51 χρόνια μετά την εξέγερση του πολυτεχνείου, ο εκφασισμός της κοινωνίας συνεχίζεται. Είτε έμμεσα μέσω των πολέμων που διεξάγουν οι κυρίαρχες δυνάμεις της Δύσης ώστε να φέρουν εις πέρας τα κερδοφόρα πλάνα τους, άλλοτε έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο και άλλοτε απ’ τα παρασκήνια, είτε άμεσα μέσω του εθνικιστικού φρονήματος που προάγεται ώστε να δημιουργήσει μίσος και διαχωρισμούς στο όνομα μιας «εθνικής ενότητας». Μιας «εθνικής ενότητας» που, αν και παρουσιάζεται αντισυστημική, «κάνει πλάτες» στο βαθύ κράτος και εξασφαλίζει την ενίσχυση του κεφαλαίου.
Σημαντικοί αρωγοί των παραπάνων αποτελούν τα μιντιακά παπαγαλάκια σιγοντάροντας τα εγκλήματα που διεξάγει η άρχουσα τάξη αποκρύπτοντας αληθινά γεγονότα και φιλτράροντας «ειδήσεις» μέσω ταξικών κριτηρίων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το δολοφονικό συμβάν των Τεμπών για το οποίο ξέπλεναν ουσιαστικά τους υπεύθυνους.
Το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» παραμένει επίκαιρο, αφού το κόστος ζωής έχει εκτοξευτεί στα ύψη μέσω της ακρίβειας και της ιδιωτικοποίησης βασικών αγαθών και υπηρεσιών. Σε συνδυασμό με τους χαμηλούς μισθούς και τις εργοδοτικές αυθαιρεσίες συνθέτεται μια καθημερινότητα που για πολλές δεν είναι καν βιώσιμη (εξ ου και η μετανάστευση πολλών νέων ανθρώπων, ή η κατάθλιψη και το άγχος που κυριαρχούν). Παράλληλα, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της παρούσας συγκυρίας η υπέρμετρη βία του κράτους για την φίμωση και τον εκφοβισμό κάθε αντιστεκόμενης φωνής. Έτσι, ολοκληρώνεται το πακέτο του σύγχρονου ολοκληρωτισμού με την ευγενική χορηγία των από πάνω.
Η απάντηση στο σήμερα έρχεται ως συνέχεια της παρακαταθήκης που άφησαν οι αγώνες του χθες. Αυτή είναι, λοιπόν, η αντίσταση μέσω της συλλογικοποίησης και της οργάνωσης αντι-ιεραρχικά σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας, στους χώρους εργασίας, στις γειτονιές, στα πανεπιστήμια και στα κέντρα αγώνα. Η αντίσταση δεν έρχεται από την θέση ενός καναπέ, ούτε από μια ανάρτηση σε κάποιο κοινωνικό δίκτυο και σίγουρα ούτε από θεσμικές λύσεις και κάλπες. Η αντίσταση έρχεται μέσα από ακηδεμόνευτους συλλογικούς, μαζικούς και πολύμορφους αγώνες. Να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, να παλέψουμε για μια ζωή με αξιοπρέπεια, για την ταξική και κοινωνική χειραφέτηση.
Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΣΑΚΙΖΕΤΑΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΝΑΧΩΜΑ ΣΤΑ ΠΟΛΕΜΟΚΑΠΗΛΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥΣ
Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΜΕΝΟΙ/ΕΣ
Πολιτική συνέλευση Κατάληψης Ματσάγγου
ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ ΑΦΙΣΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΟΣΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΟΥΝΕ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, Η ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ, ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΑΥΤΟΜΟΡΦΩΣΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΕΝΟΣ ΚΟΣΜΟΥ…
Δείτε περισσότερα
