπτη 22/11 στις 10.00 να είμαστε όλοι και όλες στα δικαστήρια στην Πλ. Ελευθερίας, αλλά και να συνεισφέρουμε οικονομικά στην κάλυψη των δικαστικών εξόδων των συλληφθέντων.
ΠΑΥΣΗ ΤΩΝ ΔΙΩΞΕΩΝ ΣΤΟΥΣ ΔΥΟ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΗΣ 17/11 ΣΤΟ ΒΟΛΟ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΣΤΗΝ
ΠΛ. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 21/11 ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 22/11
Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ Ή ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ Ο ΤΡΟΜΟΣ
αλληλέγγυοι/αλληλέγγυες

Συγκεντρωση Αλληλεγγυης στους 2 συλληφθεντες της πορειας της 17Ν

Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους δύο συλληφθέντες της πορείας της 17 Νοέμβρη.

Όλοι και όλες στα δικαστήρια την Τετάρτη 21 και Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 10:30 και 11:00 αντίστοιχα

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠ’ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ