ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ-22 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΜΑΤΣΑΓΓΟΥ
Ο αυτοδιαχειριζόμενος, κατειλημμένος χώρος του παλιού εργοστασίου καπνοβιομηχανίας Ματσάγγου, βρίσκεται και παρεμβαίνει στον Βόλο τα τελευταία 22 χρόνια, όχι μόνο μέσω της θεωρητικής διάχυσης των ελευθεριακών ιδεών, αλλά και έμπρακτα με τη συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες. Αποτέλεσε, λοιπόν, και συνεχίζει να αποτελεί με αυτό τον τρόπο μια άρνηση της καθημερινότητας που μας επιβάλλουν, και ενός τρόπου ζωής βασισμένου στην κερδοσκοπία και τον ατομικισμό. Ως αυτό-οργανωμένος χώρος εναντιώνεται στην «κοινωνία του θεάματος» προσπαθώντας να ανατρέψει τις υπάρχουσες κοινωνικές νόρμες, που βασίζονται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και να δημιουργήσει μια εν δυνάμει απελευθερωτική και αντιεξουσιαστική συνθήκη. Ως χώρος αντίστασης επίσης, στόχος του είναι να αποτελεί έναν τόπο συνάντησης και συλλογικοποίησης μακριά από σεχταρισμούς αλλά μέσα από πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές δράσεις με κύρια χαρακτηριστικά την ισότητα, την αλληλεγγύη και την αντίσταση. Σε αυτή τη μακροχρόνια πορεία το κατειλημμένο εργοστάσιο έπαιρνε και συνεχίζει να παίρνει ζωή μέσα από πολιτικά εγχειρήματα, συλλογικές διαδικασίες, και δομές δημιουργίας και αυτομόρφωσης, όπως αυτή της στέγης, του studio, του skatepark, του γυμναστηρίου, της δομής μεταποίησης αγροτικών προιόντων, της μουσικής, της κουζίνας και άλλες.
Οι καταλήψεις αποτελούν ζωντανές ρωγμές στην συνοχή της οργανωμένης ζωής που επιβάλλουν με μανία τα κέντρα εξουσίας. Απέναντι σε ένα σύστημα που εξελίσσεται αδιάκοπα με γνώμονα την κερδοσκοπία και την εταιρική κουλτούρα, οι ανοιχτοί/συλλογικοί χώροι στοχεύουν στην δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης προτάσσοντας και εξασκώντας αξίες απομακρυσμένες από τη μιζέρια της άβουλης πειθάρχησης και των σχέσεων εκμετάλλευσης. Η απάντηση για τον απεγκλωβισμό από τις κρατικές επιβολές και τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς βρίσκεται στην συλλογικοποίηση και την συγκρότηση των κοινών αγώνων.
Η αναπαραγωγή του συστήματος, υπακούοντας τυφλά στον Νόμο και την Τάξη, παράγει καταναλωτές, ψηφοφόρους, εξουσιαστές και υποτελείς. Η χρόνια εξάσκηση στην πατριαρχική οικογένεια και κοινωνία, στο σχολείο και στα περιβάλλοντα εργασίας εξαναγκάζει τις μάζες να γνωριστούν πολύ καλά με τους όρους της ιδιοκτησίας και τις εξουσιαστικές σχέσεις, αναμένοντας απαιτητικά το κράτος να συμμορφωθούν στην «ορθολογική» οργάνωση τους. Η πραγματικότητα αυτή βασιζόμενη στην ιεραρχία και την κυριαρχία, την αδικία, τον ατομικισμό και τον ανταγωνισμό καταβροχθίζει την δημιουργικότητα και την αντίσταση. Σε περίπτωση που αυτά εμφανιστούν υπάρχουν τα πιο κατάλληλα μέσα για να επέλθουν οι ισορροπίες: έλεγχος και καταστολή. Κι όμως οι αυτό-οργανωμένοι χώροι ως τόποι αντίστασης απελευθερώνουν τον ζωτικό χώρο στον οποίο εμείς οι ίδιες και οι ίδιοι έχουμε την δυνατότητα να σκεφτόμαστε και να δρούμε πολιτικά με τους δικούς μας όρους. Μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες που εναντιώνονται στην κρατική και κοινωνική κανονικότητα είναι εφικτή η αυτοργάνωση της καθημερινής ζωής ως την αυτοργάνωση των κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Δεν θα αφήσουμε ούτε τους χώρους του αγώνα ούτε τις ζωές μας στα χέρια του κράτους και των αφεντικών.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ-ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΑΠΟ ΤΟ ΧΘΕΣ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΕΓΩ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΜΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Κατάληψη Ματσάγγου
