ΟΤΑΝ ΧΤΥΠΑΝΕ ΕΝΑΝ ΑΠΟ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΣ ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΛΟΥΣ
ΣΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΙΣ 9 ΤΟ ΠΡΩΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 19.00 ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 23/6!! Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΠΑΡΤΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΠΕΜΠΤΗ 2/6
Στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση οι αιχμάλωτοι και οι διωκόμενοι θα είναι πολλοί, αλλά ποτέ μονοι.
ΠΑΡΤΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ 6 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΠΕΜΠΤΗ 2/6, ΠΛΑΤΑΝΙΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ
Η ΟΡΓΗ ΔΕΝ ΔΙΚΑΖΕΤΑΙ! ΟΛΟΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ 25/5, 1/6 ΚΑΙ 15/6
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 25/6, ΤΕΤΑΡΤΗ 1/6 ΚΑΙ 15/6 ΣΤΙΣ 10:00
ΠΟΡΕΙΑ(ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ)
ΤΕΤΑΡΤΗ 15/6 ΣΤΙΣ 19:00
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 6 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Κείμενο που μοιράστηκε από το κινητό στέκι Τροχήλατο σχετικά με τα γεγονότα γύρω από την 11η Μάη
Ο ΦΟΒΟΣ ΦΥΛΑΕΙ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ
…Αν δεν ανατριχιάζεις τώρα όπως εγώ,
Είναι που ‘μαστε φτιαγμένοι από άλλο υλικό
Εγώ τις πέτρες μου τις πέταξα όλες εκεί που πρέπει
Εσύ μία πήρες κι έβαλες στο στήθος σου γι’ αφέντη
Έχουμε την οργή – χρέωσε μας την επιλογή
Να υπάρχουμε σε πείσμα των καιρών
Να τσιγκλάμε απομεινάρια γερασμένων συνθηκών
Οργή, Μεθυσμένα Ξωτικά
Το βράδυ της Τετάρτης 11 Μάη, ήταν το βράδυ της απεργίας.
Οι απεργιακές συγκεντρώσεις ήταν μικρές, η συμμετοχή στην απεργία ήταν “τυπική”, η διαδήλωση στην Αθήνα είχε χτυπηθεί από την αστυνομία με ευρωπαϊκή οργάνωση και ελληνική βαρβαρότητα, ένας διαδηλωτής χαροπάλευε, τα ανοιγμένα κεφάλια ήταν δεκάδες.
Όλοι συζητούσαν με όρους τηλεόρασης, για ένα ακόμη μαχαίρωμα στο κέντρο της Αθήνας, πεισμένοι από τα ΜΜΕ ότι τρεις αλλοδαποί μαχαίρωσαν έναν έλληνα. Χωρίς φωτογραφίες, χωρίς βίντεο, χωρίς μάρτυρες, όλοι ήταν βέβαιοι ότι οι δράστες ήταν ξένοι. Με τον ίδιο τρόπο που λίγες εβδομάδες πριν, όλοι ήταν βέβαιοι ότι τους δύο ΔΙΑδες τους σκότωσαν ξένοι. Μόνο που τελικά οι δράστες είναι έλληνες και με αρχηγό ένα πρώην μπάτσο. Απεργία σκέψης λέγεται, όταν δεν είναι συνειδητός ρατσισμός.
Μαυρίλα. Αυτό ήταν η νύχτα της Τετάρτης. Να μετράς πτώματα και τραυματίες και να ακούς τους ηλίθιους που δεν απέργησαν για να μη χάσουν ένα μεροκάματο, να βρίζουν τους μετανάστες για ό,τι στραβό στη ζωή τους. Ηλίθιος είναι αυτός που όταν του λες “κρίση”, απαντά “οι ξένοι”. Ή βρίζει τον Πάγκαλο και χαζεύει το Λαζόπουλο.
Μαυρίλα. Το καλό που έχουν τα κινήματα, είναι το να μοιράζεσαι με τους συντρόφους σου ό,τι σε καταστρέφει.
Τα κόμματα, η τηλεόραση, το σχολείο, διδάσκουν ότι πρέπει πάντα να είσαι ψύχραιμος. Δηλαδή, πρέπει να κοιτάς τηλεόραση, να λιώνεις στο αλκοόλ, να βρίζεις τον Πάγκαλο ή την τρόικα ή την Μέρκελ, ή όλους μαζί και να κάνεις υπομονή.
Μόνος σου. Και φοβισμένος.
Ε όχι. Την μαυρίλα της Τετάρτης 11 Μάη, κάποιες δεκάδες άνθρωποι δεν την άφησαν να γίνει αυτοκαταστροφή. Ούτε απογοήτευση. Έδωσαν τρόπο στην οργή.
Βγήκαν στο δρόμο και έσπασαν τα γραφεία του Πασοκ στο Βόλο. Ήταν λίγοι, και δεν μπόρεσαν να σπάσουν και τα γραφεία του Λάος, της ΝΔ, τα αστυνομικά τμήματα, τις εφημερίδες, τα κανάλια, τις τράπεζες, το Ζάρα, την Εφορία, τα σουπερμάρκετ τα …
Μας έκαναν να χαμογελάσουμε, έστω θλιμμένα, μας έδωσαν μια στάλα χαράς σε μια κατάμαυρη μέρα.
Έσπασαν τα γραφεία του εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, του διαχειριστή του φόβου. Του οργανωτή της επίθεσης στην απεργιακή διαδήλωση της Τετάρτης. Του οργανωτή της φασιστικής βίας των επόμενων ημερών. Όσα δεν φτάνουν οι μπάτσοι, τα φτάνουν οι μαφίες. Με εντολή του Μπατσοκ, οι φασίστες σε συνεργασία με την αστυνομία και με τηλεοπτική σκηνοθεσία, μαχαίρωσαν, σκότωσαν, χτύπησαν, φόβισαν τους μετανάστες σε όλη την Ελλάδα. Το έχουν ξανακάνει. Θυμάσαι? Μετά από έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, όταν τα ντοπαρισμένα ψοφίμια της εθνικής έχασαν από την αντίστοιχη αλβανική. Τότε στόχος ήταν οι μετανάστες από την Αλβανία. Τώρα ήταν οι μετανάστες από την Ασία.
Φόβος. Αυτό το ναρκωτικό καλλιεργούν σήμερα. Όχι μόνο οι μπατσόκοι και τα φασισταριά του Λαος. Κάθε μικρή ή μεγάλη φωνή του συστήματος, από τον Παπούλια μέχρι τους γραφιάδες της Θεσσαλίας, θέλουν να μας φοβίσουν.
Αν απεργήσεις, θα απολυθείς.
Αν διαδηλώσεις, θα πας στο νοσοκομείο.
Αν σταθείς αλληλέγγυος, θα μαχαιρωθείς από τους φασίστες.
Αν κυκλοφορείς στις περιοχές που προορίζονται για “ανάπλαση”, θα μαχαιρωθείς από τα λουμπεναριά.
Αν αντισταθείς στους μπάτσους, θα προφυλακιστείς.
Κι αν είσαι μετανάστης, απαγορευμένος δηλαδή, θα πεθάνεις.
Σκάσε και δούλευε.
Ή μάλλον, βρίζε τον Πάγκαλο και δούλευε. Και κοίτα μπάλα.
ΟΠΟΙΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ,
ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΡΤΙΚΟ ΤΟΥ
Χίλια μπράβο και χίλια ευχαριστώ,
σε όσους έσπασαν τα γραφεία του Πασοκ.
Υποσχόμαστε να κάνουμε ό,τι μπορούμε,
για να σπαστούν τα υπόλοιπα.
Στις πραγματικές εκλογές στις 11 Μάη νικητής βγήκε ο κανιβαλισμός
Η 11 Μάη φάνταζε από πριν ένα στημένο ραντεβού για ένα ακόμα “ψυχικό”. Οι συνδικαλιστάδες έκαναν το χρέος τους καλώντας μια ακόμα απεργία ενώ τα παραδοσιακά κόμματα και όσοι ερμηνεύουν ή προσπαθούν να ερμηνεύσουν το σήμερα με τα εργαλεία του χθες θα ήταν εκεί ευελπιστώντας να ανταμώσουν το φάντασμα της κοινωνίας. Να το πούμε όμως λίγο πιο απλά, ο κόσμος νομίζει ότι αυτή η κοινωνία έχει ακόμα αντανακλαστικά, πόσο μάλλον τώρα που η λογική της καβάτζας φαίνεται να χάνεται.
Εδώ καράβια χάνονται βαρκούλες θα αρμενίζουν;
Παρ’ όλα αυτά, ο κόσμος που μετείχε στις πορείες σε όλη την Ελλάδα ήταν αναντίστοιχα λίγος για τις μέρες που ζούμε. Οι τρεις πορείες που καλέστηκαν στο Βόλο δεν ξεπερνούσαν αθροιστικά τα 1500 άτομα. Και αν είναι θετικό το γεγονός ότι στις πορείες των γραφειοκρατών, της ΓΣΕΕ και του ΠΑΜΕ, ο κόσμος τους γύρισε την πλάτη, ή καλύτερα δεν τους κοίταξε ποτέ στα μάτια. Μόνο προβληματισμό, όμως, μας γεννά ότι και η τρίτη πορεία που καλούνταν στην πλατεία ελευθερίας, όπου και συμμετείχαμε, από συσπειρώσεις ατόμων από τα κάτω και πολιτικών σχηματισμών που προσπαθούσαν να βάλουν πιο ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και αυτοοργάνωση των μορφών αγώνα αλλά και της ίδιας τους της ζωής, δεν ήταν τόσο μαζική όσο θα θέλαμε.
Στην Αθήνα ο κόσμος που κατέβηκε στο δρόμο άγγιζε ή και ξεπερνούσε τις 80.000. Μεγάλα κομμάτια της πορείας (μειοψηφικά ακόμα) επέλεξαν να κατέβουν στο δρόμο αξιοπρεπώς με μέτρα αυτοπροστασίας απέναντι στα χιλιάδες χημικά αλλά και επιλέγοντας να μην αφήσουν τα σκυλιά των αφεντικών στην ησυχία τους. Η πορεία δέχτηκε ανελέητη επίθεση από τους μπάτσους, οι οποίοι τήρησαν πιστά τις εντολές των από πάνω τους να σακατέψουν τους διαδηλωτές και να αφήσουν τον τρόμο. Την μεγαλύτερη επίθεση δέχτηκαν τα μπλοκ που επιλέγουν να αμφισβητούν δομές και λογικές παλαιού τύπου, όπως μπλοκ από συνελεύσεις γειτονιών, πρωτοβάθμιων σωματίων. Τραγικό απολογισμός, ένας 31χρονος μεταφέρεται σε κωματώδη κατάσταση στο νοσοκομείο, άλλοι δυο στο χειρουργείο και δεκάδες άτομα οδηγούνται στα νοσοκομεία. Η είδηση οδηγείται σε ολόκληρη τη χώρα. Αμέσως καλούνται συνελεύσεις και πορείες αντιπληροφόρησης, διαμαρτυρίας και στοχοποίησης των υπευθύνων.
Έτσι και στο βόλο γίνεται πορεία με στόχο τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ τα οποία γίνονται γυαλιά καρφιά.
ΓΕΙΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥΣ!
Μακάρι να μπορούσαν να σπαστούν και τα άλλα μαγαζιά των αφεντικών και των νταβατζήδων μας. Μακάρι να προλάβαινε ο κόσμος να σπάσει και τα γραφεία του ΛΑΟΣ. Αν και η επιλογή να σπαστεί το κεντρικό κατάστημα των φασιστών (ΜΠΑΤΣΟΚ) χαίρει μόνο συγχαρητηρίων.
ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ
Η είδηση του γεγονότος αυτού μας έδωσε ένα ψήγμα χαράς, ότι σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν ακόμα συνειδήσεις που αρνούνται να προσκυνήσουν και επιλέγουν να πράξουν. Αρνούνται να μπουν στον κορμό της κοινωνίας που όλα της τα θέλω μπαίνουν στις βιτρίνες των καταστημάτων, στα έξυπνα κινητά και στα προικοχώραφα. Είναι οι ίδιες συνειδήσεις που επιλέγουν να βλέπουν τη μοίρα τους συλλογικά και αρνούνται τον περιορισμό της αντίδρασής τους στους δείκτες θεαματικότητας του γελωτοποιού της Τρίτης. Αρνούνται να ξεχάσουν ότι γι’ αυτά που βιώνουν υπεύθυνοι είναι τα κράτη και τα αφεντικά κι όχι οι μετανάστες. Αρνούνται να παίξουν το παιχνίδι του κράτους, που χρησιμοποιεί τη δολοφονία ενός 43χρονου ξημερώματα στο κέντρο της Αθήνας για πογκρόμ ενάντιων μεταναστών. Μιας και εξαπολύει όλη τη ζοφίλα του, όλο τον εθνικό κορμό, από αυτούς που φορούν στολή και σκοτώνουν διαδηλωτές ( μετά τη βγάζουν και με τους συνεργάτες τους δέρνουν μετανάστες), τους νοικοκυραίους που χύνουν περίσσια δάκρυα για ένα θάνατο, αλλά δεν έχουν να πουν κουβέντα για τη δολοφονία από φασισταριά, του 21χρονου από το Μπαγκλαντές, που ακόμα δεν έχει όνομα, δεν έχουν να πουν κουβέντα για του τόσους μετανάστες τραυματισμένους από ελληναράδες. Αλλά δίνουν τη συναίνεσή τους ψηφίζοντας ΛΑΟΣ, ΝΔ, ΜΠΑΤΣΟΚ.
Τις μέρες που ζούμε όποιος επιλέγει ξανά να καβατζωθεί, να “γλιτώσει” και να μείνει στο καβούκι του μαζί με τη φαμίλια, η απάθειά του οπλίζει αυτούς που μαχαιρώνουν ανθρώπους διαφορετικού χρώματος.
Μιας και εύκολα ξεχνάει τους πολέμους που έκανε το κράτος του, τους οικονομικούς βιασμούς στα Βαλκάνια, του καθημερινούς βιασμούς γυναικών μεταναστών στα μπαρς που συχνάζει. Ξεχνάει εύκολα τα εργατικά ατυχήματα και τις κρατικές δολοφονίες. Μα να μη ξεχνάει κάτι. Όταν σηκώνεις συνέχεια τους ώμους δε θα υπάρχουν ώμοι να σε σηκώσουν. Μιας και αυτός ο κόσμος μπορεί να αλλάξει σίγουρα προς το χειρότερο. Όσο και αν προσπαθούν δε θα σταματήσουμε να είμαστε άνθρωποι, δε θα γίνουμε ποτέ ερπετά και σάλιαγκες και σίγουρα θα έχουμε μνήμη και οργή. Σκεφτόμαστε και συνωμοτούμε. Οργανωνόμαστε και πράττουμε, χωρίς διαχωρισμούς, έμφυλους, εθνικούς, θρησκευτικούς, στοχεύουμε στην καρδιά του κτήνους αλλά και στο φράξιμο σιγά σιγά των τριχοειδών αγγείων του. Στρέφουμε το υπάρχον, δημιουργώντας σχέσεις βασισμένες στην αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη, τις αξίες και τον κοινό σκοπό. Η πολιτική για μας δεν είναι θέαμα και κουμπαριά, είμαστε το υποκείμενο και ψάχνουμε νέα εργαλεία για να χτίσουμε κίνημα. Δε θα αφήσουμε χιλιοστό από το δημόσιο χώρο στους εχθρούς μας. Κι αν όλα παν στραβά δε θα μας μείνει η τηλεόραση plasma και τα αντικαταθλιπτικά, αλλά η αξιοπρέπεια και η χαρά μιας και δεν περπατήσαμε στα τέσσερα, ή πιο σωστά στα τέσσερα αγκαλιά με τους χαφιέδες.
ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΝΥΧΤΕΣ ΝΤΡΟΠΗΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ
Στις 10 Μάη τα ξημερώματα σε έναν από τους δρόμους του κέντρου της Αθήνας όπου τα ναρκωτικά, τα κυκλώματα καταναγκαστικής πορνείας και η πλήρης απαξίωση της ανθρώπινης ζωής μπροστά στο βωμό του μαύρου χρήματος συντελούν μια βίαιη καπιταλιστική πραγματικότητα , δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος σε καυγά με δύο άτομα που είχαν σκοπό να του κλέψουν την βιντεοκάμερα που κρατούσε.
Ένα γεγονός που όσο αποτρόπαιο κι αν είναι άλλο τόσο είναι και συχνότερο για τους κατοίκους των περιοχών του κέντρου που είτε βλέπουν τις περιοχές τους να υποβαθμίζονται σκοπίμως προκειμένου να αποτελέσουν φιλέτα προς ανάπλαση είτε είναι παγιδευμένοι εκεί λόγω της οικονομικής τους θέσης. Άλλωστε τα κυκλώματα που κυβερνούν την περιοχή τους, όπως έχει αποδειχθεί τόσα χρόνια είναι στενά συνδεδεμένα με αυτούς που κυβερνούν αυτήν την χώρα. Μέρα παρά μέρα μαθαίνουμε για άλλη μια βίαιη στυγνή δολοφονία, ακόμα και για αποκεφαλισμό ή για διαμελισμένα πτώματα στα σκουπίδια ακούμε, βέβαια τις περισσότερες φορές είναι άστεγοι , μετανάστες χωρίς χαρτιά ή φτωχοδιάβολοι τους οποίους κανείς δεν θα ψάξει ποτέ , κανείς δεν θα κλάψει ποτέ.
Το γεγονός αυτή τη φορά ήταν κάπως διαφορετικό , το θύμα ήταν ένας έλληνας πολίτης που ο καθένας μπορεί να ταυτιστεί μαζί του. Ήταν ένα σφίξιμο στο στομάχι ακόμα και εκείνων που πιστεύουν ότι δεν θα περάσουν ποτέ αυτές τις κακόφημες γειτονιές στις οποίες όλο το «κακό» και το «βρώμικο» έχει κλειστεί σαν σε κονσέρβα. Το πρόβλημα υπήρχε πάντα , υπήρχε όσο οι συνεργασίες αστυνομίας και πρεζέμπορων καλά κρατούν , όσο το κράτος κάνει τα στραβά μάτια αφού προμηθευτεί και τα κατάλληλα ποσά από τους σωματέμπορες, όσο μετανάστες χωρίς χαρτιά διώκονται από όλες τις άλλες περιοχές με αποτέλεσμα να στοιβάζονται σε αποθήκες των 20 τετραγωνικών να τους χρησιμοποιούν για μαύρη εργασία απομυζώντας από αυτούς όσο κόπο μπορούν και πετάγοντας τους σαν σκλάβους.
Τη δολοφονία δεν δίστασαν να εκμεταλλευτούν οι διάφορες ομάδες γνωστών μαχαιροβγαλτών νεοναζί οι οποίοι πάτησαν πάνω στο φόνο αυτού του ανθρώπου για να σπείρουν τα εμετικά ρατσιστικά τους παραληρήματα και να παρουσιαστούν ως σωτήρες ντεσπεράντο , την στιγμή που ούτε 15 μέρες δεν έχουν περάσει από τότε που ένας από τους αρχηγούς (Χρήστος Ρήγας) καθοδηγητές των συμμοριών τους συλλήφθηκε ως επαγγελματίας δολοφόνος. Για τις επόμενες μέρες στην περιοχή την εξουσία την είχαν οι μπάτσοι και οι συμμορίες νεοναζιστών και «αγανακτισμένων» ρατσιστών κατοίκων οι οποίοι σε μια πλήρη συνεργασία μεταξύ τους, από τη μια ωρύονταν πρωί βράδυ στα ΜΜΕ για την ανεξέλεγκτη βία στην γειτονιές τους και καταδίκαζαν την εγκληματικότητα και από την άλλη, πραγματοποιούσαν προπηλακισμούς, μαζικούς ξυλοδαρμούς, μαχαιρώματα, παραδειγματικούς και καθ’ ομοίωση φόνους, όπως αυτός του 21 χρονου μπαγλαντεσιανού.
Όλος αυτός ο συφερτός στοχοποίησε από την πρώτη στιγμή κοινωνικά κέντρα και καταλήψεις που βρίσκονται στην περιοχή στα οποία και αποπειράθηκαν να επιτεθούν. Όλα πλέον επιτρέπονταν στο κέντρο της Αθήνας, ένας πλήρης κανιβαλισμός μια ασταμάτητη βιαιοπραγία αρκεί να τελούνται από έλληνες. Όλα πλέον δικαιολογούνται από τα δελτία των 8 που έσπευσαν να τα κουκουλώσουν τα πογκρόμ και να επιδοθούν στα γελοία μοιρολόγια για τον 44 χρονο έλληνα νεκρό καταφέρνοντας πάλι να περάσουν στα ψιλά γράμματα όλη την απεργιακή πορεία και τις κινητοποιήσεις. Κι ενώ το παρακράτος αλώνιζε σπέρνοντας φόβο και θάνατο, το κράτος συνέχιζε υπεύθυνα και σταθερά το έργο του, με την άγρια καταστολή της απεργιακής πορείας της 11 Μαίου, με δεκάδες διαδηλωτές- θύματα της αστυνομικής βίας στα νοσοκομεία, 3 διαδηλωτές στα χειρουργεία, και έναν από αυτούς σε κωματώδη κατάσταση. Το μήνυμα που δόθηκε από το κράτος στους «εκτελεστές» του ήταν σαφές: να τιμωρηθούν ακόμα και με την ζωή τους όσοι ακόμα έχουν το θάρρος να βγαίνουν στο δρόμο και να διεκδικούν σε πορείες συγκρουσιακές και όχι επαναστατικούς περιπάτους των ξεπουλημένων επαγγελματιών συνδικαλιστών, να τιμωρηθούν για παραδειγματισμό όσοι ακόμα δεν έσκυψαν υποτακτικά το κεφάλι στα αφεντικά τους , δεν ανέλαβαν το ρόλο του ρουφιάνου , το ρόλο «στην κυβέρνηση και το αφεντικό μαλάκας και στο μετανάστη τζάμπα μάγκας». Ο ρόλος των ΜΜΕ και σε αυτήν την περίπτωση ήταν καθοριστικός, να παρουσιάσουν την σαδιστική βία της αστυνομίας ως ακόμα μια τυπική σύρραξη ΜΑΤ- αναρχικών. Ζούμε σε εποχές που όποιος επιλέγει την σιωπή και την απάθεια ,η το να μην κοιτάξει τον εχθρό στα μάτια, αλλά να ψάξει εξιλαστήρια θύματα , θα είναι εναντίον μας. Γιατί
η σιωπή είναι συνενοχή…
για περισσότερα http://troxilato.espivblogs.net/
Από το κοινωνικό χαράκωμα Villa Amalias
Εδώ και τρεις μέρες στην ευρύτερη – κατά κύριο λόγο – περιοχή γύρω από τη Villa Amalias διαδραματίζονται γεγονότα, που νοήμονες άνθρωποι ζώντες εν έτη 2011, θα θεωρούσαν ότι πρόκειται για σενάρια επιστημονικής φαντασίας. Δεν ισχύει όμως κάτι τέτοιο. Αυτή είναι η πραγματικότητα, εδώ και τρία χρόνια περίπου, που κάποιοι δεν την έχουν βιώσει, κάποιοι δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι αποχαυνώνονται και δε θέλουν να τη δουν, κάποιοι επαναπαύονται και κάποιοι όπως φαίνεται την αποζητούν.
Με αφορμή τον καταδικαστέο φόνο – από όλους μας – του 44χρονου Μανώλη Καντάρη, στη συμβολή των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Ηπείρου, κάποιοι θεώρησαν πως έφτασε η ώρα να καθαρίσουν την περιοχή από εκείνα τα παράξενα και μιαρά όντα (κατ’ αυτούς), τους μετανάστες, εξαπολύοντας ένα αδιάκριτο πογκρόμ. Από την πρώτη κιόλας στιγμή, και με τα κανάλια να έχουν στήσει χορό γύρω από το πτώμα (διογκώνοντας όλα τα κακώς κείμενα αυτής της υπόθεσης) , βγήκαν ξανά οι γνωστοί μας πλέον γείτονες (άραγε η χρυσή αυγή είναι το καινούργιο όνομα κάποιας περιοχής των αθηνών, που δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό λόγω γραφειοκρατίας στην ταμπέλα;) να βοηθήσουν τους κατοίκους που φοβούνται να βγουν από τα σπίτια τους. Ξαφνικά ο θάνατος ενός ανθρώπου από άγνωστους με σκοπό τη ληστεία, μετατράπηκε στο θάνατο ενός ολόκληρου «έθνους», από τους λαθρομετανάστες που δρουν ανεξέλεγκτα. Το καλύτερο σενάριο για τους φωσκολικούς φασίστες και κατοίκους νοσταλγούς μιας καθαρότητας ελληνικής, που την έχουν χάσει εδώ και τουλάχιστον μισή χιλιετία (αν υπήρχε ποτέ δηλαδή), για να οργανώσουν φιέστες με τρόπαιο οποιονδήποτε μετανάστη βρεθεί στο διάβα τους.
Εν ριπή οφθαλμού, και εκεί όπου όλοι οι αγανακτισμένοι έλληνες πολίτες καταδικάζουν την εγκληματικότητα και την ανεξέλεγκτη βία στις γειτονιές τους, αντιστρέφονται οι όροι και όλα επιτρέπονται, αρκεί να γίνονται από έλληνες. Επιτρέπονται οι προπηλακισμοί, οι μαζικοί ξυλοδαρμοί, τα μαχαιρώματα, παραδειγματικοί και καθ’ ομοίωση φόνοι, όπως αυτός του 21χρονου μπαγκλαντεσιανού. Επιτρέπονται τα πάντα, στο όνομα του φόβου, της επιβίωσης, της επιβολής και της εκδίκησης. Επιτρέπεται ο κανιβαλισμός.
Ο κοινωνικός κανιβαλισμός. Απόρροια μιας διαλυμένης κοινωνίας που αρνείται, ηθελημένα ή μη, να συνειδητοποιήσει την πηγή όλων αυτών. Να συνειδητοποιήσει ότι ή ανέχεια και η εξαθλίωση δεν ήρθε, δεν έρχεται και θα έρθει ποτέ από τους από κάτω αυτού του κόσμου. Οι από κάτω είναι οι δέκτες (αποδέκτες στο πλείστο από ότι φαίνεται των περιπτώσεων) μια κατάστασης που θα την τροφοδοτούν αέναα οι από πάνω, οι κατέχοντες το κεφάλαιο και την εξουσία, γιατί έτσι διασφαλίζεται η συνέχεια τους. Η χειραγώγηση και υποδούλωση του κόσμου, με κοινωνικά, οικονομικά και ταξικά κριτήρια, κρατά γι αυτούς την ισορροπία των βάσεων της καπιταλιστικής πυραμίδας.
Με το να χτυπήσεις, μαχαιρώσεις ή επιβληθείς στον κάθε που θεωρείς ότι είναι κατώτερος σου, χωρίς συγκεκριμένη λογική, από το χρώμα του δέρματός του ή από τη χώρα προέλευσής του, δε θα σου λύσει ούτε το οικονομικό σου πρόβλημα(εκτός αν όλοι ονειρεύονται να δουλεύουν νυχθημερόν σε φανάρια, μπουρδέλα, ως μικροπωλητές, οικοδόμοι, καθαρίστριες για ένα κομμάτι ψωμί), ούτε το κοινωνικό σου, μιας και πάντα θα έχεις το κόμπλεξ – αφού το έχεις και τώρα – κατωτερότητας και απαξίωσης της ζωής σου από κάποιον που θεωρείς ότι είναι ανώτερός σου.
Η λύση θα έρχεται πάντα μέσα από τη συνειδητοποίηση και τις συλλογικές εστίες αντίστασης απέναντι σε εκείνους που ουσιαστικά απομυζούν τις ζωές μας. Σε εκείνους που καταδικάζουν ερήμην τους από κάτω ταξικά, σε ένα ολοκληρωτικό αλληλοφάγωμα, υπό το πέπλο της τάξης, της ασφάλειας και της ευημερίας. Αυτής της τάξης και της ασφάλειας, που έστειλε και το νεαρό διαδηλωτή Γ.Κ. στην εντατική (και ακόμη 70 διαδηλωτές στα νοσοκομεία τραυματίες), έπειτα από τα πολλαπλά δολοφονικά χτυπήματα που δέχτηκε από τα ένστολα γουρούνια-εκτελεστικά όργανα της χουντοδημοκρατίας τους.
Για την ιστορία:
Τις τελευταίες 3 ημέρες και σε συνέχεια του αναβρασμού που υπήρξε με το φόνο του Μ.Κ. οι καταλήψεις της περιοχής της πλ. Βικτωρίας δέχθηκαν κάποιες απόπειρες συντεταγμένων επιθέσεων από χρυσαυγίτες, αγανακτισμένους κατοίκους ( και προς θεού τους μην τους πεις ποτέ ρατσιστές) και μπάτσους. Χρονολογικά η πρώτη απόπειρα έγινε στις 10/5 στην κατάληψη Πατησίων και Σκαραμαγκά, με φασιστάκια να προσπαθούν να επιτεθούν στην κατάληψη υπό την συνδρομή των μπάτσων, οι οποίοι με τη ρίψη χημικών προς τους καταληψίες τους ώθησαν εντός του κτιρίου.
Αμέσως μετά ήρθε η σειρά της Villa Amalias. Και τις τρεις αυτές ημέρες οι προαναφερόμενοι (φασίστες και μπάτσοι) προσπαθούν να επιτεθούν στην κατάληψη, κάτι που δεν κατάφεραν μιας και η συσπείρωση και η αλληλεγγύη του κόσμου, που βλέπει μέρος του εαυτού του στη Villa, απέτρεψαν αυτή τους την επιδίωξη. Αρωγός πάντα στην προσπάθεια τους, όπως και σε όλες τους τις κινήσεις μέχρι τώρα, η αστυνομία. Άλλοτε χέρι με χέρι στην ίδια ευθεία, άλλοτε οι μπάτσοι μπροστά και πίσω τους τα φασιστοειδή σκυλάκια τους, άλλοτε τούμπαλιν, όπως και να έχει αυτή η παράνομη σχέση στοργής και πάθους ελληνικής αστυνομίας και φασιστών, έχει αρχίσει από καιρό να νομιμοποιείται με την εξόφθαλμη συγκάλυψη, πέραν του κράτους, δηλαδή του εργοδότη και των δύο, και των μμε (πιστού εργολάβου και συνεργάτη του κράτους σε ανάληψη δημόσιων έργων κοινωνικής αποχαύνωσης και διαστρέβλωσης γεγονότων), με την παρουσίαση της ιστορίας, είτε μισής, είτε παραποιημένης. Η αλήθεια σε τρεις αράδες είναι ότι ήρθαν, πήραν την απάντησή τους – και όχι μόνο – και λάκισαν, γιατί οι νταβατζήδες τους μας έριξαν χημικά. Τέλος.
Όλοι αυτοί οι «κύριοι» θα πρέπει να βάλουν καλά στο μυαλό τους ότι για εμάς οι άνθρωποι και οι ιδέες μας δεν είναι αναλώσιμα προϊόντα ή μέρος μιας μόδας, που στην πρώτη ευκαιρία θα τους αλλάξουμε ή θα τους πετάξουμε στον κάδο των απορριμμάτων. Οι απαντήσεις, από όποιο μετερίζι δοθούν, θα είναι πάντα συλλογικές, δυναμικές και αυτούσιες, και όχι υποβασταζόμενες ή χειραγωγημένες από τον εκάστοτε που θέλει να πάρει υπεραξία πάνω σε πτώματα, μεταφορικά ή ουσιαστικά. Η ζωή για εμάς δεν έχει «τιμή» για να την παζαρέψουμε στις αγορές των εθνικοτήτων και των ψευδεπίγραφης εθνικής υπερηφάνειας αυτών.
Το έχουμε γράψει και παλαιότερα, αλλά δεν κουραζόμαστε να το επαναλαμβάνουμε: βρισκόμαστε συνειδητά απέναντι και ενάντια σε κάθε εθνικότητας εκμεταλλευτή, μπράβο, νταβατζή, πρεζέμπορο. Όμως, γνωρίζουμε επίσης ότι αυτό που λείπει δεν είναι ούτε η αστυνομία (αυτή περισσεύει…), ούτε η απαίτηση για τάξη και ασφάλεια, ούτε βέβαια η ρατσιστική προπαγάνδα και η φασιστική βία. Αυτό που λείπει είναι το θάρρος της επαφής και της συναναστροφής με τον διαφορετικό, ο αλληλοσεβασμός και η αξιοπρέπεια, οι απόπειρες για διαπολιτισμική συνύπαρξη και (ουσιαστική και όχι παρακρατική…) αυτοοργάνωση, που μπορούν να επουλώσουν πολλές απ’ τις πληγές των πολυεθνικών-προλεταριακών γειτονιών μας.
13/5/2011
Κατάληψη Villa Amalias
Αχαρνών 80 & Χέυδεν
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ : “Η Ολική Άρνηση Στράτευσης ως πολιτική επιλογή εναντίωσης στο μιλιταρισμό””
Σάββατο 7/4/11, 19:00, Αρχιτεκτονική(Πεδίον του Άρεως)
θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση – συζήτηση με συντρόφους από τα Γιάννενα με θέμα “Η ολική άρνηση της στράτευσης ως πολιτική επιλογή εναντίωσης στο μιλιταρισμό”
ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ 2ΗΜΕΡΟ 15-16 ΑΠΡΙΛΗ
Π Α Ρ Α Σ Κ Ε Υ Η 1 5 / 4 , 2 0 : 0 0 – Θ ό λ ο ς
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ :
“Ο ΕΚΦΑΣΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑΣ
Ο ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ ΣΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ”
Θα συμμετάσχουν σύντροφοι αντιφασίστες από Γερμανία(Cafe Morgenland)
Σ Α Β Β Α Τ Ο 1 6 / 4 , 2 1 : 0 0 – Π ε δ ί ο ν Ά ρ ε ω ς
ΣΥΝΑΥΛΙΑ :
ΠΑΝΚΡΕΑΣ(Βέροια)
ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ(Καστοριά)
BANDAGE(Αθήνα)
DREAMS FALL(Βόλος)
Σ.Π.Ε.(Γρεβενά)
Σε έναν κόσμο που είναι βαθιά ταξικά και κοινωνικά διαχωρισμένος, αν ο εκμεταλλευόμενος ή ο καταπιεσμένος καταβάλεται από εθνικά ιδεώδη είναι σαν να σηκώνει λευκή σημαία στο ταξικό πεδίο μαχών. Ο απώτερος σκοπός των εθνικών επεκτατικών πόλεμών είναι απλά να μοιραστεί η παγκόσμια πίτα οικονομικών συμφερόντων. Έτσι αυτοί που μας ζητούν χαμένες προ αιώνων πατρίδες, εν τέλει μας ζητούν την υποταγή στα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ συμφέροντα. Οι απελευθερωτικοί αγώνες του παρελθόντος εσκεμμένα παραχαράσσονται από κράτος και κεφάλαιο και αποκρύπτεται το κοινωνικοταξικό τους πλαίσιο δίνοντας έμφαση στον εθνικό τους χαρακτήρα. Το να αφήνεις τον εαυτό σου να αναλώνεται στην προγονολαγνεία δεν ωφελεί σε τίποτα τους κοινωνικούς αγώνες του σήμερα. Στην εποχή της κρίσης η Κυριαρχία χρησιμοποιεί κάθε μέσο (σχολείο,θρησκεία,ΜΜΕ,παρακράτος κλπ), ώστε να αποπροσανατολίσει τους πολίτες, στρέφοντας τους στο εθνικό συμφέρον. Εμείς οι “από κάτω’’ απαντάμε ΤΑΞΙΚΑ, οχι ΕΘΝΙΚΑ .
Όσο πιο πολύ σου κλέβουν τη ζωή, τόσο σε ντοπάρουν με έθνος και φυλή
ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ ,ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ
ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ
Η ιστορία έχει δείξει ότι σε περιόδους κρίσης οι εκάστοτε εξουσίες προσπαθούν με τα ύπουλα τεχνάσματα τους να δημιουργήσουν καταστάσεις κοινωνικού σοκ στις κοινωνίες προκειμένου να καταστείλλουν τις οποιεσδήποτε μαζικές κινήσεις αντίδρασης και ανατροπής. Επικαλλούμενοι το “φάντασμα” του εξωτερικού εχθρού επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν από τους πραγματικούς εχθρούς της κοινωνίας ,δηλαδή τα ντόπια και πλανητικά αφεντικά και τα γλοιώδη τσιράκια τους. Τάζουν χαμένες πατρίδες και ιμπερεαλιστικούς πολέμους (Βόρεια Ήπειρος, Κωνσταντινούπολη) προσπαθόντας να στρέψουν το μίσος σε άλλες φυλές , ενώ καθημερινά βιώνουμε την αλλοτρίωση μέσα στον εργασιακό μεσαίωνα, τα σχολικά κελιά και την τρομοκρατία από την αστυνομία στα στενά της πόλης. Είναι γεγονός, πως τον τελευταίο καιρό η φασιστική προπαγάνδα έχει βρει μια πλήρη υποστήριξη από τα ΜΜΕ με την καθημερινή προβολή επικαλεστών της χούντας και την λασπολογία απέναντι σε κάθε κομμάτι της που εξεγείρεται. Οι επίδωξοι εθνοσωτύρες που επικαλλούνται μια δήθεν ανωτερότητα της ελληνικής φυλής και το “αρχαίο πνεύμα αθάνατο” ουδεμία σχέση έχουν με κανένα πολιτισμό ,κάτι που το αποδεικνύουν είτε με τις καθημερινές τους πράξεις ( τραμπουκισμοί ,μαχαιρώματα) είτε με τους πακτωλούς χρημάτων που λαμβάνουν από τις συνεργασίες τους με το κράτος (Μιχαλολιάκος + ΕΥΠ = ΛΑΒ). Όμως, δεν είναι αν μη τι άλλο προκλητικά γελοίο, να σπείρουν ρατσισμό και να εμφανίζονται σαν θαυμαστές στρατοπέδων συγκέντρωσεις (κέντρα κράτησης) σε μια χώρα που τα έχει βιώσει αυτά στο πετσί της , με παππούδες που βίωσαν την Μακρόνησο και τα ξερονήσια ή γονείς μετανάστες? Την Κυριακή 13 Μαρτίου ο Πατριωτικός σύνδεσμος (παρακλάδι της Χρυσής Αυγής ) κάλεσε άλλη μια από τις εθνικιστικές τους συγκεντρώσεις σε πλατεία της Λάρισας με θέμα την βόρεια ήπειρο . Η αντίδραση μας ήταν άμεση καθώς συγκεντρωθήκαμε στην Πλατεία Ταχυδρομείου γύρω στους 50- 60 αντιφασίστες-στριες με σκοπό να δείξουμε ότι ούτε στη Λάρισα ούτε πουθενά , οι φασίστες είναι ανεπιθύμητοι από κάθε γειτονιά. Ακολούθησαν μικροφωνική όπου διαβάστηκε σχετικό κείμενο που γράψαμε και μοιράσματα εντύπων. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν έντονη με ασφαλίτες στα στενά της πόλης και ΜΑΤ γύρω από την πλατεία Ταχυδρομείου . Έπειτα , πραγματοποιήθηκε πορεία που κατευθύνθηκε στην πλατεία που είχε πραγματοποιηθεί η φασιστοσυγκέντρωση και σβήστηκαν από τους τοίχους τα εμετικά τους συνθήματα.. ΥΓ. Οι διάφορες φασιστοφυλλάδες και ιστότοποι του πατριτωτικού συνδέσμου “κατείγγηλαν“ δήθεν συνεργασία αντιφαστιστών με την αστυνομία , άτομα τα οποία ο ρόλος τους σαν παρακλάδια των μπάτσων αποδεικνύεται συνεχώς και μάλιστα ακόμα και με σχετικά βίντεο όπου φαίνονται παρέα με τους ματάδες να κυνηγούν με μαχαίρια διαδηλωτές… : http://www.youtube.com/watch?v=njgRrqOMpAE
Ακολουθεί το κείμενο της μικροφωνικής.
ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ Κείμενο από αντιφασίστες αντιφασίστριες στη Λάρισα Κυριακή 13 Μαρτίου, ο Πατριωτικός Σύνδεσμος καλεί στην Λάρισα άλλη μια εθνικιστική συγκέντρωση .Η φασιστική αυτή συμμορία, παρά το αγωνιστικό πατριωτικό προφίλ που πλασάρει δεν είναι παρά ένα παρακλάδι της Χρυσής Αυγής και του νεοναζιστικόυ παρακράτους. Τα τελευταία τρία χρόνια η πολιτική τους δράση δεν είναι παρά η θρασύδειλη βία ενάντια σε αγωνιστές και μετανάστες. Τον Δεκέμβρη του 2008 σε συνεργασία με ασφαλίτες, παριστάνοντας του αγανακτισμένους πολίτες συλλαμβάνουν διαδηλωτές. Λίγο καιρό αργότερα ,μετά από πανελλαδικό συλλαλητήριο στην Λάρισα ενάντια στον τρομονόμο, επιτίθενται με φωτοβολίδες προς το κτίριο της Ιατρικής σχολής και ύστερα κρύβονται πίσω από τα ΜΑΤ. Επιπλέον, συχνοί τραμπουκισμοί σε αφισοκολλήσεις και μεμονωμένα σε σπίτια αναρχικών δείχνουν έτσι ότι ο δήθεν “αγώνας ” τους είναι να τρομοκρατούν και μετά να λουφάζουν. Εν συντομία:- Μαχαίρωμα συντρόφου κάτω από το σπίτι του – Τραμπουκισμός σε πιτσιρικάδες με σφυρί και κυνηγετική καραμπίνα. -Επιθέσεις με πτυσσόμενο γκλόπ σε αναρχικούς έξω από το σπίτι τους. Όλα αυτά συμβαίνουν σε μια κρίσιμη περίοδο, που ο φασισμός και ο ρατσισμός αυξάνεται και προωθείται για να τρομοκρατήσει και να πολώσει όσους χάνουν τα μέχρι σήμερα προνόμια τους (μικροιδιοκτήτες, εμπόρους κλπ), με σκοπό να τους στρέψει εναντίον των κολασμένων της κοινωνίας (φτωχοδιάβολους, μετανάστες χωρίς χαρτιά)αντί των πραγματικών υπαίτιων,που είναι τα αφεντικά και τα τσιράκια τους . Στον Άγιο Παντελεήμονα στην Αθήνα ,νεοναζιστικές ομάδες με τους μπράβους τους ,βαφτισμένες ως “επιτροπές κατοίκων” , έχουν απαγορεύσει στα παιδιά των μεταναστών να παίζουν στην παιδική χαρά της περιοχής ,ενώ τα ρατσιστικά πογκρόμ γίνονται όλο και πιο συχνά. Πρόσφατα, τα φασιστικά αυτά αποβράσματα επιτέθηκαν και σε μετανάστη μπροστά από το κτίριο της Υπατίας μετά την λήξη της απεργίας πείνας των 300. Ήρθε η ώρα να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι παρά οι απολίτικοι απόγονοι των Χιτών, των ταγμάτων ασφαλείας και των δοσίλογων της κατοχής. Το σύστημα χρειάζεται σε κάθε εποχή κρίσης τους γερμανοτσολιάδες του για να εξημερώνει το εξαγριωμένο πλήθος. Πρέπει να δώσουμε στο Χάμο(πρόεδρος πατριωτικού συνδέσμου)και τα τσουτσέκια του να καταλάβουν πόσο ανεπιθύμητοι είναι στην πόλη ,κι ότι για κάθε βήμα που θα κάνουν θα μετράνε τα κεφάλια τους. Γιατί, όταν μιλάμε για φασίστες , η κριτική του λόγου δεν μπορεί να αντικαταστήσει την κριτική της βίας και η αντεπίθεση γίνεται αναγκαία.
ΠΙΣΩ ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑΔΕΣ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΦΑΣΙΣΜΟΣ
