Οι παρελάσεις, τα φασιστόμουτρα και η στρουθοκάμηλος

Επεισοδιακή ήταν χθες στη Ρόδο η παρέλαση για την επέτειο της ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων στην Ελλάδα, όπου παρευρέθηκαν ο γ.γ. Νησιωτικής Πολιτικής Δ. Χαλκιώτης ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης, ο βουλευτής της Ν.Δ. Κ. Καραγκούνης, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Ι. Κοραντής και οι ανεξάρτητοι βουλευτές Μ. Ιατρίδη και Γ. Κασσάρας. Πολίτες αποδοκίμασαν έντονα τους “επισήμους”, έσπασαν τον κλοιό της αστυνομίας και εκσφενδόνισαν προς την εξέδρα των επισήμων αυγά, γιαούρτια και μπουκάλια με νερό, με αποτέλεσμα να διακοπεί η παρέλαση και να τραπούν σε φυγή οι πολιτικοί αφήνοντας στην εξέδρα τους εκπροσώπους της στρατιωτικής ηγεσίας.”
Αυτά κατάλαβε η Αυγή την επόμενη μέρα των γεγονότων της Ρόδου στις 7/3/2012. Μένοντας σ’ αυτό το δημοσίευμα θα πίστευε κανείς ότι πρόκειται για ακόμα μια αντιμνημονιακή διαμαρτυρία που η αριστερά οφείλει να περιθάλψει, όπως έκανε στις πρόσφατες εκδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου, που σύμφωνα με την πλέον διαδεδομένη αριστερή ύστερη αφήγησή τους, θεωρήθηκαν κλιμάκωση της 48ωρης γενικής απεργίας 19-20 Οκτώβρη που υποχρέωσαν τον Παπανδρέου σε άτακτη φυγή. Αλλά μια “νίκη” που παρεμπιπτόντως κανένα δεν απασχόλησε ποιος ήταν ο νικητής. Εκτός και αν ο Παπαδήμος είναι το προϊόν της “νίκης του κινήματος”.
συνεχεια