[Σταγιάτες] Γιορτή Παραδοσιακού Σπόρου και Οικολογικού Κήπου-Μπαξέ

Έπειτα από δύο χρόνια πανδημικής καταστολής/σιωπής δράσεων και δραστηριοτήτων, επανερχόμαστε δυναμικά. Εξάλλου οι σπόροι δεν σταματούν να βλασταίνουν και τα προτάγματα της Γιορτής Παραδοσιακού Σπόρου είναι επίκαιρα όσο ποτέ. Η οικολογική γεωργία, η διατροφική αυτάρκεια, η αυτονομία και η αυτοοργάνωση θα μας απασχολήσουν και φέτος. Συζητήσεις, εργαστήρια, φυτώρια, τοπικά προϊόντα, παιχνίδια, μουσική, μονοπάτια, νερό, περιβάλλον θα αποτελέσουν το πλαίσιο της Γιορτής Παραδοσιακού Σπόρου και Οικολογικού Κήπου-Μπαξέ, το Σαββατοκύριακο 7-8 Μαΐου, στις Σταγιάτες.

Πρόγραμμα Γιορτής Παραδοσιακού Σπόρου και Οικολογικού Κήπου-Μπαξέ

ΣΑΒΒΑΤΟ 7/5
10:00 Έναρξη γιορτής- Διάθεση φυτωρίων
14:00 Περπάτημα- Ξενάγηση στην Κρύα Βρύση- Ενημέρωση για τον αγώνα του χωριού για το Νερό
16:00 Συνέλευση-Συζήτηση για τη δυνατότητα Δικτύωσης του Αγώνα για την Υπεράσπιση των Κοινών (Υγεία, Διατροφή, Νερό, Ενέργεια)
Συμμετέχουν: Infolibre, ΑΠΟΔράσης, PALIACATE, Επιτροπή Αγώνα Μ. Παναγίας, Συνέλευση Υποδοχής Ζαπατίστας Βέροιας, Σ.Ε. ΒΙΟΜΕ, Κίνηση για την Αποανάπτυξη και την Άμεση Δημοκρατία

ΚΥΡΙΑΚΗ 8/5
10:00 Εργαστήρια οικιακής οικονομίας για μικρούς και μεγάλους (τρόποι διαχείρισης- διατήρησης τροφής)
11:30 ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΣΠΟΡΩΝ
12:30 Συζήτηση: «Οι μικροί καλλιεργητές τρέφουν τον πλανήτη. Επίκαιρες εμπειρίες και προτάσεις για την παραγωγή της τροφής σήμερα.»
Συζητούν:
Γιώργος Κολέμπας συγγραφέας (Τοπικοποίηση – Αποανάπτυξη)
Cyrille Pacteau, γεωργός (Maison des Semences Paysannes des Hautes Alpes, Γαλλικές Άλπεις)
Κώστας Κουτής, γεωπόνος (ΑΙΓΙΛΟΠΑΣ)
15:00 Μουσική εκδήλωση

[Βόλος] Κάλεσμα για την πρωτομαγία

ΤΟ ΑΙΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΡΟ Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙ

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΖΩΝΤΑΝΗ

Η απεργία του 1886 των εργατών του Σικάγο για τα βασικά εργασιακά δικαιώματα και την διεκδίκηση της 8ωρης εργασίας, είναι ένα από τα σημαντικότερα ορόσημα στην ιστορία των κοινωνικών ταξικών αγώνων. Σε αυτήν συμμετείχαν 600.000 συνολικά στην χώρα και 80.000 στο Σικάγο. Η καταστολή του κράτους ήταν αμείλικτη, πνίγοντας στο αίμα την εξέγερση εκείνη την ημέρα και καταδικάζοντας με συνοπτικές διαδικασίες και χωρίς στοιχεία σε θάνατο πέντε αναρχικούς που είχαν πρωτοστατήσει στους αγώνες των τελευταίων χρόνων. Από τους αλλεπάλληλους πυροβολισμούς των αστυνομικών υπήρχαν και αρκετοί τραυματίες. Το μήνυμα της εξέγερσης παραμένει ζωντανό όλα αυτά τα χρόνια καθώς η ταξική καταπίεση και εκμετάλλευση συνεχίζει να υφίσταται. Οι αγώνες και οι κοινωνικές-ταξικές συγκρούσεις όμως, πάντα θα τροφοδοτούνται με λύσσα, απο τις υψωμένες γροθιές των εργατών/ιών της πρωτομαγιάς του 86.

Διανύοντας μια εποχή πολύπλευρης κρίσης, η πανδημία και κατά συνέπεια ο COVID-19 έδειξε ότι όσο υπάρχει καπιταλισμός, τα κέρδη της άρχουσας τάξης υπερτερούν των ανθρώπινων ζωών. Η πανδημία, η οποία έχει σκοτώσει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, έχει αποκαλύψει δομικά ελαττώματα στα συστήματα υγείας, καθώς στις ιμπεριαλιστικές και καπιταλιστικές χώρες η υγεία δεν θεωρείται ως απαραίτητο κοινωνικό αγαθό, αντιθέτως θυσιάζεται στο βωμό του κράτους, ιδιωτικοποιώντας την, υπο το πρόσχημα οτι αποτελεί λύση στο πρόβλημα. Σε όλη την Ελλάδα, ο αστικός πολιτικός κόσμος είναι ο μόνος υπεύθυνος για τη διάλυση του συστήματος υγείας καθώς οι διαδοχικές κυβερνήσεις το διαλύουν για να χρηματοδοτήσουν το ληστρικό χρέος και τα πολεμικά σχέδια του ΝΑΤΟ.

Η υπάρχουσα οικονομική κρίση οξύνεται και απο τον πόλεμο στην Ουκρανία, επιδεινώνοντας ακόμα περισσότερο τη θέση των χαμηλότερων τάξεων. Η ραγδαία αύξηση των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, ενοίκια, καύσιμα καθώς και στην ενέργεια (που πλέον αποτελεί αγαθό πολυτελείας), αλλά ακόμα και τα εισιτήρια των μετακινήσεων, μας οδηγούν σε μια ζωή δίχως αξιοπρέπεια για την βασική επιβίωση. Η ενεργειακή κρίση και οι πληθωριστικές πιέσεις που δεχόμαστε είναι προφανώς αποτελέσματα μιας κατάστασης που είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα λόγω συγκεκριμένων νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Αποτέλεσμα αυτού αποτελεί η δυσκολία της τάξης μας να έχει πρόσβαση σε υπηρεσίες που καλύπτουν τις βασικές ανάγκες, όπως η παροχή ρεύματος και στέγης.

Όλο αυτό πλαισιώνετε και δυσκολεύει με την εδραίωση του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου. Ο νόμος Χατζηδάκη προωθεί την αύξηση των υπερωριών από 120 σε 150 τον χρόνο, και επί της ουσίας με το πρόσχημα της ευελιξίας θεσμοθετεί – δικαιολογεί το 10ωρο, καθώς οι υπερωρίες ‘’συμψηφίζονται’’ με τα ρεπό και τα μειωμένα ωράρια σε βάθος εξαμήνου Το νομοσχέδιο αυτό επιτίθεται στους αγώνες των εργαζομένων και στον συνδικαλισμό «των από κάτω». Προσδιορίζει τις απεργίες ως ψυχολογική βία κατά των εργοδοτών, ποινικοποιώντας τα μέσα του αγώνα, όπως μπλόκα εργοστασίων, περιφρούρηση και παρεμβάσεις στις εισόδους των χώρων εργασίας, παρέχοντας στην αστυνομία την εξουσία έτσι ώστε να μπορεί άμεσα να παρέμβει. Ταυτόχρονα, απαιτεί το «φακέλωμα» όσων αγωνίζονται, προωθώντας ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, μητρώα συνδικαλιστών και γενικές συνελεύσεις εξ αποστάσεως, ενω ανεβάζει στο 40% το όριο του ποσοστού εργαζόμενων ασφαλείας εν μέσω απεργιών, στον δημόσιο τομέα και στις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας (λιμάνια,ενέργεια, συγκοινωνίες κλπ) . Η ποινικοποίηση των απεργιών και της συνδικαλιστικής δράσης έρχεται σε μια στιγμή που το κράτος οξύνει την καταστολή, διασπείροντας εκατομμύρια ευρώ στην αστυνομία και στα ΜΜΕ σε μια προσπάθεια να φιμώσει τα κοινωνικά αιτήματα.

Όταν η κοινή γνώμη και τα φιλοκυβερνητικά μέσα εστιάζουν στη “δήθεν” ψυχολογική βία που ασκείται στους εργοδότες, ξεχνούν να αναφέρουν τη συστηματική ψυχολογική και σωματική κακοποίηση των εργαζομένων. Ο εργαζόμενος υποβάλλεται σε ένα καθεστώς εξουθενωτικής εργασίας με καύσωνα ή χιόνια και εξαντλητικά ωράρια, με συστηματική βία πάνω στη ψυχή και τη σάρκα του με αποκορύφωμα τα σωρηδόν περιστατικά ξυλοδαρμού και τραμπουκισμού εργαζομένων από τους εργοδότες τους. Τρανταχτό παράδειγμα αποτελεί και η περσινή υπόθεση του διανομέα εδώ στον Βόλο, που ενώ τραυματίστηκε εν’ ώρα εργασίας, το αφεντικό αρνείται να το αναγνωρίζει ως εργατικό ατύχημα και προχωράει σε τραμπουκισμούς και μηνύσεις.

Από την εκδικητική απόλυση ταχυμεταφορέα της Γενικής Ταχυδρομικής στην Αθήνα, τους αλλεπάλληλους θανάτους οδηγών delivery, μέχρι τα πιο πρόσφατα περιστατικά με τους νεκρούς εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ και COSCO, καθώς και το εργατικό ατύχημα στη χαλυβουργία Βόλου πριν δέκα μέρες, βλέπουμε ότι το μόνο εργαλείο στα χέρια μας είναι οι αγώνες μας καθώς το κράτος υφίσταται μόνο για τα κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα. Οι απειλές στους χώρους εργασίας, οι παρενοχλήσεις, οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι καθημερινά, η ψυχολογική βία που τους επιβάλλεται υπενθυμίζουν τη συστημικά εδραιωμένη αναλωσιμότητά μας. Ωστόσο, ακόμα και σε μια τέτοια περίοδο κρίσεων και ισχυρής καταστολής, άνθρωποι γύρω μας αντιδρούν, διεκδικούν και δεν υποκύπτουν σε απειλές. Νέοι και παλιοί εργασιακοί αγώνες βρίσκονται σε εξέλιξη. Οι εργαζόμενοι των Cosco, ΛΑΡΚΟ, Motor Oil, e-food και αλλού, δεν κάθονται περιμένοντας τη σειρά τους σε ένα επόμενο εργατικό ατύχημα όπως και οι υγειονομικοί δεν αρκέστηκαν στο καθεστωτικό χειροκρότημα. Οργανώνονται, δικτυώνονται και παλεύουν ενάντια στην υποβάθμιση των εργασιακών τους συνθηκών. Σπάνε έτσι την φίμωση που δέχονται απο τα ΜΜΕ και καταφέρνουν να συνδέσουν τον αγώνας τους με διάφορα κοινωνικά κομμάτια, αναδεικνύοντας το μεγαλείο και την δυναμική της αλληλεγγύης..

Η υποτιθέμενη αύξηση του κατώτατου μισθού μέσα σε μια περίοδο γιγάντωσης του πληθωρισμού και της ακρίβειας κάνει φανερή την κυβερνητική πολιτική φιλοδωρήματος στον δρόμο για τις επερχόμενες κάλπες. Οι αγώνες όμως δεν καταστέλλονται ούτε και το πνεύμα μας, γνωρίζουμε καλά πως τίποτα δεν κερδήθηκε με μια απλωμένη παλάμη, η πολύμορφη και συλλογική αντίσταση στην καπιταλιστική επέλαση που βιώνουμε, είναι η μόνη που μπορεί να ανοίξει περάσματα.

Αν δεν οργανωθούμε οριζόντια και αντιεραρχικά σε κάθε γειτονιά, σε κάθε εργασιακό χώρο με σωματεία βάσης, και σε κάθε έκφανση και τομέα της ζωής μας, τότε τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Αν δεν δράσουμε πολύμορφα απέναντι στους γδάρτες των ονείρων μας, δεν θα βρεθεί κανένας άλλος να το κάνει για εμάς. Αυτό το σύστημα μας πνίγει στο ψέμα, το αίμα, το δακρυγόνο την φτώχεια και την βία, ας δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για την ανατροπή του. Η ιδιώτευση, η απάθεια, η ανάθεση και η εκ του ασφαλούς αντίσταση των σόσιαλ μίντια προσωρινά μπορεί να προσφέρουν ασφάλεια και μια ψευδαίσθηση συμμετοχής στα κοινά, όμως η ιστορία έχει δείξει πολλάκις οτι η σύγκρουση είναι αυτή που ανοίγει περάσματα. Η επανοικειοποίηση των δημοσίων χώρων η ενίσχυση της αναμεταξύ μας αλληλεγγύης, η συλογικοποιηση , οι έμπρακτες απαντήσεις στην κρατική βία και η συγκρότηση όπως και δικτύωση κοινοτήτων αγώνα, είναι οι μόνες απαντήσεις που ζητάει η εποχή μας. Αν όχι τώρα πότε? Αν όχι εμείς ποιοι?

Ενάντια στους αντεργατικούς και αντισυνδικαλιστικούς νόμους, την εργοδοτική τρομοκρατία και την κρατική καταστολή και την καπιταλιστική επέλαση.

ΝΑ ΜΗΝ ΔΟΥΛΕΥΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ- ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ

ΖΗΤΩ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Ανεξάρτητη Ταξική Συγκέντρωση 1η Μάη 2022 , Ταχυδρομείο Βόλου11:00πμ

Βόλος 23/4/22, Κατάληψη Ματσάγγου

Συγκέντρωση χρημάτων για δικαστικά έξοδα Οικογένειας Μάγγου

Στις 13 Ιούνη 2020 ο 27χρονος αγωνιστής Βασίλης Μάγγος συμμετείχε στον αγώνα κατά της καύσης σκουπιδιών στο Βόλο. Η πολυπληθής πορεία εκείνης της μέρας αντιμετωπίστηκε με πρωτόγνωρη καταστολή εκ μέρους των αστυνομικών αρχών με προσαγωγές, συλλήψεις και τραυματισμούς πολιτών έξω από το εργοστάσιο της ΑΓΕΤ-LAFARGE . Την επόμενη μέρα ο Βασίλης βρίσκεται στα δικαστήρια Βόλου ως αλληλέγγυος στους συλληφθέντες της 13ης Ιούνη. Στοχοποιείται από την αστυνομία, συλλαμβάνεται και βασανίζεται εκτός και εντός αστυνομικού τμήματος. Η σωματική και ψυχική του υγεία κλωνίζεται με αποτέλεσμα τον θάνατό του, ένα μήνα αργότερα. Μετά την προκλητική απροθυμία των αστυνομικών αρχών να προχωρήσουν στην διερεύνηση της κακοποίησης του Βασίλη, η οικογένειά του αποφάσισε στις 16 Ιούνη του ᾽21 να καταθέσει μήνυση κατά των αστυνομικών που εμπλέκονται στο βασανισμό του παιδιού τους. Συγκεκριμένα, η Νομική Ομάδα του Συντονισμού έχει αναλάβει την νομική διάσταση της υπόθεσης ώστε να βρεθούν και να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί. Η πολιτική και ηθική διάσταση του ζητήματος έχει αναλάβει ενεργά ο κόσμος των συλλογικοτήτων, των ομάδων, των απλών ανθρώπων. Με βάση τα παραπάνω, η ομάδα πολιτικού γκραφίτι Political Stencil σε συνεργασία με το Συντονισμό Συλλογικοτήτων Βόλου σκοπεύει να δημιουργήσει ένα γκράφιτι σε κτίριο που έχει -γενναιόδωρα- παραχωρηθεί για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Την ανάδειξη δηλαδή και την πρώθηση του μακροχρόνιου δικαστικού αγώνα της οικογένειας του Βασίλη, την στήριξη των αγωνιζομένων πολιτών κατά της καύσης σκουπιδιών στον Βόλο και την σοβαρή πολιτική διάσταση που αυτοί φέρουν.
 
Μέσω την παρούσης ψηφιακής πλατφόρμας απευθυνόμαστε σε εσάς, ώστε να στηρίξετε οικονομικά την κάλυψη των υπέρογκων δικαστικών εξόδων της οικογένειας Μάγγου αλλά και των αγωνιστών του κινήματος. Στηρίξτε με κάθε μέσο, βοηθήστε να γίνει γνωστή η ιστορία του Βασίλη Μάγγου και των ανθρώπων που αγωνίζονται στο Βόλο.

[ΒΟΛΟΣ] Παρέμβαση αλληλεγγύης για τον Πάνο Καλαϊτζή

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΝΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΑΛΑΙΤΖΗ

Φωτογραφίες απο την παρέμβαση μας στο κέντρο της πόλης με αφίσες αυτοκόλητα και σπρει ως ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στον Πάνο Καλαιτζή που κρατείτε στις φυλακές κορυδαλού χωρίς κανένα στοιχείο.

Ακολουθεί το κείμενο του Πάνο Καλαϊτζή:

scroll down for english
Πάνε πάνω από 4 εβδομάδες από τη μέρα που αποφασίστηκε η προφυλάκιση μου και πλέον η ζωή στις φυλακές Κορυδαλλού έχει γίνει η νέα μου καθημερινότητα. Στις παρακάτω γραμμές θα ήθελα να μοιραστώ τα γεγονότα, πριν και μετά τη σύλληψή μου, καθώς και κάποια πράγματα για τη θέση μου.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Δεκαπέντε μέρες πριν τη σύλληψή μου, ο συνάδελφος και πλέον συγκατηγορούμενος μου Θάνος Χατζηαγγέλου, ενημερώνοντάς με πως έχει συμπτώματα Covid-19, μου ζητάει να αναπληρώσω την βάρδια του, πράγμα το οποίο και έγινε. Μετά από συζήτηση μαζί του, αποφάσισα να του παραχωρήσω το σπίτι που νοίκιαζα στην οδό Αλκινόου για να κάνει καραντίνα (απομόνωση), καθώς εγώ θα μπορούσα να μείνω για ένα διάστημα στο σπίτι της συντρόφου μου. Η πρόταση αυτή έγινε για τρεις λόγους:
– Πρώτον, για την προφύλαξη της συντρόφου του.
– Δεύτερον, για την προφύλαξη της ομαλής λειτουργίας της συνεργατικής επιχείρησης που διατηρούμε, καθώς η σύντροφος του είναι μέλος αυτής.
– Τρίτον, για την προσωπική μου προφύλαξη, καθώς, αν και πλήρως εμβολιασμένος, έρχομαι σε επαφή με ανθρώπους που θα ήθελα να προφυλάξω.
Για τις επόμενες δεκαπέντε μέρες, αφού τα τεστ είχαν διαγνώσει θετικό τον Θ.Χ. στον ιό Covid-19, δεν είχα καμία επαφή μαζί του. Δεν πέρασα ούτε μία φορά από το σπίτι που του είχα παραχωρήσει, κάτι το οποίο επαληθεύεται από τις καταθέσεις της αντιτρομοκρατικής, όπου το όνομα μου δεν αναφέρεται σε απολύτως κανένα σημείο, σε καμία από τις παρακολουθήσεις,τόσο του Θ.Χ.,αλλά και του σπιτιού μου.Μία μέρα πριν τη σύλληψή μου και αφού ο Θ.Χ. βγήκε αρνητικός στον Covid-19, πέρασε από το μαγαζί όπουτον είδα για πρώτη φορά μετά από 15 μέρες. Μου ζήτησε αν μπορεί να μείνει άλλες 2-3 μέρες σπίτι μου, πράγμα το οποίο δέχτηκα, αφού όπως προείπα είχα την δυνατότητα να μείνω στο σπίτι της συντρόφου μου.
Έτσι λοιπόν φτάνουμε στη μέρα της σύλληψης μου. Το απόγευμα της 8ης Φλεβάρη, βγαίνοντας από το σπίτι της συντρόφου μου (όπου διέμενα) με προσαγάγουν υπάλληλοι της αντιτρομοκρατικής. Με οδηγούν στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Θεσσαλονίκης (ΓΑΔΘ) και μετά από κάποιες ώρες μου ανακοινώνουν τη σύλληψη μου. Έπειτα από ένα βράδυ κουκουλωμένος και δεμένος στα γραφεία της αντιτρομοκρατικής, οδηγήθηκα στα δικαστήρια, όπου στα κελιά κράτησης συνάντησα για πρώτη φορά την έτερησυγκατηγορούμενή μου Γ. Βούλγαρη. Μάλιστα, της ζήτησα μέσα από τα κάγκελα να κατεβάσει λίγο την της προστατευτική μάσκα, μήπως και την αναγνωρίσω έστω φατσικά, πράγμα το οποίο δεν κατάφερα, καθώς δεν την είχα δει ποτέ στην ζωή μου. Τα υπόλοιπα είναι ιστορία, καθώς βρίσκομαι προφυλακισμένος στον Κορυδαλλό για μια υπόθεση που δεν είχα καμία απολύτως ανάμειξη.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
Δεν έχω βάλει ποτέ πολιτική ταμπέλα στον εαυτό μου και δεν έχω σκοπό να το κάνω ούτε και τώρα, ώστε να καρπωθώ μία πολιτική υπεραξία ή συμπάθεια. Δεν έχω δηλώσει ποτέ αναρχικός, δεν έχω δηλώσει ποτέ επαναστάτης, δεν θα δήλωναποτέ ένοπλος αντάρτης. Παρ’όλα αυτά, είμαι ένας πολιτικά σκεπτόμενος άνθρωπος και δεν έχω φοβηθεί ποτέ να πω την γνώμη μου, δεν έχω σταματήσει ποτέ να φωνάζω για το δίκιο. Από το 2008 έως το 2010που έφυγα στο εξωτερικό για να εργαστώ, συμμετείχα σε ανοιχτές συνελεύσεις της γειτονιάς μου,προσπαθώντας να βελτιώσω μαζί με συνανθρώπους μου το κοινό βιοτικό επίπεδο. Από το τέλος του 2015, που επέστρεψα στην Ελλάδα, ικανοποίησα την ανάγκη μου για αθλητισμό μέσα από μία αυτοοργανωμένη ομάδα, που αντιτίθεται στον σύγχρονο πρωταθλητισμό, ο οποίος περιστρέφεται γύρω από την μπίζνα, τα φράγκα και την ντόπα. Επίσης, έχω συνειδητά επιλέξει, για βιοποριστικούς λόγους, να συμμετέχω σε συνεταιρισμό εργαζομένων, προτάσσοντας έτσι έναν διαφορετικό τρόπο εργασίας απέναντι στον εργασιακό Μεσαίωνα. Όταν το κράτος αποφάσισε λόγω της πανδημίας Covid-19 να κλείσει τα πάντα, αδιαφορώντας για την τύχη των αστέγων, απόρων, τοξικοεξαρτημένων και οικογενειών με μικρό ή μηδενικό εισόδημα, οργανώθηκα σε δομές μαγειρέματος και διανομής γευμάτων, ώστε να βοηθήσω και εγώ από την πλευρά μου όσους είχαν ανάγκη.
Ίσως, πλέον αυτά να αρκούν για να αποτελεί κάποιοςτον βολικό τρίτο που ενεργοποιεί ποινικά το άρθρο 187α περί τρομοκρατικής οργάνωσης και για να χτιστεί μια δικογραφία-φάρσα, χωρίς καν να αναφέρεται πουθενά το όνομά μου στις καταθέσεις της αντιτρομοκρατικής. Δεν φοβήθηκα ποτέ να πω την γνώμη μου και να φωνάξω για το δίκιο, ούτε έχω σκοπό να σταματήσω τώρα. Ένα δίκιο, που τα ίδια τα γεγονότα δείχνουν ότι δεν βρίσκεται στα χέρια αυτών που με κρατάνε φυλακισμένο, χωρίς στοιχεία, εκπληρώνοντας δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες.
Δύναμη σε όσους παλεύουν για το δίκιο.
Δύναμη στους συγκατηγορούμενούς μου, που από την δική του σκοπιά ο καθένας, δίνει μία ξεχωριστή μάχη.
Πάνος Καλαϊτζής
Φυλακές Κορυδαλλού, Πτέρυγα Δ
It has been more than 4 weeks since the day that my pre-trial detention was decided. Now, life in the Koridallos Prison has become my new daily routine. In the following letter, I would like to share the facts that took place before and after my arrest, as well as some things about where I stand in all this.
A FEW WORDS ABOUT THE FACTS
Fifteen days prior to my arrest.
My colleague and now co-accused Thanos Hatziaggelou informed me that he has symptoms of the Covid-19 virus. He asked me to take over his shift at the cooperative restaurant where we work together. I did. After having talked to him, I also decided to offer him the apartment I was renting on Alkinoou Street in Thessaloniki, so he could stay there for quarantine isolation. I would stay for a while at my partner’s apartment.
I had offered my apartment to T.H. for three reasons:
● First, so that he could be isolated and protect his own partner and flat mate.
● Secondly, to ensure the smooth operation of the cooperative restaurant that we hold, as his partner also works in it.
● Thirdly, for my personal precaution, although I am fully vaccinated, I am also in contact with people I need and want to be careful with.
After T.H. had been officially tested positive to Covid-19, I had no contact with him at all for the next fifteen days. Not even once did I pass by my apartment, which I had given to him. This has been verified by the Anti-terrorist Unit’s testimonies. None of their surveillances of T.H. and of the apartment include any mention of my name at any point.
It was only one day prior to my arrest, and after T.H. was tested negative to Covid-19, that he came into our cooperative restaurant. This was the first time that I had seen him for 15 days. He asked me if he could prolong his stay at my apartment for another 2-3 days. I accepted. As I wrote above, I had the alternative of staying at my partner’s apartment.
And this is how we come to the day of my arrest.
On Tuesday, 8 February at 7:00 pm, I was taken into custody by Special Anti-terrorist Unit officials, as I was leaving my partner’s residence (where I was staying). They took me to the Thessaloniki Police Headquarters. A few hours later I became aware that I was under arrest.
After I spent a whole night in the offices of the Anti-terrorist Unit, with a hood over my head and my hands tied, I was taken to court. In the detention cell I met, for the first time, the other accused G. Voulgari. I asked her through the bars if she could remove her protective mask for a moment. I had never seen her face before in my life.
The rest is history.
I am currently held in pre-trial detention in the Korydallos prison, for a case in which I had absolutely no involvement.
A FEW WORDS ABOUT ME
I have never labeled myself along political lines. I do not intend to do so now, to gain sympathy. I have never declared myself an anarchist. I have never declared myself a revolutionary. I would never declare myself an armed guerrilla.
Nevertheless, I am a politically active person and I have never been afraid to speak my mind. I have never stopped fighting for justice.
During my time abroad from 2008 to 2010, I participated in open meetings in my neighborhood, trying to improve the common standard of living together with fellow neighbors.
I returned to Greece at the end of 2015. Since then, I have satisfied my need for sports through a self-organized sports team. I joined this team as we oppose modern championships, which mainly revolve around doing business, gaining money and doping. I have also intentionally chosen to join a cooperative restaurant, proposing an alternative way of working, which does not only focus on financial gain.
When the government decided to shut down everything due to the Covid-19 pandemic, ignoring the fate of the homeless and impoverished people, the drug addicts and the low- or zero-income families, I volunteered in cooking and catering facilities to help those in need.
Perhaps, all the above are enough for someone to activate the Greek Criminal Code, specifically article 187A on joining a terrorist organization. This case against me is a farce, as indicated by the fact that my name is not mentioned anywhere in the Anti-terrorist Unit’s testimonies.
I was never afraid to speak my mind and to call for justice. I won’t stop now. Justice does not lie in the hands of the accuser; especially when the accuser fails to show any evidence and is only interested in furthering their own political agenda.
Power to those who fight for justice. Power to my co-accused, who each fights their own battle.
Panos Kalaitzis,
Koridallos Prison, Wing D

ΟΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΚΕΣ, ΣΥΝΑΔΕΡΦΙΚΕΣ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ

matsaggou@espiv.net

Kατάληψη Mατσάγγου 2022

Πολιτικό Γκράφιτι για το Βασίλειο Μάγγο | Τετραήμερο Δράσης και Αντίστασης για Ζωή και Ελευθερία

ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΠΟΛΕΜΑΜΕ

⭐️Πολιτικό Γκράφιτι για το Βασίλειο Μάγγο
από τους Political Stencil
👊Τετραήμερο Δράσης και Αντίστασης για Ζωή και Ελευθερία
📌Εργατικές Κατοικίες Νέας Ιωνίας
Πρόγραμμα:
⭐️Τετάρτη 27/4 | 19.00
DJ set και μπαρ οικονομικής ενίσχυσης
⭐️Πέμπτη 28/4_19.00
Κινητοποίηση ενάντια στους αντιπεριβαλλοντικούς και αντιλαϊκούς σχεδιασμούς στην περιοχή και την κρατική τρομοκρατία
⭐️Παρασκευή 29/4_18.30
Εκδήλωση/Συζήτηση με τίτλο: “Ο ενεργειακός πόλεμος ως πόλεμος του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων εναντίον των τοπικών κοινωνιών”
⭐️Σάββατο 30/4_18.30
Βιβλιοπαρουσίαση και στη συνέχεια ρεμπέτικο γλέντι
🏀Διήμερο Τουρνουά Μπάσκετ 3×3 την Παρασκευή 29/4, 16.00-20.00 και Σάββατο 30/4, 11.00-14.00. Δηλώσεις συμμετοχής: https://www.facebook.com/eleutheriakos.liberta
matsaggou@espiv.net
Καταληψη Ματσαγγου 2022

Αντιπολεμική παρέμβαση στην παρέλαση του Βόλου

Φωτογραφίες από την αντιπολεμική παρέμβαση που πραγματοποιήθηκε σήμερα 25/3 στην παρέλαση του Βόλου έπειτα από πρωτοβουλία του συντονισμού συλλογικοτήτων.

Καθ’ όλη τη διάρκεια φωναζόταν συνθήματα, ενώ ανοίχτηκε πανό που έγραφε : ΑΚΡΙΒΕΙΑ- ΑΝΕΡΓΙΑ- ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΣΟΥ ΠΟΥΝΕ ΝΑ ΠΑΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙΣ! ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ.

Σε Ελλάδα, Τουρκία, Ρωσία και Ουκρανία ο εχθρός είναι στις τράπεζες και στα υπουργεία.

Καμία συμμετοχή της Ελλάδας στους διακρατικούς- ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Οι άνθρωποι δεν είναι κρέας για οβίδες.

 

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τον χώρο της εκδήλωσης της ΝΔ

Από συγκέντρωση διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 19/3 έξω από τον χώρο της εκδήλωσης της ΝΔ με ομιλητές τον υπουργό οικονομικών Χ. Σταϊκούρα και υφυπουργό εργασίας Μ. Συρεγγελλα.

Αντιπολεμική παρέμβαση στην Ν. Ιωνία.

Απο την αντιπολεμική παρέμβαση στην Ν. Ιωνία το πρωί του Σαββάτου 19/3 .

ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ

[Βόλος] Κάλεσμα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στη Λάρισα

[ΒΟΛΟΣ]Κάλεσμα στην αντιπολεμική συγκέντρωση στη Λάρισα την Κυριακή 13 Μαρτίου στη 13:00 στην πλατεία Ταχυδρομείου

Ο πόλεμος έρχεται πρώτα για τους άλλους και μετά για όλους.

Μην παραχαράσσετε την ιστορία, οι εθνικισμοί γεννούν νεκροταφεία

ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ

Αντιπολεμική πορεία

Ο πόλεμος έρχεται πρώτα για τους άλλους και μετά για όλους.

Αντιπολεμική πορεία Πέμπτη 10/03 | 18:00 | Πλατεία Ελευθερίας

Παρασκευή 11/03 | 19:00 | Συνέλευση πρωτοβουλίας για το αντιπολεμικό στην Κατάληψη Ματσάγγου.

Μην παραχαράσσετε την ιστορία, οι εθνικισμοί γεννούν νεκροταφεία
Τις τελευταίες ημέρες γινόμαστε μάρτυρες ενός πολέμου, ο οποίος βρίσκει τις
απαρχές του 8 χρόνια πριν στο πραξικόπημα του Μαϊντάν (“Εξέγερση της
αξιοπρέπειας” κατά τους Ουκρανούς). Η κίνηση αυτή ήταν κατά πολλούς
υποκινούμενη απ΄ τη δύση, αφού με αυτό τον τρόπο η Ουκρανία – χώρα
πολυπολιτισμική- επιτέλεσε την δυτική στροφή της στην αγκαλιά του ΝΑΤΟ. Κάτι
που ο μέχρι τότε πρόεδρός της Γιανουκόβιτς, όντας φιλορώσος, δεν επέτρεπε.
Προϊόν λοιπόν αυτού του πραξικοπήματος αποτελεί η τωρινή φασιστική κυβέρνηση ,
κατά την οποία η Ουκρανία βρέθηκε στα πρόθυρα ενός εμφυλίου με μήλο της έριδος
να αποτελούν οι περιοχές του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ οι οποίες μαζί με την
Κριμαία αποσχίστηκαν το 2014 λόγο της κάθαρσης εθνοτικών πληθυσμών που
επέβαλαν τα νεοναζιστικά τάγματα εφόδου. Έτσι, φτάνουμε στο σήμερα όπου
έχοντας ήδη αναγνωρίσει την ανεξαρτησία των αυτόνομων περιοχών που
προαναφέρθηκαν, η Ρώσικη αστική τάξη με επικεφαλής τον Πούτιν, σπεύδει για την
υπεράσπισή τους απ’ τα Ουκρανικά στρατεύματα προχωρώντας σε μια γενικευμένη
στρατιωτική επίθεση απέναντι σε ολόκληρη του Ουκρανία.
Στην Ουκρανία λοιπόν γίνεται πια εμφανής και με όρους πολέμου η όξυνση της
σύγκρουσης μεταξύ ΗΠΑ/ΕΕ και Ρωσίας/Κίνας. Μιας όξυνσης που αποτελεί
συνέχεια της υγειονομικής κρίσης, όπως συνέβη και σε άλλες περιπτώσεις, αφού το
σύστημα χρειάζεται τους πολέμους προκειμένου να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που το
ίδιο γεννά. Δεν είναι τυχαία φυσικά η γεωπολιτική της θέση (βρίσκεται ανάμεσα από
ΝΑΤΟ και Ρωσία) ούτε πως από αυτή περνά ένα τεράστιο ποσοστό του ρωσικού
φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Το ΝΑΤΟ συνεπώς κυκλώνει τη Ρωσία και οι
ΗΠΑ μπαίνουν στο παιχνίδι παροχής φυσικού αερίου με το δικό τους LNG
(υγροποιημένο Φ.Α) στην Ευρώπη, κύριος πάροχος της οποίας αποτελούσε μέχρι
πρότινος η Ρωσία. Απ’ την άλλη πλευρά η Ρωσία ως υπερδύναμη προσπαθεί να
εδραιώσει την κυριαρχία της και όπως δείχνει και η προσάρτηση της Κριμαίας το
2014 και τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία, να επεκταθεί δημιουργώντας
συμμαχίες με πρώην σοβιετικές και φιλικά προσκείμενες σε αυτή περιοχές.
Σε τοπικό επίπεδο η Ελλάδα βρίσκεται ήδη στο άρμα ΝΑΤΟ / ΕΕ, έχοντας νατοϊκές
βάσεις σε κομβικά σημεία της (Αλεξανδρούπολη, Άραξος, Σκύρος, Λάρισα, Σούδα,
Ανδραβίδα ). Παράλληλα, η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με τους “προστάτες”
της στέλνει πολεμικό εξοπλισμό και θέτει την χώρα στη δίνη του ιμπεριαλιστικού
πολέμου των υπερδυνάμεων. Το μόνο βέβαιο είναι πως αν τα πράγματα δεν πάνε
όπως τα θέλουν οι μεγάλοι προστάτες στο τέλος ο καθένας είναι για τον εαυτό του
και με βάση την ιστορία το τέλος δεν είναι ποτέ καλό για τις πιο αδύναμες χώρες.
Στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου, είναι εμφανής η παρουσία των Αμερικάνικών￾
νατοικών σχεδιασμών από τις συνεκπαιδεύσεις Αμερικάνων και Ελλήνων
πεζοναυτών στο στρατόπεδο Γεωργούλα, την κατασκευή στρατιωτικού ναυστάθμου
στον Αλμυρό και την δημιουργία σταθμού αμερικάνικου LNG στο λιμάνι, μέχρι το
Στεφανοβίκειο που σταθμεύουν αμερικάνικα drones. Να σημειωθεί εδώ, ότι την
προηγούμενη βδομάδα, 12 νατοικά πολεμικά ελικόπτερα απογειώθηκαν από το
Στεφανοβίκειο με προορισμό την Πολωνία ώστε να συμμετέχουν στην λεγόμενη
νατοική ομπρέλα άμυνας. Είναι δεδομένο ότι στο ενδεχόμενο γενικής ανάφλεξης,
όλα τα παραπάνω βάζουν σε άμεσο κίνδυνο την περιοχή μας. Το Ρώσικο κράτος
άλλωστε, έχει διαμηνύσει πως σε περίπτωση γενικευμένης εμπλοκής και
στρατιωτικών χτυπημάτων της δύσης, η απάντηση τους θα στοχεύσει και τις έδρες￾
αφετηρίες των αντίπαλων αεροσκαφών, πλοίων, στρατιωτών κλπ.
Ο πόλεμος όμως δεν είναι κάτι καινούργιο, αποτελεί ένα αναπόσπαστο κομμάτι του
καπιταλιστικού συστήματος και της ελεύθερης αγοράς και ως τέτοιο το βιώνουμε
όλοι. Οι νόμοι είναι απλοί και τους έχουμε δει τόσο στο Ιράκ για το πετρέλαιο όσο
και σε άλλες περιπτώσεις, όταν υπάρχει ζήτηση πρέπει να ικανοποιείται με κάθε
κόστος (απέναντι στη φύση, στα ζώα και ακόμα και στην ανθρώπινη ζωή και
αξιοπρέπεια) ενώ αν δεν υπάρχει πρέπει να δημιουργείται ούτως ώστε να μπορέσει
να υπάρξει κέρδος. Φυσικά στο παιχνίδι αυτό νικητές βγαίνουν μόνο οι
κεφαλαιοκράτες ενώ οι ηττημένοι βρίσκονται πάντα στα κατώτερα κοινωνικά
στρώματα. Ο Μ. Μπρέχτ στο γερμανικό εγχειρίδιο πολέμου έγραφε “ Όταν τελείωσε
ο τελευταίος (πόλεμος), υπήρχαν νικητές και νικημένοι. Στους νικημένους, ο φτωχός
λαός πέθαινε από την πείνα. Στους νικητές ο φτωχός λαός πέθαινε το ίδιο. ”
Οι λαοί συνεπώς δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα αναμεταξύ τους και δεν χρειάζονται
προστάτες με οικονομικά συμφέροντα, χρειάζονται αλληλεγγύη, την εξάλειψη της
εκμετάλλευσης, παιδεία και ελευθερία και αυτά πρέπει να τα κατακτήσουν μόνοι
τους με συνεχείς αγώνες και όχι με πολέμους. Να δώσουμε το παν για την
δημιουργία ενός μαζικού αντιπολεμικού κινήματος που θα βάλει φρένο στον πόλεμο
και την εμπλοκή της Ελλάδος σε αυτόν. Η παγκόσμια εντεινόμενη φτώχεια, η
ακρίβεια και η καταστολή φανερώνουν πως ο πόλεμος δεν είναι απλώς μια εικόνα
στις ειδήσεις. Η αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών παγκοσμίως και η ύπαρξη
15.000 πυρηνικών κεφαλών εκατέρωθεν σε συνδυασμό με την όξυνση των
ιμπεριαλιστικών ενδοαστικών ανταγωνισμών δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνείας
για τις προθέσεις των παγκόσμιων αφεντικών. Να τους σταματήσουμε!

ΚΑΜΜΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΔΙΑΚΡΑΤΙΚΩΝ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΩΝ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ – ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ

Βόλος, 3/3/22, Κατάληψη Ματσάγγου