δειτε εδω

ΟΥΤΕ ΣΤΗ ΝΙΚΑΙΑ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ

ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Τους τελευταίους μήνες παρακρατικοί νεοναζί μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην περιοχή της Νίκαιας, επιχειρώντας να διαχύσουν το φασιστικό, εθνικιστικό, ρατσιστικό τους δηλητήριο.

Η φασιστική ιδεολογία και οι δολοφονικές-αντικοινωνικές της πρακτικές είναι ευθεία προέκταση της κρατικής-καπιταλιστικής βαρβαρότητας και ιστορικά πριμοδοτείται, σε συνθήκες συστημικής κρίσης και όξυνσης του κοινωνικού-ταξικού ανταγωνισμού, από την πολιτική και οικονομική εξουσία.

Στη Νίκαια της προσφυγιάς, των αγώνων, του μπλόκου της Κοκκινιάς από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και τους ντόπιους δοσίλογους συνεργάτες τους, οι πολιτικοί απόγονοι των ταγματασφαλιτών δεν είναι απλά ανεπιθύμητοι είναι εχθροί.

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ

Σάββατο 12 Νοέμβρη, 12:00, Περιβολάκι (Πλ. Δαβάκη) Νίκαια

Αντιφασίστες/στριες από τις περιοχές του Πειραιά

Η συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων ευαισθητοποιημένων και αγωνιζόμενων ανθρώπων έχει την ιδιαίτερη σημασία της. Ο κόσμος του αγώνα, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας στους δρόμους και τις πλατείες. Τα φασιστοειδή πίσω στις τρύπες τους.

Ο σημερινός άνθρωπος βιώνει ένα απύθμενο κενό εγκλωβισμένος στον καθημερινό αγώνα επιβίωσης. Εργάζεται σκληρά και υποσκάπτει την υγεία του στο όνομα της πλασματικής ζωής και της ατομικής ικανοποίησής του. Τα παραπάνω είναι αποτέλεσμα της εισόδου του ανθρώπου στη σύγχρονη τεχνολογικά αστικοβιομηχανική κοινωνία που συνεπάγεται και την αλλοτρίωση του ίδιου. Το ίδιο το άτομο αποδυναμώνεται κοινωνικά, ψυχολογικά και οικονομικά, διότι απλούστατα αποτελεί μια ασήμαντη υπομονάδα που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων ακόμη κι αν αυτές αφορούν άμεσα την τύχη και το μέλλον του. Η απομόνωση είναι το κύριο συναίσθημα του κατοίκου μιας αστικής περιοχής, παρόλο που εκδηλώνεται μαζικά.

Ζούμε συγκεντρωμένοι σε υπερτροφικά αστικά κέντρα. Διαμένουμε σε κλειστά διαμερίσματα πολυόροφων πολυκατοικιών, άγνωστοι μεταξύ αγνώστων. Εργαζόμαστε κατά εκατοντάδες και χιλιάδες σε εργοστάσια και υπηρεσίες. Ψυχαγωγούμαστε μαζικά στους ίδιους κινηματογράφους και κέντρα διασκέδασης. Ανθρώπινες μάζες, κινούμαστε με τα ίδια μέσα συγκοινωνίας. Η πληροφόρηση και η ενημέρωσή μας γίνεται κι αυτή μαζικά, από τα ίδια τηλεοπτικά προγράμματα και τις ίδιες εφημερίδες, χάνοντας έτσι την αλληλεπίδραση μεταξύ ατόμων και εκφυλίζοντας την προσωπικότητα και τα ιδανικά μας. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων είναι επιφανειακές και ρηχές. Μας χωρίζει ψυχική απόσταση και αδιαφορία. Το μόνο στοιχείο που μας συνδέει είναι το συμφέρον και οι υποχρεωτικές καθημερινές συναλλαγές. Ο ατομικισμός προοικονομεί σε κάθε άνθρωπο την απομόνωσή του από τη μάζα των ομοίων του και την απόσυρσή του παράμερα, ώστε να φτιάξει μια μικρή κοινωνία προς ατομική του χρήση, εγκαταλείποντας έτσι τη μεγάλη στην τύχη της. Ζούμε σε μια καταναλωτική κοινωνία, όπου όλοι οι άνθρωποι αγωνίζονται να αποκτήσουν και να καταναλώσουν όσον το δυνατόν περισσότερες υλικές απολαύσεις. Ξοδεύουν το λάδι που έχουν στο καντήλι της ζωής τους, θηρεύοντας την ύλη και παραμένοντας ανικανοποίητοι. Γιατί με τις υλικές απολαύσεις δεν γεμίζει η ανθρώπινη ψυχή. Στην ουσία όλοι εργάζονται για να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους.

Όλα τα παραπάνω δεν είναι τυχαία, καθώς το σύστημα διαπλάθει τον άνθρωπο έτσι ώστε να αισθάνεται αποξενωμένος και εξατομικευμένος για να είναι πιο εύκολα ελεγχόμενος από το ίδιο. Μέσα στην ταξική κοινωνία που ζούμε, σημαντικό ρόλο στην εργασιακή και ατομική αποξένωση του ανθρώπου- εργαζόμενου είναι ο εκφυλισμός των συνδικάτων. Στην πρώτη περίοδο της δημιουργίας τους τα συνδικάτα έπαιζαν προοδευτικό ρόλο στις άμεσες κοινωνικές διεκδικήσεις κατά της εκμετάλλευσης της μισθωτής σκλαβιάς. Βλέποντας όμως η άρχουσα τάξη τη συγκεντρωτική δύναμη και τους ρόλους των οργανώσεων αυτών, προσπάθησε και τα κατάφερε να τις εντάξει στο μηχανισμό της, το κράτος, ώστε να αποτελέσει συστατικό μέρος της κοινωνίας της.

Ο συνδικαλισμός στην Ελλάδα έχει πεθάνει προ πολλού. Το μόνο που απέμεινε είναι οι γραφειοκρατικές αλητείες του κρατικού και κομματικού συνδικαλισμού στην υπάρχουσα δομή του, που δολοφονούν ανελέητα τις αγωνιστικές διαθέσεις των λαϊκών μαζών, μπλοκάρουν και εκτονώνουν τη λαϊκή οργή, σκορπώντας την απογοήτευση. Και στέλνουν έτσι τους εργαζόμενους στο σπίτι τους. αποτέλεσμα όλης αυτής της κοροϊδίας είναι η παρακμή των πανεργατικών κινητοποιήσεων και της συλλογικής δράσης. Ανεξαρτήτως των παχιών και κούφιων λόγων τους, δεν μπορεί ο λαός να συμμετέχει στο παιχνίδι των προδοτών του.

Για να αποφύγουμε τη μοιρολατρία και την παθητικότητα, ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί κάτι είναι να έρθουμε αντιμέτωποι με όλους αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις για «χατίρι» μας, δρώντας συντονισμένα και συλλογικά . Αναλαμβάνοντας οργανωμένη δράση ως μέρος μιας οργανωμένης ομάδας ή κοινότητας, για να πετύχουμε και να επιδιώξουμε τη βελτίωση της ζωής μας. Με τη συνεργασία, ως μέλη μιας τέτοιας ομάδας, μπορούμε να ασκήσουμε τη δύναμή μας συλλογικά με διάφορες μορφές κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής πίεσης, ν’ αντισταθούμε και ν’ αποκτήσουμε τον έλεγχο της ζωής μας.

Στο πλαίσιο αυτό, προσπαθούμε να αντιτεθούμε στις πρακτικές αυτές της αποδυνάμωσης και του κατακερματισμού του ανθρώπου. Απαντάμε στις πρακτικές τους και συγκροτούμε ανοικτές λαϊκές συνελεύσεις, οι οποίες λειτουργώντας με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες στοχεύουν στην ελεύθερη έκφραση και δράση των ανθρώπων για τα ζητήματα που τους αφορούν.

Αναδημοσιευση

Η συνταγή είναι πετυχημένη. Οι μάγειρες κάθε μέρα στα κανάλια. Και τη βλέπω τη δουλειά να το τρώμε αμάσητο το “μενού”.

Εχθές το βράδυ έκανα το λάθος να δω λίγα λεπτά από αυτή την υπέροχη εκπομπή με τον τίτλο “Πρωταγωνιστές”. Ένα από τα πλέον έγκυρα δείγματα αυτού που αποκαλώ “δημοσιογραφία από αφεντικά για αφεντικά”.  Ο πολύς κ. Θεοδωράκης ξεκίνησε την επικοινωνιακή εκστρατεία ξεπλύματος, τριψίματος, σπατουλαρίσματος και βαψίματος του ΛΑ.Ο.Σ. . Οι τελευταίες επιταγές της χρημαστοπιστωτικής μόδας απαιτούν τα ακροδεξιά λαικιστικά κόμματα ανά την υφήλιο, και κυρίως στην Ευρώπη, να αναδείξουν το πιο σοβαρό-”δημοκρατικό” προφίλ τους, σε αντίθεση με αυτό που είναι πραγματικά: κοινοβουλευτικές βιτρίνες σοβινιστών, φασιστών, μοναρχικών και εθνικοσοσιαλιστών, και κάθε είδους μισάνθρωπων. Δεν θα στα σταθώ στις αβρότητες μεταξύ του τσεκουράτου Βορίδη που βαφτίστικε “ακτιβιστής” της ακροδεξιάς στα νιάτα του ( όπως ακροδεξιοί ακτιβιστές βαφτίστικαν σε παλιότερο άρθρο καθεστωτικής φυλλάδας οι ναζί της Χρυσής Αυγής). Από αυτό και μόνο είναι προφανές πως οι επικοινωνιολόγοι του μνημονίου και του ΔΝΤ στην ελλάδα ( π.χ civitas) και όσοι πρόθυμοι αφεντικοδημοσιογράφοι υπάρχουν (βλ. Θεοδωράκης) , μάλλον κάνουν τσαπατσούλικη δουλειά χρησιμοποιώντας επικοινωνιακές φρασούλες όπως “ακτιβιστές της δεξιάς”. Καταλαβαίνω τη λογική πίσω από αυτές τις αμερικανιές αλλά μάλλον θα χρειαστεί κάτι περισσότερο από αυτά τα τρίκ. …..Έχουν να πολεμήσουν τον Θανάση Βέγγο στην ταινία “Το μεγάλο κανόνι” και της μνήμες χιλιάδων ανθρώπων για το τι σημαίνει φασισμός. Η Ελλάδα δεν είναι Μ. Βρετανία ούτε Φιλανδία και η μαχόμενη αριστερά έχει αφήσει παρακαταθήκες.

ο Βορίδης σε στιγμές “ακροδεξιού ακτιβισμού”

Αυτό όμως στο οποίο θα σταθώ είναι η δήλωση (όχι για πρώτη φορά , το έχει ξαναδηλώσει) του τσεκουράτου Βορίδη πως αυτοπροσδιορίζεται ως “εθνικοφιλελευθερος”. Κανονικά για οποιονδήποτε λογικό άνθρωπο που ξέρει τα ελάχιστα σε σχέση με την πολιτική θεωρία και ιστορία, αυτή η δήλωση και μόνο θα έφτανε για να αλλάξει κανάλι και να βάλει καμιά σοβαρή κωμωδία να δει.

Δυστυχώς  η “εξέλιξη” της στρέβλωσης των εννοιών, όπως αυτή μας έρχεται από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δεν είναι καθόλου μα καθόλου αστεία. Ποιος δεν θυμάται άραγε τον ανάμεικτο πατριωτισμό-εθνικισμό του Μπους και των νεο-συντηρητικών στην Αμερική; Ποιος δε θυμάται τις δηλώσεις περί μιας δύναμης του “καλού” που θα έκανε την εκστρατεία ”ελευθερίας” όπου αυτή έκρινε αναγκαίο ; Πως αλλιώς θα προσδιορίζαμε την πολιτική στρέβλωση του λόγου του Μπούς αν όχι “εθνικοφιλελευθερη”; Γιατί και στην περίπτωση του Μπους αλλά και των περισσότερων αυτοχαρακτηριζόμενων “φιλελεύθερων”, αυτό που νοείται ως “ελευθερία” είναι η ελευθερία των αγορών. Δηλαδή η ασυδοσία του κεφαλαίου, χρηματοπιστωτικού και μη που δεν κρατάει πλέον ούτε τα αστικοδημοκρατικά και κοινοβουλευτικά προσχήματα. Αυτό είναι στις μέρες μας ο “φιλελευθερισμός” . Δεν έχει καμιά σχέση με τα δικαιώματα του ανθρώπου ή με κάποιες γενικόλογες διακηρύξεις περί ισονομίας και ελευθερίας του καθενός. Όλα για το χρήμα και όλα κινούνται από το χρήμα. Ότι, δηλαδή, αιματοκύλισε τον πλανήτη από το ’70 και μετά, εδραίωσε δικτατορίες, παγκόσμιες τράπεζες και οργανισμούς εμπορίου, λήστεψε, δυνάστευσε και χρεωκόπησε χώρες ολόκληρες και καταδίκασε σε πείνα μεγάλα κομμάτια πληθυσμών, στο Νότιο κυρίως ημισφαίριο του πλανήτη. Αυτό που ονομάζουμε νεοφιλελευθερισμός.

O Μπους σε στιγμές φιλελεύθερου ακτιβισμού των αγορών

Αυτό είναι ο κύριος Βορίδης. Μια συνταγή πολιτικής καριέρας αμιγώς Αμερικάνικη, η οποία αναζητά σοβαρά στελέχη από το χώρο της ακροδεξιάς και του φασισμού για να τα παρουσιάσει ως εγγυητές των “ρεαλιστικών” λύσεων για τη κρίση. Για μια ακόμα φορά βλέπουμε να ξετυλίγεται μπροστά μας η ίδια ιστορία: Αυτοί που μας χρεοκόπησαν μας πασάρουν και τις λύσεις. Βλέπε τράπεζες, Παπαδήμοι και διεθνείς οργανισμοί. Και μιας που τώρα το παλιό πολιτικό προσωπικό έχει απαξιωθεί πλήρως και χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο, αυτό το καινούργιο θα το βρούμε στους παλιούς καλούς φίλους του κεφαλαίου, του φασίστες. Όπως πολύ σωστά επισήμανε η Ναόμι Κλάιν στο γνωστό βιβλίο της “Το Δόγμα του Σοκ”, είναι τέτοιες οι οικονομικές πολιτικές που πρέπει να περάσουν στις χώρες που πατάει το ΔΝΤ μέσω της κρίσης, που αυτό μπορεί να γίνει μόνο με μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού όλο και πιο δεξιά. Αν τη δεκαετία του ’70 -κυρίως- αυτό το κατάφερνε το κεφάλαιο με τις δικτατορίες, στις μέρες μας φαίνεται να το καταφέρνει πιο “αναίμακτα” με τους Λεπέν, τους Βορίδιδες, τους Καρατζαφέριδες, τα νεοναζιστικά κόμματα σε Ουγγαρία, Βρετανία και αλλού. Και αν ακόμα όλο αυτό το νεοφασιστικό τσίρκο δεν έχει το πρώτο ρόλο στην λήψη αποφάσεων ας δούμε τι ρόλο παίζει στον κυρίαρχο πολιτικό λόγο αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη.

Βέβαια ο παραδοσιακός λόγος της Αριστεράς στην Ελλάδα , με ολίγη από πατρίδα και έθνος, μάλλον υποβοηθάει την ροή ψηφοφόρων προς την ακροδεξιά παρά το αντίθετο. Το να κάνουν πολλοί πως δεν ακούν τα συνθήματα περί “προδοτών πολιτικών” , συνθήματα που μέχρι πριν από λίγο καιρό τα φώναζε μόνο ο Πλεύρης και η Χρυσή Αυγή, δεν βοηθάει καθόλου, μα καθόλου. Δυστυχώς για τους θιασώτες των νέων ΕΑΜ , το brandname για τις “πατρίδες” και τα “έθνη” το έχουν άλλοι ( και ελπίζω να έχω άδικο εγώ ). Αυτό άλλωστε φαίνεται και από το πως αντιμετωπίζονται από τα ΜΜΕ τα κόμματα της Αριστεράς. Δεν καταλαβαίνω γιατί πολλοί φίλοι εξοργίστηκαν με τις δηλώσεις Καρατζαφέρη περί “κομμουνιστών”. Την αλήθεια είπε ο άνθρωπος. Το θέμα είναι πότε η βάση της Αριστεράς θα ασχοληθεί σοβαρά με τον κομμουνισμό και όχι με το κράτος και τον εθνικό-πατριωτισμό.

Πίσω στην Αμερική , οι παραδοσιακοί Ρεπουμπλικάνοι έχουν φρίξει που ξαφνικά στο κόμμα τους κάνουν κουμάντο κάτι επικίνδυνοι τηλε-αστέρες της ακροδεξιάς σαν τον Ρας Λίμπο ( μπροστά στον οποίο ο Λιακόπουλος είναι αρνάκι και τέρας λογικής ).  Τρέχουν και δεν φτάνουν να διαχωρίζουν όσο μπορούν τη θέση τους από τους αρνητές του Ολοκαυτώματος, τους οπαδούς των ufo και της φυλετικής υπεροχής. Το ίδιο φρήτουν και οι “πολιτισμένοι” Γάλλοι “Σοσιαλιστές”  του ανθρώπινου καπιταλισμού στη θέα του ΠΑΣΟΚ και του Βορίδη στην ίδια κυβέρνηση. Της υποκρισίας το κάγκελο.

Σε ότι αφορά την ελληνική ακροδεξιά και τα αντίστοιχα αμερικάνικα φυντάνια , ο δρόμος προς το κοινοβούλιο είναι ένας. Εκπομπές με συνωμοσιολογία, πολιτική προπαγάνδα υπέρ του κεφαλαίου και των λόμπι και θέματα εκφασισμού της κοινωνίας όπως οι μετανάστες, οι αμβλώσεις και τα δικαιώματα των γκέι.

Βέβαια πλέον δεν είναι και τόσο δύσκολο να ξεπλυθεί κανείς νεοφασίστας από το παρελθόν του. Ούτως η άλλως αυτό που πρέπει να κάνει είναι να παίρνει πάντα το μέρος της δύναμης και της εξουσίας, κολακεύοντας το πόπολο με μεγάλα λόγια για τη καθαρότητα της Ευρώπης , όπως ακριβώς έκανε ο Χίτλερ το ’29 -΄33 τάζοντας “σοσιαλισμό” στους εργάτες, καθαρότητα στους μικροαστούς και ανάπτυξη στους Κεφαλαιοκράτες.

Και τα δικά μας μπουμπούκια δεν μιλάνε πλέον για τον “κίνδυνο των Εβραίων” τουλάχιστον όχι το΄σο ανοικτά, παράπαίρνουν το μέρος του Ισραήλ και των ΗΠΑ στο Παλαιστινιακό. Είναι μια από τις καινούργιες παραλλαγές της φασιστικής ιδεολογίας στο δρόμο της προς τα κοινοβούλια.

Όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να μας πλασάρουν τους Βορίδιδες ως μια “σοβαρή και ρεαλιστική” πρόταση “ευθύνης”, ας αναλογιστούμε πως μας παρουσιάστηκαν τα γεράκια των νέο-συντηρητικών και του Μπους τη δεκαετία που μας πέρασε. Είναι ακριβώς η ίδια αντίληψη για τον κόσμο ως ένα κόσμο φόβου αναμεταξύ μας, για τον καθέναν από εμάς, και ασυδοσίας των αγορών εναντίων όλων μας.

Η συνταγή είναι πετυχημένη. Οι μάγειρες κάθε μέρα στα κανάλια. Και τη βλέπω τη δουλειά να το τρώμε αμάσητο το “μενού”.

υ.γ. …να υποθέσω ότι στην επόμενη σφαγή τύπου Μπρέιβικ-Νορβηγία, θα καταδικαστεί ο εξτρεμισμός από όπου και αν προέρχεται

Αναδημοσιευση

 ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΗΣ ΚΟΝΤΙ & ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΟΝ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟ

 Ειμαστε Αλληλεγγυοι στους αγωνιζόμενους εργάτες της ΚΟΝΤΙ, που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα μήνες ολόκληρους κάτω από καθεστώς εκβιασμών και απολύσεων και στους εργάτες της Χαλυβουργίας Ελλάδος στον Ασπρόπυργο που βρίσκονται σε απεργία διαρκείας ενάντια στο πρόγραμμα απολύσεων, περικοπών μισθών υπό την απειλή κλεισίματος της μονάδας.

Στη χώρα της ύφεσης, της ακρίβειας και της μαζικής ανεργίας, των χαρατσιών και των υποζυγίων,  δεν μπορεί να υπάρξει άλλη υπομονή ούτε αναμονή. Αστικές κυβερνήσεις και αφεντικά δουλεύουν χέρι-χέρι και πρέπει να φύγουνε μαζί. Οι κυβερνήσεις θέλουν να μας κατεβάσουν το διακόπτη του ρεύματος μέσα στα σπίτια μας, τα αφεντικά της ΚΟΝΤΙ το έχουν κάνει ήδη σταματώντας τη παραγωγική διαδικασία και στη Χαλυβουργία αφού πέτυχαν την «εργασιακή ειρήνη» στο Βόλο για ένα 4μηνο με μείωση του χρόνου εργασίας επιτέθηκαν βάναυσα στους εργάτες της μονάδαςστον Ασπρόπυργο, εκβιάζοντας και απολύοντας.

Απορρίπτουμε τους εκβιασμούς για διαθεσιμότητες, ελαστικοποίηση της δουλειάς, τη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, τη μείωση μισθών και συντάξεων, τη κατάργηση της δημόσιας δωρεάν υγείας και παιδείας. Απορρίπτουμε τα διόδια, τα φορολογικά χαράτσια, τα δήθεν τέλη ακινήτων. Το κεφάλαιο δημιουργεί φορολογικούς παραδείσους για τον εαυτό του και τη φορολογική κόλαση στους εργαζόμενους.  Όλα τα κοινωνικά αγαθά είναι δωρεάν.

Απορρίπτουμε την μαζική ανεργία, τα λουκέτα, τα μνημόνια, αναδιαρθρώσεις χρεών, τη χρεοκοπία. Απαιτούμε όλο το χρέος να διαγραφεί.

Απαιτούμε κάθε εργοστάσιο που κλείνει ή απολύει να τηθεται κάτω από τον έλεγχο των εργαζομένων. Τη κρίση να πληρώσουν οι καπιταλιστές.

Δεν υπάρχουν σωτήρες: H μόνη απάντηση βρίσκεται σήμερα εδώ, στο δρόμο για τη δικιά μας ανεξάρτητη ταξική απάντηση στη κρίση. Παίρνουμε τη τύχη της ζωής στα χέρια μας, οργανωνόμαστε για να τους ανατρέψουμε όλους, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση. Με αυτούς δεν υπάρχει μέλλον, το μόνο μέλλον, είμαστε εμείς.

15 Νοέμβρη 2011

Κριση σημαινει κρατος και αφεντικα σε θεση επιθεσης

Για εμας αγωνας εναντια στην φτωχια σημαινει και πολεμος εναντια στους πλουσιους

σχετικα με τους 2 συΛληφθεντες απο την πορεια για τις 17-11:σημερα ολοκληρωθηκε η δικη των παιδιων που κριθηκαν ενοχοι για ολες τις κατηγορειες (οπλοκατοχη, οπλοχρησεια, απηθεια, αντισταση, σταση, επικΙνδυνες σωματικες βλαβες) με 3 χρονια κ 4 μηνες ποινη και 3ετη αναστολη.γενικα ηταν δικη παρωδεια με την εδρα να μην δεχεται ελαφρυντικα,φωτογραφιες απο τον ξυλοδαρμο των συλληφθεντων(οι οποιοι ξυλοκοπηθηκαν αγρια στα κρατητηρια απο ασφαλιτες και αλλα ανθρωποειδη) και με τον ιατρικο φακελο να εχει χαθει…το δικαστηριο χθες απερριψε 2 φορες το αιτημα για αναβολη της δικης και ενω ειχει βραδιασει σχεδον δεχτηκαν τελικα την αναβολη για σημερα.

ΟΥΤΕ ΤΑ ΒΑΣΑΝΗΣΤΗΡΙΑ ΟΥΤΕ ΟΙ ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ

ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!!

Η προσυγκέντρωση ήτανε στις 5 το απόγευμα στην Πλατεία ελευθερίας και κατά τις 6 ξεκίνησε.Το πλήθος υπολογίζεται γύρω στις 2.500 χιλιάδες κατά μερικούς.ΜΜΕ του Βόλου έχουνε αναφέρει εως και 5000.

Το αναρχικό-αντιεξουσιαστικό μπλοκ αριθμούσε περίπου 300-350 άτομα και κατά την διάρκεια της πορείας μεγάλωνε.Όταν η πορεία πέρασε από την Ιάσωνος στη Δημιτριάδος,εκεί στα στενά έγιναν οι πρώτες συμπλοκές με τις διμοιρίες κοντά στο τμήμα του Αγ.Νικολάου

Εκτεταμένος πετροπόλεμος και αρκετά μπουκάλια καθολη τη διάρκεια των συγκρούσεων.

Έπειτα οι συγκρούσεις μεταφέρθηκαν στη Δημητριάδος όπου σε κάποια φάση πέσανε παλουκιές και γίνανε συγκρούσεις σώμα με σώμα.Υπήρξανε τραυματισμοί συντρόφων από κλομπιές και από πέτρες που πετούσανε οι διμοιρίες.Καθώς η πορεία συνέχιζε προς το Δημαρχείο,μπροστά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ για πολύ ώρα πεσίματα στις διμοιρίες με πολύ κόσμο να εμπλέκεται στις συγκρούσεις.Επίσης αρκετοί την πέφτανε στην διμοιρία στο στενό.

Στη συνέχεια ο κόσμος μαζεύτηκε στο Δημαρχείο που ήτανε περικυκλωμένο από μπάτσους από την μεριά της παραλίας.Έπειτα έγινε πορεία μέχρι τον Θόλο όπου μέχρι αυτή την ώρα παραμένουνε αρκετοί σύντροφοι καθώς η πόλη είναι γεμάτη μπάτσους και ασφαλίτες.Θα ακολουθήσει ενημέρωση και στη συνέχεια

Αναρχικοί-Αναρχικές Αντιεξουσιαστές-Αντιεξουσιάστριες

όταν κάποιοι επιχείρησαν να γυρίσουν (που? άγνωστο…) από τα στενά γύρω απο τπ κεντρικό μπατσομέγαρο, εμείς επιλέξαμε το δρόμο… δεν σας φοβόμαστε!