για τις επικειμενες εκλογές και όχι μόνο
Ο χρόνος είναι τώρα, ο τόπος είναι εδώ!
Σε λίγες ημέρες τελειώνει το ευχάριστο διάλειμμα της προ-μετα-εκλογικής περιόδου.
Καθώς γύρω μας ο κόσμος αδιάφορα συνεχίζει την καθημερινότητά του, η εκλολογία φαίνεται να έχει κυριαρχήσει στην δική μας καθημερινότητα. Λες και σταμάτησαν οι αυτοκτονίες, οι απλήρωτοι λογαριασμοί, οι ανεργία, η μιζέρια, η εξαθλίωση. Λες και τα αφεντικά δεν συνεχίζουν να απολύουν καθημερινά χιλιάδες, σπρώχνοντας περισσότερους στην ανασφάλεια, λες και οι μισθοί δεν έχουν ήδη πιάσει πάτο. Λες και τα καθημερινά πογκρόμ εναντίον συνανθρώπων μας δεν έχουν γίνει ο τρόμος τους.
Η εξουσία, μία με την ελπίδα, μία με την τρομοκρατία και τον φόβο, έχει απορροφήσει την κοινωνική οργή, και την έχει μετατρέψει σε κοινό για γκάλοπ και τηλεοπτικά πανηγύρια. Αλήθεια, ποιούς ενδιαφέρουν όλα αυτά;
Εμείς δεν έχουμε τίποτα να προσδοκούμε από την εκλογική αναμέτρηση. Ξέρουμε πολύ καλά ότι ο δρόμος για την κοινωνική απελευθέρωση δεν περνάει μέσα από την εκλογική διαδικασία, όποιο αποτέλεσμα και αν έχει αυτή. Ο δρόμος για την κοινωνική απελευθέρωση περνάει μόνο μέσα από την καθημερινή αδιαμεσολάβητη δράση, από την ουσιαστική μας συμμετοχή σε όλα τα χειραφετητικά εγχειρήματα και από την δημιουργία ακόμη περισσότερων. Ξέρουμε ακόμη καλύτερα ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι ντυμένος με αγνές προθέσεις, σαν αυτές που προεκλογικά υπόσχονται ότι η αλλαγή μπορεί να έρθει απλό τα πάνω. Ξέρουμε πολύ καλά ότι οι επαναστάσεις γίνονται από τα κάτω για να προδοθούν απο τις ηγεσίες τους. Ξέρουμε ακόμη ότι τα μνημόνια καταργούνται μόνο στα οδοφράγματα, και όχι σε συζητήσεις κεκλεισμένωνν των θυρών. Ξέρουμε ακόμ,η ότι ο ναζισμός δεν νικιέται στο κοινοβούλιο, νικιέται στο δρόμο και στις ζωντανές κοινωνικές διεργασίες.
Μέχρι τώρα τίποτα δεν έχει δοθεί, όλα έχουν κερδηθεί με την ενεργή και δυναμική συμμετοχή των συντρόφων μας, τότε και τώρα.
Για αυτό το λόγο, τώρα είναι η ώρα να οξύνουμε τον αγώνα και τις κοινωνικές αντιστάσεις. Τώρα είναι η ώρα να συγκρουστούμε μια και καλή με την εξουσία, όποιο χρώμα και αν έχει. Να μην επιτρέψουμε αυτά που ζήσαμε το Δεκέμβρη του 2008, τα όσα ακολούθησαν μέχρι τις πλατείες του 2011 και την 12η Φλεβάρη, αλλά και όλές οι δομές που έχουμε φτιάξει, να φαθτούν κάτω από την αποπνικτική αγκαλιά της εξουσίας. Δεν τρέφουμε καμιά αυταπάτη, και δεν θέλουμε να γυρίσουμε στην κανονικότητα της προμνημονίου κατάστασης. Δεν θα δεχθούμε να παίξουμε το παιχνίδι της εξουσίας, τώρα, που όλος ο κόσμος μας κοιτάει, μπορούμε εμείς εδώ να κάνουμε το όνειρο πραγματικότητα.
Γι΄αυτό για άλλη μια φορά, τρέχα σύντροφε, ο παλιός κόσμος είναι πίσω σου.
La_beauté_est_dans_la_rue
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
