“Άνθρωπος δεμένος, χτυπημένος δεν πεθαίνει, δολοφονείτε!”
Η κρατούμενη Κατερίνα Γκουλιώνη δολοφονήθηκε στις 18/3/09 κατά τη μεταγωγή της από τις φυλακές Θήβας σε φυλακές στην Κρήτη. Βρέθηκε απομακρυσμένη από τους υπόλοιπους κρατούμενος, δεμένη πισθάγκωνα και με αίματα στο πρόσωπο τα ξημερώματα, στο πλοίο. Η Κατερίνα φυλακίστηκε εξαιτίας της εξάρτησής της στην ηρωίνη από τα 17. Μέχρι και τα 41, απεξαρτημένη πλέον ζούσε στις φυλακές τον καθημερινό εξευτελισμό του κολπικού ελέγχου καθώς και κάθε λογής βασανιστήρια λόγω αυθαιρεσίας των ανθρωποφυλάκων.
Οι αγώνες της Κατερίνας για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης στις γυναικείες φυλακές καθώς και ενάντια στην κολπική εξέταση, είναι γνωστοί και έπαιξαν αποφασιστικό ρόλο στην κατάργηση της εξέτασης αυτής. Μία γυναίκα που δεν δέχτηκε την αδικία και έδρασε προς ένα συλλογικό στόχο. Μία κρατούμενη που πάλεψε με εξαιρετική αντοχή και πειθαρχία ενάντια στο σύστημα. Μία ανυπάκουη φωνή στις φυλακές που έπρεπε να φιμωθεί για να μην δημιουργούνται άλλες εστίες αντίδρασης και εξέγερσης.
Μετά τη δολοφονία της Κατερίνας, στη μνήμη της και τον αγώνα της, πραγματοποιήθηκαν δύο συγκεντρώσεις στις φυλακές ανηλίκων στο Βόλο.
2 χρόνια μετά ακόμα δεν έχει δοθεί καμία εξήγηση για τη δολοφονία της. Όμως η ιστορία της έγινε γνωστή και ακόμα και σήμερα παρατηρείται η συμβολή της στην –έστω και ελάχιστη – βελτίωση των συνθηκών κράτησης.
«Οι θάνατοι στις φυλακές δεν είναι αυτοκτονίες, είναι κρατικές δολοφονίες»
